تایم لپس شگفت انگیز تولد زنبور عسل!

وقتی از آناند ورما خواسته شد تا از داستانی درباره زنبورهای عسل برای مجله نشنال جئوگرافیک عکس بگیرد، او می‌دانست که باید رویکرد متفاوتی برای ثبت نماهای جدیدی از یکی از عکاس‌شده‌ترین حشرات دنیا در پیش بگیرد.

او می‌گوید: «با اینکه بتوانید آنها را در کندو تماشا کنید، می‌توانید چیزهایی را که در مورد آنها می‌خوانید یا به آنها گفته می‌شود مشاهده کنید.او می‌گوید: «این یک امتیاز واقعی بود که اگر به آزمایشگاه می‌رفتم یا فقط کتاب‌ها یا مقاله‌ها را می‌خواندم، از آن برخوردار نمی‌شدم. من خیلی بیشتر در مورد زنبورها هیجان زده شدم، زیرا می‌توانستم ببینم آن‌ها در حال امرار معاش هستند.»

یک زنبور عسل جدید از یک سلول مولد بیرون می آید. این تصویر از ۲۳ عکس ادغام شده دیجیتالی تشکیل شده است. در اینجا میتوانید کلیپ آن را ببینید.

برای دریافت این نمای نزدیک، وارما تغییراتی در کندو و کارگاه خود ایجاد کرد. ابتدا، او و روزنتال دو قاب شانه را از جعبه کندو بیرون آوردند و آنها را در محفظه‌های مشاهده فرو بردند . سپس، او یک سوراخ را از طریق یک پنجره تخته‌شده در کارگاه سوراخ کرد. به این ترتیب زنبورها می‌توانند هر طور که می‌خواهند بیایند و بروند، اما کندوهایشان در زمستان گرم‌تر می‌ماند.

لارو زنبور عسل تبدیل به شفیره می شود.بنابراین، کارگاهی که نوعی کندو در کندو تولید می کرد، تبدیل به محل تمرین او شد. او توضیح می‌دهد: «من توانستم تکنیک‌های نورپردازی مختلف را آزمایش کنم و بفهمم که چگونه می‌توانم زنبورها را در یک عکس جالب جلوه دهم، و سپس از آن تکنیک‌ها در این آزمایشگاه‌های علمی مختلف برای گرفتن عکس‌هایی که برای عکاسی نیاز داشتم استفاده کردم.اما حتی با این دیدگاه صمیمی، وارما متوجه شد که چیزی وجود دارد که او هنوز نمی‌تواند ببیند: رشد کامل یک تخم به یک زنبور کارگر بالغ. بعد از اینکه ملکه یک تخم در سلول شانه گذاشت، زنبورهای کارگر به مدت چند روز به تخم مرغ تغذیه می کنند تا زمانی که به صورت لارو از تخم خارج شود. لارو تا روز ۱۰ به خوردن و رشد ادامه می دهد. سپس زنبورهای کارگر روی سلول را می پوشانند و ۱۱ روز بعد یک زنبور عسل بالغ ظاهر می شود. وارما مجذوب «این دگرگونی دیوانه‌وار شد، از یک چیز حشره‌ای که ظاهر بدی داشت به این حشره زیبا».

رنگدانه در چشم شفیره زنبور عسل ایجاد می شود.بنابراین او خلاق شد. او قبلاً در آزمایشگاهی در UC Davis عکاسی می کرد. این آزمایشگاه دارای یک انکوباتور به اندازه یخچال بود که می‌توانست با شرایط عالی برای رشد زنبور عسل مطابقت داشته باشد از جمله درجه حرارت و رطوبت داخل یک سلول درپوش. به این ترتیب، وقتی زنبورهای کارگر روی یک سلول مولد کلاه می‌گذارند، وارما می‌تواند بدون آسیب رساندن به رشد زنبور عسل را جدا کند. او یک قطعه کوچک از شانه بچه‌ها را در دستگاه جوجه‌کشی قرار داد و ابزاری درست کرد که به دوربینش اجازه می‌داد تا یک هفته هر بار از یک سلول عکس بگیرد. او می‌گوید: «من واقعاً نمی‌توانستم از یک زنبور برای تمام ۲۱ روز چرخه زندگی‌اش عکس بگیرم، بنابراین آن را شکستم و سعی کردم هر تغییری که اتفاق می‌افتد را ثبت کنم. مانند هر آزمایش دیگری، چالش هایی وجود داشت. در چند تلاش اول، سطوح رطوبت مناسب نبود. و سپس اولین تایم لپسی که دریافت کرد هجوم مورچه ها را آشکار کرد تنها چیزی که داشت عکس هایی از مورچه ها بود که لارو زنبور را می خوردند. زمانی که شروع به کار کرد، به این فکر کردم که اوه خدای من، اگر بتوانم هر بخش از این روند را نشان دهم، این جالب ترین چیز خواهد بود.