روشی جدید برای درمان سرطان غدد لنفاوی
ترکیبی از شیمی درمانی و ایمونوتراپی در درمان بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین پیشرفته امیدوارکننده بوده و نیاز به پرتودرمانی را در کودکان برطرف می کند.به گزارش سیناپرس، در یک کارآزمایی بالینی فاز ۳ جدید، ۹۴ درصد از بیمارانی که درمان ترکیبی را دریافت...
ترکیبی از شیمی درمانی و ایمونوتراپی در درمان بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین پیشرفته امیدوارکننده بوده و نیاز به پرتودرمانی را در کودکان برطرف می کند.
به گزارش سیناپرس، در یک کارآزمایی بالینی فاز ۳ جدید، ۹۴ درصد از بیمارانی که درمان ترکیبی را دریافت کردند، پس از یک سال در حال بهبودی بودند. لنفوم هوچکین نوعی سرطان نسبتاً نادر است که غدد لنفاوی را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری بیشتر در افراد جوان بین ۲۰ تا ۴۰ سال دیده می شود و اغلب با شیمی درمانی یا پرتودرمانی قابل درمان است.
اکنون یک کارآزمایی بالینی جدید اضافه کردن ایمونوتراپی به این ترکیب را بررسی کرده است. این آزمایش تقریباً هزار بیمار مبتلا به لنفوم هوچکین مرحله ۳ یا ۴ را شامل شد. این کارآزمایی یک درمان استاندارد شیمی درمانی را با داروی brentuximab vedotin، در مقابل شیمی درمانی و یک داروی ایمونوتراپی به نام nivolumab مقایسه کرد.
جالب اینجاست، گروهی که ترکیب ایمونوتراپی و شیمیدرمانی را دریافت کردند، شاهد بهبودی ۹۴ درصد از بیماران با پیگیری در طول یک سال بودند. از میان صدها نفر، تنها چهار مورد مرگ در آن گروه وجود داشت، در مقایسه با ۱۱ مورد در گروهی که به تنهایی شیمی درمانی دریافت می کردند.
در واقع، این تیم تحقیقاتی می گوید که این کارآزمایی آنقدر موفقیت آمیز بود که موسسه ملی سرطان (NCI) دستور توقف زودهنگام آن را صادر کرد تا سازمان غذا و دارو بتواند تأیید درمان را برای درمان را تسریع بخشد.
الکس هررا (Alex Herrera) محقق ارشد این کارآزمایی، گفت: نتایج بسیار قابل توجه است. ترکیبی از نیولوماب و شیمی درمانی در بیماران مبتلا به لنفوم کلاسیک هوچکین مرحله ۳ یا ۴ به عنوان درمان اولیه، قوی و بی خطر است. این در واقع یک خبر عالی برای بیماران مبتلا به این سرطان است، زیرا گزینه موثر و ایمن دیگری برای آنها وجود دارد.
به گزارش سیناپرس، جاناتان فریدبرگ (Jonathan Friedberg) محقق این مطالعه گفت: با حذف تشعشعات برای کودکانی که در این کارآزمایی ثبت نام کردند، ما اساساً خطرات بسیاری از اثرات سمی را از بین بردیم. اما ما در این مرحله فقط یک سال از دادههای پیگیری برای آزمایش خود داریم و در آینده به بررسی عوارض جانبی ادامه خواهیم داد.
مترجم: ندا جوادهراتی
منبع: University of Rochester Medical Center