یافته های جدید پژوهشگران نشان می دهد: جلبک های دریایی نقش مهمی در جذب کربن محیط داشته و این موضوع می تواند به کنترل آلودگی کربن کمک کند. در این میان توسعه و استفاده بیشتر از مزارع جلبک های دریایی می تواند راهکاری قابل استفاده محسوب شود.

به گزارش سیناپرس، مطالعات جدید مبتنی بر مدل‌ سازی نشان می ‌دهد:حدود یک میلیون کیلومتر مربع از پربارترین مناطق اقیانوسی در مناطق انحصاری اقتصادی برای رشد جلبک دریایی کافی برای حذف یک گیگاتن کربن از جو در سال مورد نیاز است. به این ترتیب پتانسیل فعلی کشاورزی جهانی جلبک دریایی برای کمک به جذب کربن کافی ممکن است با توجه به مناطق وسیع اقیانوسی که برای حذف بین دو و نیم تا سیزده گیگا تن کربن اتمسفر در سال برای دستیابی به اهداف اقلیمی مورد نیاز است، امکان ‌پذیر نباشد.

بررسی های انجام شده نشان می دهد : جلبک دریایی می تواند دی اکسید کربن را با تبدیل آن به زیست توده آلی از طریق فتوسنتز از جو حذف کند. این زیست توده می تواند متعاقباً در اعماق اقیانوس فرو رود و آن را از آب های سطحی خارج کند. با این حال، بیشتر برآوردهای جهانی از اثربخشی استفاده از جلبک دریایی برای جذب کربن بر اساس مشاهدات برون یابی از چند مکان خاص در مقیاس جهانی است.

طی این مطالعات جدید، ایزابل آرزنو سولترو (Isabella Arzeno-Soltero) و همکارانش پیش ‌بینی ‌های سیستم مدل ‌سازی جهانی کشت ماکرو جلبک‌ ها را برای پیش ‌بینی بهره‌ وری بالقوه جلبک دریایی و زیست توده قابل برداشت تحت سطوح مختلف در دسترس بودن مواد مغذی و شرایط اقیانوس در سراسر اقیانوس های جهان تجزیه و تحلیل کردند.

آنها تخمین زدند: برای برداشت یک گیگاتن کربن جذب شده توسط جلبک دریایی در هر سال، بیش از یک میلیون کیلومتر مربع از پربارترین آب های مناطق انحصاری اقتصادی که در اقیانوس آرام استوایی یافت می شود، باید پرورش داده شود.

گفتنی است شواهد نشان می دهد آب های استوایی بهترین منطقه برای کشت جلبک بوده و به دلیل تنوع جغرافیایی در بهره وری و رشد جلبک دریایی، خارج از این آب های مولد استوایی، برای حذف همان مقدار کربن مناطق کشت باید سه برابر شود. علاوه بر این، نویسندگان پیشنهاد می ‌کنند که برای حفظ بهره‌ وری، جلبک ‌های دریایی باید مواد مغذی تغذیه شوند.

نویسندگان پیشنهاد می‌ کنند: برای ارزیابی معنی ‌دار پتانسیل حذف کربن محیط به کمک کشت جلبک دریایی، تنوع جهانی در پتانسیل رشد جلبک دریایی باید درک شود و تحقیقات بیشتری در مورد اصلاح پرورش جلبک دریایی مورد نیاز است.

به گزارش سیناپرس، شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Communications Earth Environment منتشر شده است.

مترجم: فاطمه کردی