سعید شریعتی در گفتگو با روزنامه اعتماد پشت پرده تهدید اصلاح‌طلبان از سوی برخی چهره‌های اصولگرا را بررسی کرده است.

بخش‌های مهم این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:

اگر حاکمیت به دنبال رونق در انتخابات و مشارکت بالاست باید تحولی در انتخابات (و جامعه) ایجاد کند. اما پالس‌هایی که از سوی تصمیم‌سازان و سیاستگذاران ارسال می‌شود، به گونه‌ای نیست که توجه جامعه را جلب کند.

فهم باهنر از مصاحبه حجاریان درست نبوده است. حجاریان شرط نگذاشته، بلکه شرایط جامعه را تشریح کرده است. مساله این نبوده که اصلاح‌طلبان شرطی بگذارند و اعلام کنند دولت ابراهیم رییسی باید استعفا دهد تا اصلاح‌طلبان وارد انتخابات شوند! بلکه اساسا جامعه مهیای مشارکت نمی‌شود مگر اینکه یک تحول بنیادین در سیاست ایران رخ دهد. تحولی که توجه جامعه را به عرصه سیاست‌ورزی پارلمانتاریستی و صندوق محور جلب کند.

جامعه پس از رخداد‌های اعتراضی تابستان و پاییز ۱۴۰۱ و شکل‌گیری یک جنبش فراگیر، وارد عصر تازه‌ای شده است.

در حال حاضر نیرو‌های سیاسی به اندازه‌ای مقلد و مرجعیت ندارند که حکم‌های اینچنینی بدهند. مردم خودشان در حوزه سیاسی اجتهاد کرده و تصمیم می‌گیرند که چه مسیری را انتخاب کنند. حاکمیت اگر افزایش مشارکت می‌خواهد باید زمینه‌های آن را فراهم کند.

حتی اگر دولت تصمیم به استعفا نمی‌گیرد، در این فرصت باقی مانده تا انتخابات اسفندماه این ۵ گزاره اصلاحی را صورت دهد. ۱) نظارت استصوابی لغو شود.۲) اصلاح آیین نامه داخلی خبرگان رهبری در اجلاسیه شهریورماه انجام شود.۳) لازم است ضابطان نظامی و امنیتی از پرونده‌های سیاسی خارج شوند. ۴) بحث حذف تبصره ماده ۶۳۸ که در خصوص موضوع حجاب است، در دستور کار قرار بگیرد.۵) استقلال قوه قضاییه محقق شود.

حجاریان شرط نگذاشته است، بلکه شرایط جامعه را تشریح کرده است.

طرفداران جنبش زن، زندگی و آزادی باید در انتخابات نماینده داشته باشند.

جامعه از کنشگری سیاسی با پروکسی عبور کرده است.

شورای نگهبان نه تنها در مرحله انتخابات و احراز صلاحیت‌ها اختیارات فراگیر و حتی وسیع‌تر خود را تثبیت کرده، بلکه مقوله مینو خالقیسم که در مجلس دهم رخ داد را رسما قانونی می‌کند.