بیوگرافی و زندگی نامه محسن چاوشی

بیوگرافی محسن چاوشی

محسن چاوشی حسینی متولد مرداد ماه سال ۱۳۵۸ در کسوت خواننده، ترانه‌سرا و آهنگساز ایرانی مشغول به کار است. محسن چاوشی در شهر خرمشهر چشم به جهان گشوده و دارای اصلیت کردی می باشد. با توجه به اینکه خانواده اش به علت موقعیت کاری پدرش در جایگاه کارمند شرکت نفت جهت سکونت به خرمشهر عازم شدند، لذا او در این شهر متولد شد.

خلاصه زندگی نامه

نام در زمان تولد: محسن چاوشی حسینی

تاریخ تولد: ۸ مرداد ۱۳۵۸ ‏

محل تولد: خرمشهر، خوزستان، ایران

کسوت: خواننده، ترانه‌نویس، تهیه‌کنندهٔ موسیقی

سال‌های فعالیت: ۱۳۸۲–اکنون

عنوان: آقای خاص

همسر: اسپاکو یوسفی (۱۳۸۸–الان)

فرزندان: تیارا

پیشه: موسیقی

ژانر: پاپ راک الکترونیک دنس پاپ ترنس دابستپ، فانک راک، کلاسیک

ساز(ها): پیانو، کیبورد، سینث‌سایزر

ناشر(ان): آوای باربد ایران‌گام تصویر دنیای هنر تصویر گستر پاسارگاد پردیس رکوردز

زندگی نامه

محسن چاوشی در شهر خرمشهر چشم به جهان گشوده و دارای اصلیت کردی می باشد. با توجه به اینکه خانواده اش به علت موقعیت کاری پدرش در جایگاه کارمند شرکت نفت جهت سکونت به خرمشهر عازم شدند، لذا او در این شهر متولد شد. محسن چاوشی آخرین فرزند یک خانواده هشت نفره بوده که دو خواهر و سه برادر بزرگتر از خود دارد. برادر های او به ترتیب مهراد فرهاد و هوشنگ نام دارند پس از آنکه در دوران جنگ تحمیلی خرمشهر به اشغال نیروهای بعثی درآمد هنگامی که محسن در سن چهار سالگی بود به همراه خانواده در شهرهای کرمانشاه و پس از آن در منطقه عرب نشین مشهد اقامت کرده که تا زمان رسیدن به سن ۱۴ سالگی در آنجا ماندگار بوده و سرانجام به تهران عازم شدند. در سال ۱۳۸۸ محسن چاوشی با اسپاکو یوسفی پیوند ازدواج بست و در سال ۱۳۹۲ ماحصل این زندگی، تولد فرزند پسری به نام زانکو بود.

اینستاگرام محسن چاوشی

آدرس صفحه اینستاگرام محسن چاوشی: mohsenchavoshi@

همسر محسن چاوشی

با توجه به اینکه اسپاکو یوسفی همسر محسن چاوشی خواننده سرشناس پاپ ایران، با اسم ویژه‌ای نامگذاری شده است، موضوع اهلیت و تابعیت او برای هواداران و مخاطبان این خواننده، جای بسی ابهام داشت. از این رو، همسر محسن چاوشی خواننده موزیک سریال شهرزاد، با به اشتراک گذاشتن پستی در صفحه شخصی از شبکه مجازی، در این زمینه توضیحات بیشتری ارائه کرده است.‌

اسپاکو یوسفی با گذاشتن عکسی از خود و پسرش در این صفحه، اینگونه نوشت:

«برای تمامی قومهای ایرانی احترام بسیار قائل هستم ، ولی محض اطلاع من ایرانی و از قوم با اصالت بختیاری و آریایی هستم و به جرأت میگم که یکی از افتخاراتم هست، درود بر تمامی قومهای خوب و فهیم وطنم قوم هایی که شعور احترام گذاشتن به دیگر اقوام را داشته باشند . برای کسانی که بارها پرسیده بودن من کجایی هستم….»

حاشیه های زندگی محسن چاوشی

محسن چاوشی پس از گذشت مدتی از شروع رسمی فعالیتش در عرصه موسیقی، شخصی از دوستان مشترک باب آشنایی او را با حامد هاکان گشوده و آنها با مشارکت یکدیگر چند ترانه را منتشر کردند که در بین آنها ترانه نشکن دلمو وجود داشت که شهرت زیادی برای خود ایجاد کرد. البته تعامل بین این دو خواننده معروف، سرانجام با ایجاد اختلافاتی میان آنها خاتمه یافت. به شکلی که در مراسم مشایعت حامد هاکان، هیچ کدام از خوانندگان دیرین و دوستان قدیمی‌اش همچون چاوشی، یگانه و فرزین شرکت نداشته اند.

در ابتدا مقرر بود محسن چاوشی در جایگاه خواننده تیتراژ فیلم چ، به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا مسئول انجام این کار شود. ولی به علت سخنانی که حاتمی‌کیا در جلسه خبری فیلم چ در این موضوع بیان کرده بود که: «فیلم بسته شده بود و پس از آن، آقای چاوشی فیلم را دیدند. ایشان خیلی با چ ارتباط برقرار کرد و آن را دوست داشت و در نهایت هم قرار شد یک کار آزاد در این‌باره انجام دهد نه برای تیتراژ.» از این‌رو چاوشی در واکنش به این جملات، در صفحه شخصی خودش این گونه درج کرد: «به دلیل طرح ادعاهایی سراسر وارونه و کذب دربارهٔ نحوه همکاری بنده با پروژه چ در نشست مطبوعاتی این فیلم در جشنواره، بهتر است کماکان سنتوری اولین و آخرین تجربه سینمایی‌ام باشد.»

با توجه به اینکه ریمیکس آهنگ های قطار و عروس من در یک نظرسنجی، توسط برنامه هفت ترانه از شبکه شما صورت گرفت و آهنگ قطار در جایگاه تیتراژ برنامه ساعت ۲۵ از شبکه پنج سیما تعیین و پخش می شد، محسن چاوشی با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: «برای پخش هیچ‌یک از قطعات آلبوم‌هایم از من اجازه گرفته نشده‌است»

قبل از شروع آغاز فعالیت رسمی محسن چاوشی در عرصه موسیقی، او برای نخستین بار در سال ۱۳۹۲ در بین مردم در کنسرت مهدی یراحی در جایگاه مهمان شرکت کرد که ویدئویی از حضور او در شبکه مجازی منتشر شد و هیاهویی را با خود به همراه داشت. با وجودی که تا قبل از این جریان برخی مدعی بودند که محسن چاوشی چندین بار به شکل ناشناس، در کنسرت هایی که توسط سایر خوانندگان اجرا می شد، حضور یافته است.‌

محسن چاوشی پیشنهاد شرکت در فعالیت سنتوری مرد پاییزی به کارگردانی داریوش مهرجویی را به شکل تلویحی و غیرمستقیم نپذیرفت. او با تقاضای اخذ مبلغی جهت دستمزد، ناخشنودی خود را به مهرجویی اعلام کرد که با عکس العمل تند او مواجه شد. موضوع جالب توجه چنین است که در پی این امر، بهرام رادان به عنوان بازیگر نقش اول فیلم، اردوان کامکار نوازنده ساز سنتور و یاس خواننده به نام هیپ هاپ نیز پیشنهاد مهرجویی را جهت قرار گرفتن در فیلم مذکور نپذیرفتند.

در پی ساخت فصل دوم برنامه استیج، شهرام آذر ادعا می کرد که محسن چاوشی با بازسازی صدایش در دستگاه آن را ارائه کرده و در حقیقت صدایی که از او منتشر می شود، مختص خودش نیست! محسن چاوشی در واکنش به این عبارات، پستی را در صفحه اینستاگرامش به اشتراک گذاشته که در آن نوشته بود: «من غریبم و غریب را کاروانسرا لایق است.» در عین حال او با درج یک کامنت، به طرفدارانش توصیه کرد که نسبت به شخصی که چنین الفاظ ناروایی را بیان کرده، اهانت و بی‌حرمتی نکنند. همچنین او دو ویدئو از آواز خواندنش انتشار داد.

در هشتم خرداد ماه سال ۱۳۹۷ اخباری مبنی بر ممنوع‌الفعالیت شدن محسن چاوشی به علت ارائه قطعه خوزستان با اشعاری از حسین صفا در سالروز آزادسازی خرمشهر، در فضای مجازی دست به دست می شد که چاوشی در واکنش به این مطالب، به انکار و تکذیب این خبر پرداخته و بیان کرد که این مطالب صحت و سقمی نداشته و شایعه است.

پس از عرضه دو ترانه به نام های او و شرح الف که محسن چاوشی مسئولیت خوانندگی، آهنگسازی و ترانه سرایی این ترانه را عهده دار بود، یکی از روزنامه نگاران و مجری تلویزیونی ایران به نام محمدرضا یزدان پرست، انتقاداتی را در جایگاه ترانه سرا به محسن چاوشی اعلام کرد که با مشارکت و همکاری تعدادی از منتقدان و ارائه پاسخ و عکس العمل گروهی دیگر مواجه شد.

پس از آنکه در سال ۱۳۹۹ محسن چاوشی بدون هیچ صحبت و اطلاعی در این زمینه نامش را در لیست منتخبان جریان سراسری تولید محتوای دیجیتال بسیج مشاهده کرد، این رفتار را لجن پراکنی خوانده و با صدور بیانیه شدیدالحنی این اقدام را به عنوان ضبط موارد دلخواه، کوششی بی ثمر و یک جریان کمدی خنده آور قلمداد کرده و نوشت: «شک دارم به ترانه‌ای که زندانی و زندانبان با هم آن را زمزمه می‌کنند.»

در تاریخ بیست و پنجم آبان ماه سال ۱۴۰۱، چاوشی در یکی از پیام های توییتر بیان کرد که ترانه خلیج فارس در گذشته اجرا شده و نسبت به تیم ملی فوتبال ایران هیچ تعامل و همکاری ندارد! در عین حال او اضافه کرد که: «تاکید می‌کنم که هیچ رسانه‌، ارگان، نهاد و… حق استفاده از آثارم را ندارد. فوتبال و ملحقاتش، تنها چیزی‌ست که این روزها ذره‌ای برایم اهمیت ندارد.»

محسن چاوشی در دوران فعالیت خود، ترانه ای به نام خلیج فارس را در کنار سینا حجازی، ترانه سرا، نوازنده و خواننده و بازیگر ایرانی سبک پاپ، اجرا کردند.

فعالیت های بشر دوستانه

در دهه سالهای ۱۳۹۰ محسن چاوشی، اقدام به فعالیت‌هایی در زمینه امور خیریه علی الخصوص جهت آزادسازی محکومان به اعدام انجام داد. به شکلی که تا ایام پایانی سال ۱۳۹۹ با گردآوری کمکهای مردمی، توانست تعداد ۳۷۰ زندانی و محکومین اعدامی جرایم غیرعمد را آزاد کرده و برای ۱۱۰ نفر اشخاص مبتلا به بیماری های سخت، کمک و حمایت هایی را ارائه دهد.

در تاریخ نهم مرداد ماه سال ۱۴۰۱ مدیرعامل ستاد مردمی رسیدگی به امور دیه و کمک به زندانیان نیازمند بیان کرد: «در ۲ سال اخیر تعداد ۸۵۱ زندانی غیربزهکار تحت حمایت ستاد دیه کشور با رقم اهدایی هفت میلیارد و ۴۵۰ میلیون تومانی علاقمندان و دنبال‌کنندگان صفحه اجتماعی محسن چاوشی از بند حبس رهایی یافته‌اند.»

زندگی هنری

پس از آنکه محسن چاوشی موفق به اتمام تحصیلات در رشته حسابداری و اخذ فوق دیپلم خود گردید، به انجام خدمت مقدس سربازی روی آورد. پس از خاتمه این دوران، او در سال ۱۳۸۲ به طور رسمی از فعالیت های حرفه اش در عرصه موسیقی با آلبومی به نام نفرین، رونمایی کرد. همچنین محسن چاوشی پس از آنکه در سال ۱۳۸۷ مجوز نشر آثارش را دریافت کرد، آلبومی به نام یه شاخه نیلوفر را به بازار ارائه کرد. او تا این زمان بالغ بر ۲۰۰ قطعه موسیقی منتشر کرده است که متشکل از یازده آلبوم و تعدادی تک آهنگ می باشد.

محسن چاوشی در فیلم سینمایی سنتوری به کارگردانی داریوش مهرجویی، در تهیه ترانه های آن در جایگاه خواننده و آهنگساز همکاری داشته است. در عین حال او جهت تیتراژ پایانی فیلم سینمایی لامپ صد، ساخته سعید آقاخانی قطعه ای را اجرا کرده است.

همچنین محسن چاوشی مسئولیت خوانندگی ترانه های مجموعه شهرزاد از شبکه نمایش خانگی به کارگردانی حسن فتحی را عهده دار بوده است که ترانه های مذکور، علی الخصوص تک آهنگ با نام کجایی، تاثیر عمده‌ای در کسب شهرت او به جا گذاشت.

محسن چاوشی در خصوص نحوه ضبط کردن صدایش جهت آهنگ های فیلم سنتوری، اینگونه تعریف می کند: «چاره‌ای جز این نداشتم که در خانه و در یکی از اتاق‌هایمان کار ضبط را انجام بدهم. به کمک مادرم یک پتو را با میخ به جلوی پنجره زدیم و دیوارها را هم با پتو پوشانیدم تا صدا نپیچد. مادرم از اتاق بیرون رفت و با یک پتو از بیرون، در اتاق را پوشاند. خودم هم از این طرف در، یک پتو آویزان کردم تا بتوانم در نهایت فضایی را در اختیار داشته باشم که در آن بشود وکال گرفت. پس از همه این ماجراها، پتو را کشیدم روی سرم و در همان شرایط خواندم و همه وکال را ضبط کردم. از زیر پتو که بیرون آمدم، «علی سنتوری» به دنیا آمده بود. همان نسخه هم نهایی شد و پخش شد»

آلبوم ها:

سینمایی و تلویزیونی:

سریال شهرزاد:

۱) آهنگ به رسم یادگار

۲) آهنگ همخواب

۳) آهنگ کجایی

۴) آهنگ دیوونه

۵) آهنگ شهرزاد

۶) آهنگ افسار

۷) آهنگ ماه پیشونی

۸) آهنگ خداحافظی تلخ

فصل دوم:

۹) آهنگ فندک تب دار

۱۰) آهنگ هوام دوباره پسه

۱۱) آهنگ کاش ندیده بودمت

کنسرت:

از زمانی که اولین آلبوم محسن چاوشی به نام نفرین به بازار عرضه شد تا به اکنون، مطالب نادرست و کذبی در زمینه اجرای کنسرت محسن چاوشی در محافل و مجالس گوناگون بگوش میرسد و برخی نیز از این طریق سوء استفاده هایی را برای خود داشته اند.

در سال ۱۳۸۸ محسن چاوشی پس از اخذ مجوز و قبل از ارائه دومین آلبومش به طور رسمی، با نگاشتن مطلبی خطاب به طرفدارانش بیان کرد که هم اکنون در حال گرداوری بند و درج پارت می باشد و کنسرتی را بعد از عرضه آلبوم ژاکت به بازار، اجرا خواهد نمود. ولی با وجود سپری شدن مدت زمانی از آن هنگام و انتشار این آلبوم، هیچ اقدامی در این راستا صورت نگرفته و تا به اکنون نیز انجام نشد.‌ عده ای چنین خبر داده اند که مدتی پیش شخصی به نام شهاب اکبری متصدی گردآوری گروهی برای چاوشی بوده است، که ممکن است تا قبل از آن شخص دیگری عهده‌دار این مسئولیت بوده است.

احتمالاً هیچ خواننده معروف و سرشناسی دیده نشده که با سپری شدن ده سال از شهرت و رسمیت یافتن فعالیتش، اقدام به برگزاری کنسرت نکرده باشد. این موضوع بهانه‌ای شد که عده‌ای از افراد، محسن چاوشی را متهم به عدم قابلیت و مهارت در برگزاری اجرای زنده کنند. ولی او خودش مدعی بوده که بهتر از هر شخصی در اجرای ترانه های زنده تبحر دارد. چاوشی در مصاحبه‌ای که در تاریخ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۴ در زمینه عدم برگزاری کنسرت انجام داده، بیان کرد که: «در ایران کنسرت بیشتر شبیه جنگ شادی است تا کنسرت موسیقی، برف شادی می‌زنند و یکباره از توی جعبه در می‌آیند و روی سن ظاهر می‌شوند. صدابردار خوب هم که نداریم. برای همین در بیشتر کنسرت‌ها نه هارمونی وجود دارد، نه آن صداهایی که لازم است مخاطب موسیقی از سازها بشنود و صدابرداری شود. فقط یک کار باری به هر جهت ارائه می‌دهند که من اهلش نیستم.»

اجرای زنده:

تا این زمان محسن چاوشی به صورت آزمایشی دو ترانه به نام های زخم زبون و خاکستر را در قالب اجرای زنده ضبط کرده است. همچنین در تیرماه سال ۱۳۹۵، او برای نخستین‌بار بخشی از قطعه ترانه متاسفم برات را به شکل زنده در صفحه شخصی شبکه اینستاگرام انجام داده و به اشتراک گذاشت.

جوایز و افتخارات

محسن چاوشی در کنار اردوان کامکار توانست در هفتمین دوره جشنواره بین المللی «کرافیلم» که در کراچی کشور پاکستان اجرا می شد، جایزه بهترین موسیقی متن فیلم جهت فیلم سنتوری را کسب کند.

همچنین او توانست در جشنواره حافظ، جایزه بهترین موسیقی متن فیلم را در فیلم سنتوری به خود اختصاص دهد.

طی اولین جشنواره سالانه موسیقی ما، در قسمت مردمی، جایزه های بهترین آهنگسازی پاپ، بهترین آلبوم پاپ (من خود آن سیزدهم)، بهترین ترانهٔ پاپ (غلط کردم غلط)، بهترین کاور آلبوم (کاور آلبوم من خود آن سیزدهم) و بهترین تیتراژ (واسه آبروی مردمت بجنگ، به همراهی فرزاد فرزین) به محسن چاوشی اعطا شد.

در سال ۱۳۹۳ در سومین جشنواره سالانه موسیقی ما، او به عنوان برنده تندیس بهترین قطعه پاپ خارج از آلبوم موسیقی جهت قطعه چشمه ی طوسی، در بخش کارشناسی شد.‌

در مراسم اختتامیه سی و دومین جشنواره موسیقی فجر، محسن چاوشی جایزه باربد بهترین آلبوم موسیقی پاپ را در آلبوم امیر بی گزند دریافت نمود.

اخذ جایزه بهترین آلبوم پاپ جهت آلبوم امیر بی گزند در طی جشنواره موسیقی ما

تکریم و بزرگداشت محسن چاوشی در چهاردهمین دوره همایش مولانا.

برنده جایزه بهترین دستاورد ویژه هنری برای قطعهٔ «مریض حالی» از پنجمین دورهٔ جشنواره جام جم

در جشن نوزدهم دنیای تصویر جهت مجموعه تلویزیونی بانوی عمارت، نامزد بهترین ترانه تیتراژ گردید.

مصاحبه با محسن چاووشی

در ایام آغاز فعالیت شما ، نسخه های دیگری از ترانه های آلبوم نفرین منتشر شد که هیچ اطلاعاتی از محسن چاوشی و سایر عوامل نبود. علت آن چه بود؟

بله همین طور است از آنجا که مجوزی جهت صدور این ترانه ها به من نمی دادند، لذا قادر نبودم که آثارم را با مشخصات انتشارات دهم. پس ناچار شدم برای اثبات مالکیت خودم نسبت به این ترانه ها و اینکه اعلام کنم خوانندگی آن را من انجام داده ام، به این حربه متوسل شوم. پس از این اقدام، روند مذکور در بین سایر آثار موسیقی رواج یافت که در قسمت ابتدایی ترانه، خواننده ها نام آهنگساز، خواننده و تنظیم کننده را بیان می‌کردند. این اقدام از آن جهت بود که هیچ کس قادر نباشد، اثری که متعلق به شخص دیگری بود، به نام خودش عرضه کند.

راه کسب درآمد غیر از موسیقی:

در بیشتر دوران ها شرایط مالی مطلوبی بر من حاکم نبود. با وجودی که مدت زمان کمی در استودیوی متعلق به رضا فوادیان مشغول به کار بودیم، همسایه ها شکایتی را نسبت به ما تنظیم کردند. از آنجا که حیات این خانه با سایر همسایه ها مشترک بوده، از این رو، شکایت نامه‌ای تهیه کردند که پس از آن شهرداری این استودیو را خراب کرد. استودیو مذکور واقع در خیابان سرباز منتهی به میدان سپاه بوده که پس از تخریب استودیو، وسایل و ابزار ها در نزد رضا باقی می ماند. در حقیقت مقرر بود که من در این استودیو، آهنگ های بعدی را تولید کند. سرمایه گذار این فعالیت خواهر رضا بوده که مبلغی در حدود ۴ میلیون تومان را در این زمینه صرف کرده بود. لازم به ذکر است که پیش از این جریان، من شروع این فعالیت را مشروط به آن دانستم، در صورتی که مجوزی هم برای این آلبوم صادر نگردید، شما نسبت به این امر شاکی نشده و ادعای قانونی نداشته باشید. به این ترتیب راهکار مذکور هم نتیجه ای در بر نداشت و شهرداری همه آنجا را کاملاً ویران کرد که در نهایت خودم تنها بدون هیچ نتیجه و سودی باقی ماندم. لذا دومین آلبوم هم موفقیتی نداشت.

ماجرای عشقی:

با وجودی که هیچ وقت در زندگی من جریان عشقی وجود نداشته، ولی خودم اغلب آمادگی عاشق شدن را داشته ام. جملاتی که برخی از افراد نقل می‌کنند که من از نظر عشقی زخم های زیادی را در زندگی داشته ام یا احتمالاً شخصی ضربه عاطفی به من وارد کرده که موجب شده آهنگ هایم اندوهناک و سوزنده باشد! به هیچ وجه واقعیت ندارد. در زندگی من معشوقه ای وجود نداشت و در صورتی که قصد خواندن داشتم، بهتر بود در خصوص کمبود این معشوقه در زندگی‌ام بخوانم که خیالی بوده و یا…. در این ایام، برخی رابطه مقطعی زودگذر نیز بوده است، ولی در حد و اندازه ای نبود که تاثیر عمیقی بر من و زندگی داشته و یا اینکه من برای شخص معینی این ترانه‌ها را خوانده باشم.

در حال حاضر نیز من هیچ ادعایی ندارم. کسی در پی این رویدادها است که به این کار اشتغال دارد. یعنی به علت خوانندگی قصد دارد که از این طریق خودش را معرفی کرده و به برگزاری کنسرت و …. روی می آورد که باعث جلوه گری و مطرح شدنش شود. در هنگام شروع این گفتگو نیز من به شما گفتم؛ تنها از آن جهت که بتوانم به نوعی خودم را تخلیه کنم، به موضوع ساختن موسیقی گرایش یافتم.

پیشنهاد خاص و وسوسه کننده:

همواره پیشنهادهای اغواکننده زیادی به من شده است. چرا که کنسرت درآمد زیادی با خود داشته و اغلب این نظرات، در خصوص اجرای کنسرت بوده است. در این میان مواردی هم در حیطه سینما به من اعلام شد.

همکاری با سریال شهرزاد:

مجموعه شهرزاد از جمله موارد کامل و جامعی است که به آن پرداخته و میتوانم در پاسخ به سوال هایتان، به آن اشاره‌ کنم. علاقه زیادی به تولیدات شهرزاد دارم. در همان وهله اول که فیلمنامه شهرزاد به دستم رسید و مطالعه کردم، متوجه شدند که این کار یک اثر وزین و ارزشمندی است که با سایر ساخته های در این سبک تفاوت زیادی دارد. همانطور که قبلاً اشاره کردم، از جمله عواملی که موجب اطمینان و پشت گرمی من نسبت به این مجموعه گردید، دوستی عمیقم با محمد امامی و ارتباطی است که به عنوان دو رفیق باهم داشته ایم. در پس چنین پروژه هایی، حتی اگر مبالغ هنگفتی پول وعده داده شود، در صورتی که یکرنگی، تعامل و اصول صحیح حاکم نباشد، ضمانتی برای کارایی و موفقیت آن وجود ندارد. همه مواردی که در طی این مجموعه باعث کشش و جذب مخاطبان به آن گردید از یک سو و از سوی دیگر گروهی که در تهیه و ساخت آن همکاری داشته‌اند، موجب مضاعف شدن این کشش گردید. به شکر خدای بزرگ، این نتیجه مطلوب عاید شد.

محسن چاوشی قبل از شهرت از زبان خودش:

پیش از زمانی که به شهرت برسم، وضعیت خانواده ام در حد متوسط بود. با توجه به اینکه پدر و مادرم با سعه صدر شرایط من را تحمل کرده و در مقابلم جبهه گیری نمی کردند، حسن بزرگی در روند زندگی ام بود. هیچگاه در برابرم اشتغال نداشتن به کار، عدم وجود درآمد و سخنان این چنینی را برایم مطرح نمی‌کردند. بلکه تا حد زیادی حمایت و کمک های خود را به من نثار می داشتند. در شرایطی که سن کمی نداشتم، ولی همچنان پول تو جیبی من برقرار بود و پدرم اجازه نمی داد که دستم خالی بماند. من هم سعی داشتم کمتر در فضای خانه حضور داشته باشم. اینطور می‌اندیشیدم، هم اکنون که باری از روی دوش آنها کم نمیکنم، پس حداقل بار اضافه نیز برایشان نباشم.

دلیل دور از معرض دید قرار گرفتن محسن چاوشی:

اعتقاد داشتم زمانی که پول سهم زیادی از زندگی داشته باشد، ناخودآگاه حس و هنر حاکم بر کار کمرنگ میشود. درآمد من به حدی نبود که باعث تغییر در من شده و نگرانی هایم رابه ورطه فراموشی بسپارم. هم اکنون نیز تحت هیچ شرایطی خودم را وابسته به پول و شهرت و مسائلی از این قبیل نکرده و نمی کنم. به تدریج با رویداد هایی مواجه شده و موقعیتی حاصل شد که موجب گردید، نسبت به این جریانات اجتناب کرده و انزوا و تنهایی را انتخاب کنم.

در واقع اغلب دوران ها، این رویکرد و گرایش در من وجود داشته و اینطور رفتار می کردم. رغبتی به حضور در مهمانی و گردهمایی‌ها نداشته و هنوز هم ندارم. دلیلی برای حضور در این جمع ها نمی بینم. روابط من محدود به تعدادی از دوستان و همکارانم بود که اغلب اوقات در کنار آنها سپری می شد که هم اکنون نیز به همین روال ادامه دارد. البته چنین روندی سرانجام منجر به تهیه آهنگ و ترانه ای میشد که تولید کرده و انتشار می‌یافت. قصد نداشتم اوقاتم را به موضوع دیگری اختصاص داده و به کاری بیهوده بپردازم.‌

محسن چاوشی از احساساتش می‌گوید:

محسن چاوشی در پاسخ به سوالی که نخستین بار چه زمانی احساس شادی عمیقی در او شکل گرفت، جواب داد:

«اولین باری که خیلی ذوق کردم… اصلا ذوق نکردم. هیچ چیز ذوق زده ام نمی کند.»

دستفروشی کردن:

محسن چاوشی پس از خاتمه دوران تحصیل به دور از اطلاع خانواده شغل موقتی را برای خود مهیا کرد تا از موقعیت نابهنجاری که در آن بوده، رها شود. او ادویه ها و سوغاتی های مشهد را به فروش رسانده و حتی در مقطعی از زمان سیگار نیز می فروخت.

حضور محسن چاوشی در تلویزیون:

در طول سالها محسن چاوشی به دفعات در ویژه برنامه های تحویل سال نو دعوت شد و نخستین بارب که به آن پاسخ مثبت داد، به یک باره در آن برنامه حاضر نشد. احسان علیخانی که مجری گری آن را به عهده داشت، به ناچار رسماً نسبت به نیامدن او از مردم و بینندگان پوزش خواست.

ماجرای بحث با مهشید همسر ابی:

محسن چاوشی پستی را در صفحه شخصی اینستاگرامش به اشتراک گذاشت که مهشید همسر ابراهیم حامدی انتقاد شدیدی به آن کرد. پست مذکور این شعر را به نمایش می‌گذاشت: «یا ید الله و با تیغ علی ذوالفقار سینه گردنکشان اذن دهد می درم» همسر ابی نسبت به این بیت از شعر انتقاد و اعتراض کرده و چاوشی نیز در واکنش به نقد او شعر دیگری ارائه کرد. دست آخر ابی با خواندن شعر دیگری سعی کرد که کدورت را از این بین کنار زده و رضایت محسن چاوشی را اخذ کند که جریان خاتمه یافت.

سربازی، عامل آغاز فعالیت موسیقی:

محسن چاوشی پس از آنکه دیپلم خود را در رشته حسابداری اخذ کرد، عازم خدمت سربازی شد. او در این دوران علاوه بر تشریفات موزیک، دژبان هم بود که ساکسیفون آلتو می نواخت. در این بین، با تعدادی از بچه های کوشا در عرصه موسیقی آشنا گردید که پای او را به استودیو های خانگی باز کرد.‌ در آنجا بنا به توصیه یکی از دوستان آهنگ کفتر چاهی را خوانده و پس از مدتی تعدادی از اشعار مریم حیدرزاده و حمید مصدق را به شکل آلبومی گردآوری کرده و جهت صدور مجوز به وزارت ارشاد ارائه کرد. در آنجا با توجه به استاندارد نبودن این کار مقبول واقع نشد. ولی به شکل ناگهانی این کار منتشر شد و در فضای مجازی ارائه گردید. جریان فوق موجب گردید که صدای او در بین عموم شنیده شده و به شهرت برسد.

هواداران خاص و گلریزان‌های چاوشی:

محسن چاوشی به ندرت لب به سخن گشوده و یا مصاحبه‌ای را با برخی رسانه‌ها می پذیرد. در دوران فعالیت حرفه ای اش، گفتگوهای او با رقمی کمتر از تعداد انگشتان یک دست بوده است. ولی قطعاً او هم اکنون از محبوب ترین و پرطرفدارترین خواننده های موسیقی در داخل کشور است. هوادارانش علاوه بر ابراز محبت و دوست داشتن، در مواجهه با انتقادات و اقداماتی که در برابر چاوشی صورت می‌گیرد، حمیت و غیرت زیادی از خود بروز داده و خودشان را با عنوان چاوشیست معرفی می‌کنند. محسن چاوشی هم اکنون تنها به واسطه چند صفحه شخصی در شبکه های اجتماعی و مجازی فعالیت داشته و مطالب خود را به طور رسمی عرضه می کند.

طرز نگارش چاوشی:

یکی از پست هایی که محسن چاوشی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد، مربوط به یک غلط املایی در درج واژه چاوشی به عنوان نام خانوادگی این خواننده بوده است، که اینگونه نوشت:

«آقاجان چاوشی با یک ” و ” لطفا !»

این خواننده مشهور کشور ایران، با گرفتن عکسی از اولین صفحه شناسنامه اش و ارائه آن در شبکه مجازی اینستاگرام، تاکید کرد که تا به امروز در مجامع عمومی و حتی ادارات، نام خانوادگی او به اشتباه با دو “و” نگاشته شده است. در شرایطی که این واژه تنها دارای یک “و” است.

نکات خصوصی زندگی محسن چاوشی

یکم: اغلب به مطالعه کتابهای موریس مترلینگ پرداخته و علاقه زیادی به مولوی و هجویات سعدی نیز داشته و مطالعه می کند.

دوم: هرچقدر هم توضیح بدهم، باز می‌پرسند چرا کنسرت نمی‌دهی؟ پس فایده‌ای ندارد. همان بهتر که حرف نزنم. بگذارید هر چه می‌خواهند بگویند!

سوم: در اینجا کنسرت بیشتر به جنگ شادی می‌ماند تا کنسرت موسیقی. برف شادی بزنند و یکباره از توی جعبه دربیایند و روی سن ظاهر شوند!

چهارم: آخر برای چه باید روی سن بخوانم و یک عده‌ای مرا نگاه کنند؟ مثلا میکروفن را به شکل‌های مختلف تکان بدهم که چه بشود؟

پنجم: ایام نوجوانی من با گوش سپردن به موسیقی شجریان سپری شد و پس از آن دیگر موسیقی شجریان، وجودم را اغنا نمیکرد. شنیده‌اید می‌گویند برای کسی چیزی می‌ریزد؟ این امر دلیلی بر گشودن پنجره و گشایش های دیگر است. برای من نیز باب موسیقی از جایگاه دیگری نشأت گرفت.

ششم: رضایتی از آثاری که در اوایل دوران حرفه ای به آن پرداختم، ندارم. چرا که در آن ایام تجربه و بلوغ فکری زیادی در من وجود نداشته و فقط ۲۲ ساله بودم!

هفتم: همه سروده ها جهت اختصاص به ترانه هایم را خودم گزینش می کنم. توسط صحبت و تشریح موضوع با شاعر، توضیحات کامل را به او ارائه می دهم که چه اشعاری مدنظرم است.

هشتم: من با شاعر مشخصی کار نکرده ام ولی از کودکی با حسین صفا رشد کرده و بزرگ شدم. حتی ایام جوانی و دوران خدمت سربازی را نیز در کنار هم سپری کردیم. در گذشته برخی مواقع مطالبی را می نوشتم، اما حسین در نوشتن تبحر بیشتری داشت و دیدم که مناسب است از اشعار او برای ترانه هایم استفاده کنم.

نهم: از بین خوانندگان کرد زبان، ارزش زیادی برای حسین زیرک قائل هستم. با وجودی که ممکن است صدایش ظاهراً کشش زیادی نداشته، ولی گویش و احساس او در هنگام خواندن قابل ستایش است و من احساس زیادی را از آن درک و جذب کردم. هرچند که درک کاملی از زبان کردی ندارم.

دهم: لحن بیانی، به‌طور مثال نیشخند یا پوزخندی که در حین خواندن شعر مولانا برای پنهان کردن بوی شراب به ذهنم می رسد را اینگونه به دست می آورم که با شعر و کلمات خیلی عجین می‌شوم و از همان‌ها ایده می‌گیرم و مفهوم درونی را از آن کلمات بیرون می‌کشم.

یازدهم: از آنجا که موسیقی که من در آن فعالیت می‌کنم در زمینه پاپ نبوده و به سبک کلاسیک است، لذا اصولی متفاوت از پاپ را در آن به کار می‌برم.

دوازدهم: هرچند علاقه بسیاری به موسیقی سنتی دارم، ولی فقط قسمت هایی از این نوع موسیقی را از ابعاد حسی و گویشی دوست داشته و مطلوبم است و همه آن را نمی‌پسندم. انواع مختلفی از موسیقی کلاسیک را گوش کردند ولی بیشتر از نوعی بود که ساده و سبک باشد.

سیزدهم: مطالعات زیادی در اشعار مولانا دارم. ولی در هنگام انجام کار به طور منظم از آنها استفاده نمی کنم، بلکه همه مطالب به ناگاه و بداهه در حین انجام آن در افکارم ظاهر می شود و ناخودآگاه در ترکیبات منظم می شوند.

چهاردهم: همه توانمندی و استعداد من منحصر به کارهایی که ارائه شده نبوده و این آثار در بر طبق اصولی که تعریف شده تولید گردید. انشاالله در روزی قادر باشم کارهایم را آن طور که مد نظرم است انجام دهم که هنوز موفق به انجام آن نشدم. آرزو داشتم که مسائلی همچون میزی و چنین چیزهایی ما را محدود نمی کرد و فقط به تولید کار متمرکز شده و اهنگ های جدیدی ارائه می‌کردیم.

پانزدهم: از نظر من عرصه موسیقی جایگاهب جهت کسب معاش و درآمد نیست، ولی از آنجا که راه دیگری جهت کسب درآمد ندارم به این امر ناچار هستم.

شانزدهم: صدای سنج و دوهول را که می شنوم، یاد خرمشهر می افتم و به حال و هوای آن زمان می روم!

هفدهم: تماسی از سوی موسسه بشارت با من برقرار شد که درخصوص آلبوم دلصدا صحبت می کردند و من هم سخنان آنها را شنیده و پذیرفتم. به همین راحتی!

هجدهم: من علاقه زیادی به فعالیت گروهی داشته و همواره از آن استقبال می کنم. اصولاً کارهای گروهی در قالب تک تراک و سفارشی تولید می شود. ولی لازم است تا بر روی آلبوم خودم کاملاً متمرکز شده و اوقات بیشتری را صرف کنم. مجموعه این عوامل موجب می‌شود که این فعالیتها را پذیرا باشم.

نوزدهم: متوجه نمی شوم که به چه علت جریانات شخصی و خصوصی زندگی‌ام، برای سایرین از اهمیت زیادی دارد. سعی می کنم هیچ وقت نسبت به سخنان، شایعات و حاشیه پردازی ها ارزشی قائل نشده و بهایی ندهم. از این طریق بر انجام کارهای خود تمرکز می‌کنم.

بیستم: موقع ضبط آهنگ «من کم تحملم» فقط من و شهاب در استودیو بودیم. همیشه استودیو شلوغ بود و بچه‌ها آنجا بودند. منتظر می‌شدیم که بچه‌ها بروند تا استودیو خلوت شود و بتوانیم کار ضبط کنیم. به همین خاطر اصولا ضبط‌ها را آخر شب انجام می‌دادیم. شهاب خیلی آدم تودار و درون‌‌گرایی است و خیلی سخت می شود از درونش باخبر شد. کم تحملم را فقط یک بار خواندم و از استودیو آمدم بیرون و گفتم شهاب چطور بود؟ دیدم شهاب نشسته پشت میز و سرش را گذاشته روی میز، سرش را که بلند کرد، دیدم دارد گریه می کند!

بیست و یکم: من کلا آدم غمگینی هستم. هر طور که فکرش را می‌کنم، می‌بینم آدمی مثل من طور دیگری نمی‌توانست بخواند. نمی‌توانستم با شکل و جنس دیگری عقده‌هایم را خالی کنم. عقده‌هایم را در این عاشقانه‌ها خالی می‌کردم.

بیست و دوم: آنچه که برای من اولویت دارد، این است که مردم آهنگ هایم را گوش کنند، تا اینکه به سراغم بیایند و به طور پیوسته درخواست گرفتن عکس داشته و یا اینکه تصاومرم را به اشتراک بگذارم که بر شهرتم افزوده شود.

بیست و سوم: تعداد زیادی از اشخاصی که در عرصه موسیقی فعالیت دارند، نامه هایی را در خصوص من تهیه و ارسال می‌کردند که چاوشی قابلیت و صلاحیت انجام کار نداشته و مطالبی دروغ و کذب به ارشاد منعکس می کردند که همه آنها به جز سخنانی پوچ و موهوم نبود به این ترتیب سعی در ایجاد اخلال جهت کسب مجوز آثارم داشتند. سرانجام مشخص شد که مشکل پرونده محسن چاوشی برطرف شده و می توانند جهت کسب مجوز اقدام نماید.

بیست و چهارم: آلبوم نفرین را با یک میکروفون خیلی معمولی در اتاقم اتود زدم. حدود سال هشتاد همینجوری کار را برای خودم شروع کردم. به دنبال خواندن نبودم. نمی دانم کار دقیقا کجا لو رفت، ولی خیلی ساده این اتفاق افتاد!

بیست و پنجم: در برخی اوقات که دوستانم زمان کافی برای سرودن اشعار ترانه هایم را ندارند، خودم به نوشتن اشعار می‌پردازم.‌

بیست و ششم: تمایلی به شنیدن صدای خودم ندارم، هنگامی که دیگران در نزد من آهنگ هایم را پخش کنند، از آنها می‌خواهم که قطع کنند.

بیست و هفتم: در صورتی که عمری باقی باشد، کنسرت اجرا می کنم. ولی در حال حاضر که مشغول کار هستم.