نظر کارشناسی دکتر منصوره نیکوگفتار درباره احکام عدم رعایت حجاب

مصاحبه سایک نیوز با سرکار خانم دکتر منصوره نیکوگفتار عضو هیات علمی و دانشیار دانشگاه

و متخصص روانشناسی اجتماعی درباره احکام عدم رعایت حجاب

• به طور کلی نظر شما راجع به تغییر مثبت دیدگاه افراد و تلاش هایی که درباره ی لزوم مراجعه به روانشناس صورت گرفته است، چیست؟

طی سال های اخیر تابلوهای سبز سازمان نظام روانشناسی به بخشی از دیزاین فضای شهری و پیش فرض نیازهای جامعه تبدیل شده است و این موضوع نشان دهنده اقبال مردم به خدمات روانشناسی و مشاوره در سطح وسیع بوده است. برای اینکه به چنین بخت و اقبال بلندی برسیم بی شک جامعه حرفه ای روانشناسی مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده است. از زمانی که داشتن مشکلات روانشناختی به عنوان یک استیگما (داغ ننگ) و مراجعه به روانشناس به مثابه یک عمل ننگین که باید با مراقبت و پنهانکاری کامل انجام می شد تا امروز که به تعداد و تنوع تابلوهای نه چندان چشم نواز سازمان نظام روانشناسی مفتخریم و به این اقبال عمومی مباهات می کنیم.

خلاصه کلام اینکه مردم تحت تاثیر فرهنگ سازیهای صورت گرفته از مجاری مختلف و طی سالهای طولانی به دریافت خدمات روانشناسی نگرشی مثبت پیدا کرده اند و نگرشها در بسیج نیروها و سازمان­دهی رفتارهای ما به سوی هدف و توجه به نتایج و دستاوردهای آن نقش مهمی دارند. نگرش مثبت به دریافت خدمات روانشناسی، داشتن مشکلات روانشناختی و مراجعه به روانشناسی را امری عادی، ممکن و چه بسا حتمی و قطعی در نظر می گیرد و از این رو، این نگاه مثبت به روانشناسی به عمل مراجعه به روانشناس با حفظ عاملیت فرد و به عنوان یک عمل داوطلبانه و با میل و اراده فرد می انجامد و افراد به جای غرق شدن در مشکلات روانشناختی خود و از دست دادن توان مقابله از متخصصین و اهل فن کمک می گیرند و این خبر بسیار خوبی است.

• باتوجه به اخباری که این روزها منتشر شده در رابطه با استفاده از درمان های روانشناسی تحت عنوان مجازات، تا چه میزان تلاش ها برای جلوگیری از برچسب زدن به افرادی که به روانشناس مراجعه می کنند، تحت شعاع این احکام قرار می گیرد؟

در روزهای گذشته احکام صادر شده از سوی برخی قضات محترم برای برخورد با عدم رعایت پوشش برای تنی چند از بازیگران سینما فارغ از هر نوع اظهار نظری در این زمینه از دو جهت بسیار تکان دهنده و شگفت انگیز بود یکی اینکه در آن احکام مراجعه به روانشناس به عنوان یک امر تادیبی و تحذیری و بخشی از محکومیت قضایی افراد مذکور در نظر گرفته شده بود. با صدور این حکم و سپس وایرال (انتشار وسیع) آن در شبکه های اجتماعی، فارغ از بازخورد عموم مردم، گویی به نیم قرن پیش پرتاب شدیم زمانی که مراجعه به روانشناس باید مخفیانه و به صورت ناشناس انجام می شد و داشتن اختلال روانی یا مشکل روانشناختی، به یک معنا جذام روانی تلقی می شد.

دومین شگفتی احکام مربوط به خلق اصطلاحات تشخیصی جدید مانند بیماری روحی و اختلال شخصیت ضدخانواده بود که فاقد مبنا و وجاهت علمی است و در عصر تخصص گرایی و تمرکز بر عینیت و دقت علمی، صدور چنین حکمی، ساحت عدالت و قضاوت کشور را مورد تردید و سوال قرار داد و فتح باب و مهر تاییدی بود برای رشد و گسترش اظهار نظرهای غیر علمی و غیر تخصصی در همه زمینه ها از جمله مسائل حقوقی و قضایی کشور برای عموم مردم از جمله جامعه روانشناسی.

• به عنوان روانشناس و رواندرمانگر، نظر شما راجع به صدور این گونه احکام صادر شده چیست؟

آنچه بیش از همه در این موضوع مرا متاثر کرد برخورد عوامانه با امری تخصصی و حوزه ای کاملا حرفه ای است که از سوی دستگاهی که باید به دقت، اعتبار و عدالت آن دلگرم باشیم رخ داده است و این ذهنیت را پرورش می دهد که در سایر احکام صادره نیز می تواند چنین بی دقتی و کم توجهی صورت بگیرد و ما که جز دامن عدالت دستاویز دیگری نداریم به کجای این شب تیره بیاویزیم قبای حرفه خود را؟

• دکتر منصوره نیکوگفتار