همیشه دوست داشتم روایت زندگی قهرمان‌های معمولی را بنویسم


همیشه دوست داشتم روایت زندگی قهرمان‌های معمولی را بنویسم

زهرا محمودیان، نویسنده کتاب «کوهیار» گفت: کوهیار، پسری نوجوان و قهرمانی معمولی است که تصمیم می‌گیرد مسئولیت مهمی را بپذیرد و در این راه با دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات، خودش را می‌سازد. معتقدم که بزرگ‌ترین رسالت ما، امیدآفرینی است. نوجوان امروز برای داشتن امید باید به خودباوری برسد تا ایفای نقش کند.

همیشه دوست داشتم روایت زندگی قهرمان‌های معمولی را بنویسم
زهرا محمودیان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره شخصیت کوهیار گفت: مسئله‌ای که در برخی داستان‌ها آزارم می‌داد این بود که قهرمان داستان آنقدر خارق‌العاده و بی‌عیب و نقص بود که احساس می‌کردم دست‌نیافتنی است. همیشه دوست داشتم روایت زندگی قهرمان‌های معمولی را بنویسم.

وی ادامه داد: قهرمان‌هایی که در بین ما زندگی می‌کنند و وجه تمایزشان در انتخاب‌‌‌های درست در بزنگاه‌هاست نه در قدرت‌های خارق‌العاده و ویژگی‌های خاص. کوهیار، پسری نوجوان و قهرمانی معمولی است که تصمیم می‌گیرد مسئولیت مهمی را بپذیرد و در این راه با دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات، خودش را می‌سازد.

نویسنده کتاب «کوهیار» درباره واقعی‌بودن یا تخیلی‌بودن این داستان گفت: کوهیار مستند به واقع نیست؛ ولی روایت زیسته پسربچه‌های بازیگوش روستایی را درون خود دارد و ثبت کرده است: البته با چاشنی شیرین تخیل!

محمودیان درباره هدفش از نگارش کتاب «کوهیار» صحبت کرد: معتقدم که بزرگ‌ترین رسالت ما، امیدآفرینی است و این امید است که سوخت موتور حرکت ما در مسیرهای سخت خواهد بود. نوجوان امروز برای داشتن امید باید به خودباوری برسد تا ایفای نقش کند. از طرفی خانواده اثر بسیار مهمی در پذیرش نقش نوجوان و کمک به ایجاد بستر حرکت و تقویت روحیه خودباوری در او دارد. همه این عناصر در کنار هم مرا به تکمیل پازل «کوهیار» سوق داد.

وی درباره علت استفاده از متن انگلیسی در داستان گفت: استفاده از متن انگلیسی دلیل خاصی نداشت و صرفا برای بهتر نشان دادن گفت‌و‌گو کوهیار با گردشگر خارجی بود.

محمودیان در پاسخ به این سؤال که «شما در این کتاب از فرهنگ بختیاری و همچنین حراست از این فرهنگ صحبت کردید و بچه‌ها را تشویق به حمایت از فرهنگ سرزمین‌شان کردید حتی با ساده‌ترین امکانات؛ چرا به این موضوع پرداختید و دغدغه ذهنی شما چه بود؟» گفت: متأسفانه آنچه که امروزه به سرگشتگی هویت نوجوان امروز دامن می‌زند، دوری او از بوم و فرهنگ خودش و جست‌و‌جوی خودش در دوردست‌هاست. در صورتی که فرهنگ‌ ما تاروپود هویت ماست و شکافتن آن هزینه زیادی برای ما خواهد داشت. نوجوان‌ امروز بهترین نگهبانی است که می‌تواند شایستگی حفاظت از این گنجینه ارزشمند را داشته باشد؛ ولی به شرط درک ارزشمندی و پذیرفتن آن با دل و جان!

این نویسنده در انتها عنوان کرد: امیدوارم به‌زودی در رمان‌های نوجوان، به تماشای قهرمان‌هایی بنشینم که از دل فرهنگ ما بیرون آمده‌اند و صدای نوجوان امروز هستند؛ قهرمان‌هایی که با دیدن‌شان دل‌مان برای اعتبار و ارزش‌شان بتپد و مسیرشان برایمان رفتنی باشد.


(تصاویر) مخوف‌ترین مرکز بازداشت و شکنجه در دمشق