f:I[55593,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"default"] 10:I[22163,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"default"] 11:I[47446,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"Image"] 12:I[74085,["/_next/static/chunks/7904d9431fe9b58f.js","/_next/static/chunks/02b6e71b0db3f779.js"],"default"] 13:T920,

تلسکوپ فضایی هابل این رصد از ساخت خوشه کیهانی را آشکار کرد. این مجموعه از حداقل دو خوشه کهکشانی در حال ادغام با یکدیگر برای ایجاد یک هیولای کیهانی است.

یک خوشه غول پیکر که به عنوان یک عدسی گرانشی عمل میکند، نمونه ای چشمگیر از نظریه نسبیت عام انیشتین در عمل است. جرم آسمانی یک خوشه کهکشانی به اندازه ای کافی است که فضا و زمان را منحرف کند. و باعث می شود مسیر نور در اطراف جسم به طور قابل مشاهده ای خمیده شود که گویی توسط یک عدسی وسیع خم می شود. عدسی گرانشی همچنین می تواند اجرام دور را بزرگنمایی کند و به اخترشناسان اجازه می دهد اجرامی را رصد کنند که به قدری کم نور و دور هستند که قابل تشخیص نیستند.

عدسی گرانشی همچنین می تواند تصاویر کهکشان های پس زمینه را تحریف کند و آنها را به رگه هایی از نور تبدیل کند. اولین نشانه های عدسی گرانشی در این تصویر به عنوان کمان های درخشان که با انبوه کهکشان ها در eMACS J1353.7+4329 مخلوط می شوند، قابل مشاهده است.

داده های این تصویر از یک پروژه مشاهده به نام Monsters in the Making گرفته شده است؛ که از دو ابزار هابل برای رصد پنج خوشه کهکشانی استثنایی در طول موج های چندگانه استفاده کرده است. این مشاهدات چند طول موجی توسط دوربین میدان گسترده هابل3 و دوربین پیشرفته برای بررسی امکان پذیر شد.

اخترشناسان پشت این مشاهدات امیدوارند با تلسکوپ های نسل بعدی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب، زمینه را برای مطالعات آینده درمورد لنز های گرانشی عظیم فراهم کنند.

منبع: NASA.gov