عصا، صدای پای پیری است/کاریکلماتورهای بانوی طنزپرداز

عصا، صدای پای پیری است.

کاریکلماتورهای حدیثه شریفی

• از چشم ماه افتاد، ستاره‌ای که زیاد چشمک می‌زد.
• آدم برفی نمک‌گیر شود، می‌میرد.
• همیشه دادگاه با کوبیدن متهم ختم می‌شود.
• پیاز داغ، نخود هر آش است.
• شب و روز، چشم دیدن یکدیگر را ندارند.
• دلم با کج خلقی‌ات، دیگر صاف نشد.
• گور، زندگی مستقل است.
• قطار، همه‌ی مسافران را به آخر خط رساند.
• بعضی‌ها از دست و پا می‌افتند ولی به دست و پای کسی نمی‌افتند.
• خشکسالی، اشک آدم را در می‌آورد.
• کله گنده بود، کلاه سرش نمی‌رفت.
• کاش جای آنکه دل‌ها درد داشته باشند، دردها دل داشتند.
• سنگ، چشم دیدن هیچ شیشه‌ای را ندارد.
• تا سفره ماهی سفره‌ دلش را باز کرد، ماهی‌ها از زندگی سیر شدند.
• کارِ عکاسان، بر عکسِ ماست.
• نیروی جاذبه همه را زمین گیر کرد.
• گرسنگی، خوراک جمیع فقراست.
• عصا، صدای پای پیری است.