محققان کشور بررسی کردند؛بازیافت طلا از ضایعات گوشی های تلفن همراه
بازیافت طلا از ضایعات گوشی های تلفن همراه، موضوع جالب و هیجان انگیزی است که برخی از پژوهشگران را البته بیشتر با هدف کم کردن بار محیط زیستی این ضایعات به سوی خود جلب کرده است. محققان کشورمان در همین زمینه، تحقیقی را با استفاده از یک آمینو اسید...
بازیافت طلا از ضایعات گوشی های تلفن همراه، موضوع جالب و هیجان انگیزی است که برخی از پژوهشگران را البته بیشتر با هدف کم کردن بار محیط زیستی این ضایعات به سوی خود جلب کرده است. محققان کشورمان در همین زمینه، تحقیقی را با استفاده از یک آمینو اسید انجام داده و نتایج جالب توجهی گرفته اند.
به گزارش سیناپرس، در دنیای امروزی که به سرعت در حال توسعه است، به دلیل پیشرفت تکنولوژیکی در تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی، میزان تقاضا برای استفاده از این محصولات، رو به رشد است. عمر کوتاه تجهیزات و وسایل الکترونیکی و تنوع طلبی مردم در استفاده از تجهیزات جدید، مساله زباله های الکترونیکی را به یک مشکل بزرگ جهانی تبدیل کرده است. زباله های الکترونیکی از طیف متنوعی از مواد ساخته شده اند که شامل مقادیر قابل توجهی از فلزات سنگین سمی مانند سرب و کادمیم، فلزات پایه مانند مس و آهن، فلزات گرانبها مانند طلا و نقره و قطعات غیرفلزی متشکل از رزین، سرامیک، پلاستیک و شیشه اند.
بنابر گفته های پژوهشگران، از فلزات گرانبها مانند طلا، پلاتین و پالادیم، به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی از قبیل شکل پذیری، هدایت الکتریکی خوب و مقاومت در برابر خوردگی، در ساخت کالاهای متنوع، از قبیل محصولات برقی و الکترونیکی، کاتالیزور شیمیایی، داروسازی و جواهرات استفاده می شود. فرآیند بازیافت زباله های الکترونیکی معمولا شامل مراحل جداسازی، خردایش و فرآوری است و در مرحله فرآوری، یکی از فرآیندهای فیزیکی یا مکانیکی، هیدرومتالورژی، پیرومتالورژی و یا بیوهیدرومتالورژی روی آن ها انجام می شود. بازیافت عناصر ارزشمندی مثل طلا از ضایعات وسایل الکترونیکی نظیر تلفن های همراه، امروزه توجه زیاد محققان را به خود جلب کرده است.
در این زمینه، محققان دانشگاه لرستان در یک مطالعه پژوهشی بر آن شده اند تا بازیافت فلز باارزش طلا را از ضایعات و قراضه های گوشی تلفن یا استفاده از یک آمینو اسید مورد بررسی و سنجش قرار دهند.
آن ها در این تحقیق از آمینواسید ال-والین استفاده کرده و تاثیر پارامترهایی مانند غلظت ال- والین، دما، pH، زمان و مقدار اکسیدکننده را بر بازیابی طلا به شیوه موسوم به لیچینگ بررسی کردند.
نتایج این تحقیق که در فصل نامه مهندسی منابع معدنی متعلق به دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) منتشر شده اند، نشان دادند که در فرایند فوق، پارامترهای دما، زمان لیچینگ و pH بیش از بقیه عوامل در بازیابی طلا از گوشی های تلفن همراه موثر هستند.
به گزارش سیناپرس، سید محمد سیدعلیزاده گنجی، استادیار و محقق گروه مهندسی معدن دانشگاه لرستان و دو همکار دیگرش در این خصوص می گویند: بهترین شرایط برای بازیابی طلا از گوشی های تلفن همراه ضایعاتی در شرایط زیر به دست آمد: غلظت ال- والین 200 گرم بر تن، دما 80 درجه سانتیگراد، درصد جامد پالپ 10 درصد، مقدار اکسیدکننده 50 میلیلیتر بر لیتر، pH بسیار قلیایی 11.5 و زمان لیچینگ 32 ساعت.
به گفته این محققان، آمینو اسید ال-والین از نظر محیط زیستی ایمن است و بر خلاف سیانور و سایر معرف های لیچینگ، هیچ عارضه ای برای انسان ها، حیوانات و گیاهان ندارد. همچنین از نظر اقتصادی ارزان قیمت تر و کارآمدتر از سایر معرف های لیچینگ است.
لیچینگ یا شیوه استخراج مایع-جامد، فرایندی در شیمی و صنایع شیمیایی است که طی آن مادهای مشخص، با انحلال در حلال خاص، از ماده جامد جدا شده و سپس ماده هدف به روشهای مختلف از حلال استخراج میگردد.
به گزارش سیناپرس، از این روش فرآیندی استخراج، در استحصال مواد معدنی از سنگهای معدنی به وسیله اسید، مانند استخراج مس از سنگ معدن به وسیله اسید سولفوریک رقیق یا استخراج شکر از نی شکر با آب گرم استفاده میشود.
گزارش: محمدرضا دلفیه