شفا آنلاین>سلامت جنسی>سالپنژیت یا عفونت لوله های رحم علائم متفاوتی دارد، اما می‌توان گفت که در اغلب موارد با درد در ناحیه لگن همراه است.

به گزارش شفا آنلاین: با این حال، هنوز خیلی چیزها هست که باید درباره سالپنژیت بدانید. پس تا آخر مقاله با ما همراه باشید.

سالپنژیت چیست؟

سالپنژیت، التهاب لوله‌های فالوپ است که از تخمدان تا رحم شما کشیده می‌شوند. این یک نوع بیماری التهابی لگن (PID) است که بیشتر، عفونت‌های باکتریایی مقاربتی مانند کلامیدیا یا سوزاک در ایجاد آن نقش دارند. سالپنژیت می‌تواند یک یا هر دو لوله فالوپ شما را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری اگر به موقع درمان نشود، ممکن است عوارض طولانی‌مدت داشته باشد.

علائم عفونت لوله های رحم چیست؟

مشخص‌ترین علامت، درد در ناحیه لگن است.

سالپنژیت در طول زمان به روشی متغیر ظاهر می‌شود و می‌تواند از ۲ روز تا ۳ هفته یا حتی ماه‌ها پس از تماس با پاتوژن ادامه یابد. بعضی از بیماران هیچ علائمی ندارند و همین باعث می‌شود که عفونت راحت‌تر گسترش پیدا کند و احتمال بروز عوارض بعدی بیشتر شود. علائم سالپنژیت ممکن است بسته به میکروارگانیسم عامل ایجاد آن متفاوت باشد، اما مشخص‌ترین علامت، درد در ناحیه لگن است. علائم احتمالی دیگر نیز عبارتند از:

ترشحات غیرطبیعی و غلیظ واژن
درد در زمان تخمک گذاری
رابطه جنسی ناخوشایند، ناراحت کننده و حتی دردناک (دیسپارونی)
تب
تهوع و استفراغ
خونریزی نامنظم قاعدگی
درد در هنگام ادرار کردن (در صورتی که بیماری با اورتریت یا التهاب مجرای ادرار نیز همراه باشد.)
واژینیت
گرفتگی در ناحیه لگن

علائم سالپنژیت معمولاً بعد از قاعدگی ظاهر می‌شوند، اما احتمال مشاهده آن‌ها قبل از قاعدگی، بعد از زایمان یا در موارد سقط جنین نیز وجود دارد. برخی از عوارضی که ممکن است در زنان مبتلا به سالپنژیت ایجاد شود نیز عبارتند از:

درد مزمن لگن
ناباروری
حاملگی خارج رحمی
بیماری التهابی مکرر لگن
آبسه لگن
درگیری کبد و آپاندیس

علل عفونت لوله های رحم چیست؟

حدود ۴۰درصد از عفونت‌های مقاربتی به سالپنژیت ختم می‌شود.

سالپنژیت معمولاً زنانی که در سنین باروری هستند را درگیر می‌کند و یکی از شایع‌ترین علل التهاب لوله‌ها، عفونت‌های دستگاه تناسلی به ‌ویژه عفونت‌های مقاربتی است. در واقع، می‌توان گفت که حدود ۴۰درصد از عفونت‌های مقاربتی به سالپنژیت ختم می‌شود.
در بیشتر موارد، عامل ایجاد سالپنژیت، نوعی کلامیدیا به نام کلامیدیا تراکوماتیس است. این عفونت معمولاً از واژن شروع می‌شود و سپس به سمت دستگاه تناسلی فوقانی حرکت می‌کند. سایر پاتوژن‌های احتمالی که از طریق تماس جنسی منتقل شده و لوله‌های فالوپ را ملتهب می‌کنند، گنوکوکی و برخی از انواع مایکوپلاسما هستند که البته کمتر رخ می‌دهند.

علاوه بر این، باکتری‌ها هم می‌توانند از طریق روش‌های پزشکی، مانند قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD) یا هر آزمایش تهاجمی دیگری که قادر به کشیدن میکروارگانیسم‌ها از فلور واژن باشد، به دستگاه تناسلی فوقانی برسند. نمونه‌هایی از این تکنیک ها عبارتند از:

زایمان
سقط جنین
بیوپسی آندومتر
هیستروسالپنگوگرافی
هیستروسکوپی

آخرین علت عفونت لوله های رحم نیز می‌تواند یک عفونت خونی مانند سل باشد که ناشی از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است.

چگونه عفونت لوله های رحم تشخیص داده می شود؟

با هیستروسالپنگوگرام می‌توان هرگونه انسداد احتمالی در لوله‌های فالوپ را بررسی کرد.

پزشک معمولاً تشخیص سالپنژیت را با ارزیابی علائم و سوابق پزشکی شما شروع می‌کند. اغلب یک معاینه فیزیکی نیز برای بررسی حساسیت و درد در ناحیه تحتانی شکم و ناحیه لگن و هم‌چنین، وجود ترشحات غیرعادی واژن انجام می‌شود. به علاوه، بزرگ شدن غدد لنفاوی نیز ممکن است نشان دهنده عفونت باشند. پزشک شما ممکن است آزمایش خون و ادرار هم تجویز کند. حتی کشت واژینال یا دهانه رحم نیز ممکن است برای شناسایی نوع باکتری درگیر لازم باشد.
در برخی موارد، سونوگرافی ترانس واژینال یا شکم هم می‌تواند به پزشک برای مشاهده اندام‌های لگن کمک کند. نوع خاصی از اشعه ایکس به نام هیستروسالپنگوگرام وجود دارد که به کمک آن می‌توان هرگونه انسداد احتمالی در لوله‌های فالوپ را بررسی کرد. لاپاراسکوپی تشخیصی نیز یک روش جراحی کم تهاجمی است که به پزشک اجازه می‌دهد نگاهی کامل به لوله‌های فالوپ و سایر اندام‌های تناسلی شما بیندازد.

درمان عفونت لوله های رحم چیست؟

درمان سالپنژیت به طور کلی به شدت عفونت بستگی دارد. در موارد خفیف، پزشک معمولاً آنتی بیوتیک‌های خوراکی تجویز می‌کند، اما برای موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک داخل وریدی داشته باشید. سالپنژیت‌هایی که مربوط به STI هستند با آنتی بیوتیک مخصوص به خود درمان می‌شوند.
علاوه بر این، اگر عفونت باعث ایجاد آبسه روی لوله‌های فالوپ شما شده باشد، احتمالاً نیاز به جراحی خواهید داشت تا مایعات جمع شده داخل این آبسه‌ها را تخلیه کنید. هم‌چنین، اگر عفونت باعث زخم یا چسبندگی لوله‌های فالوپ شده باشد، ممکن است برای جلوگیری از ناباروری، به یک جراحی ترمیمی نیاز داشته باشید.