ویتامینی که از مقاومت سرطان در برابر درمان می‌کاهد

اصلی‌ترین علت شکست شیمی‌درمانی در درمان سرطان، مقاومت تومور‌ها در برابر دارو‌های ضد سرطان است.

محققان دانشگاه داکوتای جنوبی می‌گویند، دو شکل فعال ویتامین D، به نام‌های کلسیپوتریول و کلسیتریول، می‌توانند جلوی مکانیسمی را که باعث می‌شود، سلول‌های سرطانی در برابر دارو مقاوم شوند، بگیرند.

این مکانیسم با کمک نوعی پروتئین حمل‌کننده دارو، به نام پروتئین۱ مربوط به ایجاد مقاومت چند دارویی (MRP ۱) فعالیت می‌کند. این پروتئین در دیواره سلولی قرار می‌گیرد و دارو‌های مربوط به درمان سرطان را از سلول‌های سرطانی بیرون می‌کند.

این محققان دریافتند، کلسیپوتریول و کلسیتریول می‌توانند سلول‌های سرطانی حاوی پروتئین فراوان MRP ۱ را انتخاب کرده و این پروتئین‌ها را از بین ببرند.

بنابه گفته محققان، بررسی‌های همه‌گیرشناسی و پیش‌بالینی نشان می‌دهد که ویتامین D می‌تواند از خطر ابتلا به سرطان و پیشرفت آن پیشگیری کند. اما این اولین بار است که مشخص می‌شود، این ویتامین با پروتئین حمل‌کننده دارو، ارتباط برقرار می‌کند و سلول‌های سرطانی مقاوم به دارو را انتخاب کرده و از بین می‌برد.

البته کلسیپوتریول و کلسیتریول نمی‌توانند سلول‌های سرطانی ساده را از بین ببرند. آن‌ها فقط سلول‌هایی را که به دارو مقاوم شده‌اند نابود می‌کنند.

پروتئین حمل‌کننده دارو تمام فرآیند‌های جذب، توزیع و خارج کردن دارو از بدن به وسیله سلول را انجام می‌دهد و وقتی سلول‌های سرطانی در برابر دارو‌های شیمی‌درمانی مقاوم می‌شوند، از این نوع پروتئین به مقدار زیادی تولید می‌کنند.

کلسیپوتریول و کلسیتریول به دلیل اینکه حساسیت جانبی دارند می‌توانند سلول‌های سرطانی مقاوم به شیمی‌درمانی را از بین ببرند. منظور از این حساسیت، توانایی ترکیب‌ها و مواد در از بین بردن سلول‌های دارای مقاومت چنددارویی است و ویتامین‌D می‌تواند فقط سلول‌هایی که بیش از حد، پروتئین MRP ۱ تولید کرده و در برابر درمان‌های مربوط به سرطان مقاومت می‌کنند را شناسایی و از بین ببرد.

محققان می‌گویند، پروتئین MRP ۱ نه تنها از کارآیی دارو‌های ضد سرطان می‌کاهد، بلکه اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها، ضد ویروس‌ها، دارو‌های ضد التهاب‌ها، ضد افسردگی‌ها و دارو‌های درمان ایدز را هم ضعیف می‌کند؛ بنابراین با استفاده از ویتامین D می‌توان اثربخشی دارو‌های مختلف را افزایش داد.

چنانچه بتوان اثربخشی دارو‌های ضد سرطان را افزایش داد، بیماران دیگر مجبور به مصرف بیش از حد دارو نیستند. زیرا پروتئین بیرون کننده دارو از سلول‌ها، دیگر وجود نخواهد داشت و امید به زندگی بیمار افزایش می‌یابد.