کشف رد پای انسان با قدمت 12 هزار سال پیش
تحقیقات روی ردپاهای باستانی قبلاً آنچه را که در مورد زمان ورود مردم به آمریکای شمالی شناخته شده بود به چالش کشیده است و یک کشف جدید می تواند روشنگر بیشتری بر داستان باشد.
تحقیقات روی ردپاهای باستانی قبلاً آنچه را که در مورد زمان ورود مردم به آمریکای شمالی شناخته شده بود به چالش کشیده است و یک کشف جدید می تواند روشنگری بیشتری بر داستان باشد.
دانشمندان 88 اثر فسیل شده متعلق به بزرگسالان و کودکان را در بستر رودخانههای کمعمق در محدوده آزمایش و آموزش نیروی هوایی یوتا پیدا کردهاند که متعلق به بزرگسالان و کودکان است . این تنها دومین مجموعه از ردپای انسان از عصر یخبندان است که در منطقه کنونی ایالات متحده شناسایی شده است.
کوین هاتالا، دیرینه انتروپولوژیست در دانشگاه چتم در پیتسبورگ، پنسیلوانیا، میگوید: ردپاها نوع خاصی از شواهد را ثبت میکنند که بیشتر مردم نمیتوانند از انواع دیگر سوابق باستانشناسی یا فسیلی به دست آورند.
یک یافته ناخواسته
به گفته دوک و تامی اوربان، دانشمند محقق در دانشگاه کرنل در نیویورک، این کشف تا حدودی تصادفی رخ داده است، دوک و اوربان در اوایل ژوئیه در حال جستجو در محدوده آزمایشی و آموزشی یوتا برای یافتن بقایای آتش کمپ های هدفمند ماقبل تاریخ بودند که توسط انسان های باستانی به عنوان منبع نور و گرما استفاده می شد. همانطور که آنها در اطراف پایگاه نیروی هوایی رانندگی می کردند و در مورد اینکه ردپاهای فسیل شده چگونه به نظر می رسد صحبت می کردند، اوربان متوجه یکی از آنها شد و آنها برای بازرسی ردپا ایستادند. پس از بررسی بیشتر، ده ها رد پای دیگر را در منطقه شناسایی کردند.
در ابتدا مطمئن نبودند که رد پا توسط انسان ساخته شده باشد. اما پس از چندین روز ارزیابی اندازه، شکل و طول گامهای رد پا، محققان به این نتیجه رسیدند که این ردپاها کار انسانهای بزرگسال و کودکان پابرهنه است. در حالی که باستان شناسان هنوز در حال کار برای تأیید قدمت ردپاها از طریق تاریخگذاری رادیوکربن هستند، آنها بر این باورند که این ردپاها بر اساس لایه رسوبی که قبلاً در زیر آنها قدمت داشته و این واقعیت است که آثار در همان زمان در معرض سطح قرار گرفتهاند، 12000 سال قدمت دارند.
آنیا کیترمن، مدیر منابع فرهنگی پایگاه نیروی هوایی، در یک بیانیه خبری گفت: "دیدگاه، حضور و درک آنها بسیار ارزشمند است . " "تاریخ و داستان های مشترک بشری ما چیزی است که واقعا ما را متحد می کند و قدم زدن در کنار انسان هایی که چند هزار سال پیش اینجا بوده اند بسیار جالب است.