بازیگری که جمیله شیخی و الیزابت تیلور الگویش هستند
در درامهای تاریخی تقابل خیر و شر پیش برنده داستان هستند و سریالهای تاریخی داستانگوی وفادار به این تقابل، اغلب برای مخاطبان ایرانی دارای جذابیت بودهاند.
سریال «رحیل» جزو آثار تاریخی تلویزیون در سالهای اخیر است که این تقابل را به شهودیترین شکل ارائه داده است. این سریال به یکی از حساسترین مقاطع تاریخ معاصر ایران (انقراض قاجاریه و روی کار آمدن پهلوی) میپردازد. دورانی که سرنوشت ایران معاصر و چالشهای بعدی این سرزمین در آن رقم خورد.
یکی از نقاط قوت سریال «رحیل» تیم بازیگری آن است که ترکیبی از بازیگران جوان (گیتاراد، ریحانه رضی، علی عباسی زاده و..) با بازیگران باتجربه (ثریا قاسمی، نسیم ادبی، فرخ نعمتی، حمید رضا آذرنگ، هومن برق نورد و...) است.
یکی از بازیگران این سریال ابستام بغلانی بازیگر عرب تبار سینما و تلویزیون است که پیشتر در نقش یک زن داعشی در سریال سقوط بازی کرده بود. بغلانی در سریال رحیل در نقش "اختربانو" زنی روان پریش بازی متفاوتی از خودش ارائه میکند. با ابستام بغلانی در باره حضورش در سریال «رحیل» و ابعاد نقش گفت وگویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید.
در سالهای اخیر سریالهای تاریخی مثل «بانوی عمارت» و همین سریال «رحیل»، مورد اقبال مردم قرار گرفتهاند. دلیل محبوبیت سریال «رحیل» چیست؟
تاریخ و واکاویش همیشه برای مردم در قالب نمایشی جذابیت دارد. برای من بازی در کارهای تاریخی جذاب است و نکته مهم در سریال رحیل این بود که نقشی متفاوت، چند لایه و دشوار در قالب زنی روان پریش به من محول شده بود؛ رحیل سریالی بزرگ بود که تیم تولید و کارگردانی و تهیه کنندگی درجه یکی در ساخت سریال نقش داشتند.
ایفای نقش اختر خاتون برای هر بازیگری یک چالش بزرگ است...
بله، او زنی است که درگیری ذهنی زیادی دارد. جایی وانمود میکند که در صحت عقل و روان است و جایی دیگر مخاطب این صحت عقل را نمیبیند...
ریشه این شرایط به گذشته اختربانو بر میگردد؟
او گذشته دردناکی داشته و در کارنامه کاریم نقشی خاص و منحصر به فرد است و واقعا برای درک حال و هوایش ساعتها با طراح اصلی داستان و تهیهکننده سریال رامین عباسیزاده گپ و گفت داشتم و خوشبختانه او با تجربیات مختلفی که از شخصیت پردازی سریالهایی مثل او یک فرشته بود، پلیس جوان، پریدخت، انقلاب زیبا و احضار، داشت سعی کرد معادلهایی مختلف برای این کاراکتر بازنمایی کند که کمک حالم باشد در ایفای بهتر نقش.
در اغلب جشنوارهها و حتی جوایز اسکار معمولا به نقشهای دارای مشکل روانی، توجه ویژه میشود؟
بله، این نوع نقشها مورد توجه منتقدان، داوران و مردم قرار میگیرند و همین که به ناگاه یک آدم سالم را در نقش یک بیمار روانی میبینند آن قدر برایشان جاذبه دارد که خواه ناخواه نمیتوانند از کنار نامش بگذرند.
آیا تهیهکننده یا کارگردان سریال برای ایفای این نقش به شما پیشنهاد دیدن فیلم یا خواندن کتابی را داد؟
چند کتاب تاریخی را به من پیشنهاد دادند تا مطالعهاش کنم و در ضمن از من خواستند چند بازی مرحومه جمیله شیخی را ببیینم و گفتند جنس بازی جمیله شیخی میتواند به من کمک زیادی انجام بدهد و واقعا هم خیلی به من کمک کرد. من در دوران جوانی بودم که بازیهای خانم شیخی را در فیلم و سریالهایشان دیدم و ایشان بازیگر بی نظیری بودند؛ و در عین حال برخی بازیهای الیزابت تیلور بازیگر بریتانیایی فیلمهایی نظیر گربه روی شیروانی داغ، چه کسی از ویرجینیا وولف میترسد و... نیز بسیار میتواند کمک حال هر بازیگری باشد در ایفای نقشهای چندپهلو.
تهیهکننده و کارگردان درباره مختصات نقش اختر به شما چه توضیحاتی دادند؟
خود بازی در قالب چنین نقشهای جذاب و دشواری یک کُد است که میتواند مرا در ایفای درستش راهنمایی کند. صلابت، محکم بودن، هر لحظه یک جور شخصیت نشان دادن و رفتارهای چندگانه داشتن همگی کدهایی بود که به من کمک کرد تا نقش را بهتر درک کنم. خود کارگردان میگفت من از بازیگر توقع هوش و ذکاوت دارم که در بازیش برود سراغش و از آنها استفاده کند. به هر حال ایفای این نوع نقشها از عهده هر بازیگری بر نمیآید.
واکنش مخاطبان را نسبت به سریال رحیل و بازی خودتان در این سریال چطور دیدید؟
مخاطبان که عمدتا لطف دارند به بازیگران، ولی در سریالهایی که کار کرده ام، سریال رحیل جزو معدود کارهایی بوده که تقریبا از ابتدای پخش زیر ذره بین رسانهها بوده و تحلیلهای مختلف و متعددی پیرامون آن در نشریات دیدم و خیلی خوب هم بازیها تحلیل شده بود و هم کیفیت تصویرسازی و داستان پردازیهای سریال با کنکاش مواجه گشت.