قرص ایبوپروفن: 8 نکته و توصیه مهم درباره کاربرد، مقدار و روش مصرف

از قرص ایبوپروفن برای تسکین درد ناشی از ناراحتی‌های مختلف مانند سردرد، درد دندان، گرفتگی‌های قاعدگی، درد عضلات، یا آرتروز استفاده می‌شود. همچنین برای کاهش تب و تسکین دردها و ناراحتی‌های خفیف مربوط به سرماخوردگی‌های معمولی یا آنفلوانزا استفاده می‌شود. ایبوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است. این دارو جلوی تولید مواد طبیعی خاصی توسط بدن که باعث التهاب می‌شوند را می‌گیرد. این اثر به کاهش ورم، درد، یا تب کمک می‌کند.

اگر در حال درمان ناراحتی مزمنی مانند آرتروز هستید، از پزشک‌تان درباره‌ی درمان‌های غیر دارویی و/یا استفاده از سایر داروها برای درمان دردتان سوال کنید.

اگر سابقا از این محصول استفاده کرده‌اید مواد تشکیل دهنده‌ی روی جعبه‌ی دارو را بخوانید. ممکن است تولید کننده این مواد را تغییر داده باشد. همچنین، محصولاتی با نام‌های مشابه ممکن است دارای مواد تشکیل دهنده‌ی مختلفی برای مقاصد پزشکی مختلف باشند. مصرف داروی اشتباه می‌تواند به شما آسیب بزند.

۲. نحوه‌ی مصرف ایبوپروفن

اگر محصول بدون نسخه‌ای مصرف می‌کنید، دستورالعمل‌های روی بسته‌ی دارو را پیش از مصرف آن مطالعه کنید. اگر پزشک‌تان این دارو را تجویز کرده است، پیش از شروع مصرف ایبوپروفن و هر بار که مصرف آن را تمدید می‌کنید به توصیه‌های مصرف ارائه شده توسط داروپزشک توجه کنید. اگر پرسشی داشتید از او یا پزشک معالج‌تان بپرسید.

این دارو را به صورت خوراکی، معمولا هر ۴ تا ۶ ساعت یکبار و با یک لیوان پر آب مصرف می‌کنند مگر آنکه نظر و تجویز پزشک چیز دیگری باشد. حداقل تا ۱۰ دقیقه بعد از مصرف این دارو دراز نکشید. اگر هنگام مصرف دارو ناراحتی معده داشتید، آن را با غذا، شیر، یا یک ضد اسید مصرف کنید.

دوز مصرف به ناراحتی پزشکی و واکنش‌تان به درمان بستگی دارد. برای کاهش خطر خونریزی معده و سایر عوارض جانبی، این دارو را به پایین‌ترین دوز ممکن و برای کوتاه‌ترین زمان ممکن مصرف کنید. دوز این دارو را از میزان تجویزی پزشک یا نوشته شده روی جعبه بیشتر نکنید. برای ناراحتی‌های مداوم و در حال پیشرفت مانند آرتروز، طبق توصیه‌ی پزشک به مصرف این دارو ادامه بدهید.

وقتی از ایبوپروفن برای کودکان استفاده می‌کنید، دوز مصرف به وزن کودک بستگی دارد. دستورالعمل روی جعبه‌ی دارو را بخوانید تا دوز صحیح و مناسب وزن کودک را پیدا کنید. اگر پرسشی دارید یا به انتخاب محصول غیر تجویزی نیاز دارید با پزشک یا داروپزشک مشورت کنید.

برای ناراحتی‌های خاص (مانند آرتروز)، ممکن است تا زمان بهره‌مندی از تمام مزایای دارو لازم باشد دو هفته‌ این دارو را مصرف کنید.

اگر این دارو را بسته به نیاز مصرف می‌کنید (نه طبق برنامه‌ی منظم)، یادتان باشد که اگر با اولین نشانه‌های وقوع درد مصرف شود بهترین اثربخشی را خواهد داشت. اگر تا بدتر شدن درد صبر کنید، ممکن است دارو به خوبی اثر نکند.

اگر ناراحتی‌تان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، یا اگر فکر می‌کنید ممکن است مشکل پزشکی جدی دارید، بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید. اگر از محصول غیر تجویزی برای درمان خودتان یا درد یا تب کودک استفاده می‌کنید، در صورت بدتر شدن یا طول کشیدن بیش از سه روز یا اگر درد بدتر شد یا بیش از ۱۰ روز ادامه پیدا کرد سریعا با پزشک مشورت کنید.

۳. عوارض جانبی ایبوپروفن

ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، سر درد، اسهال، یبوست، سر گیجه، یا خواب‌آلودگی ممکن است رخ بدهد. اگر هر یک از این عوارض ادامه دار بود یا بدتر شد، بلافاصله به پزشک یا داروپزشک اطلاع دهید.

اگر پزشک این دارو را تجویز کرده است، یادتان باشد او به این نتیجه رسیده است که مزایای مصرف این دارو برای شما از خطرات عوارض جانبی‌اش بیشتر است. بسیاری از آدم‌هایی که این دارو را مصرف می‌کنند با عوارض جانبی شدیدی روبرو نمی‌شوند.

این دارو ممکن است فشار خون را افزایش دهد. مرتبا فشار خون‌تان را چک کنید و در صورت بالا بودن آن به پزشک اطلاع دهید.

اگر هر یک از این عوارض جانبی جدی را داشتید به پزشک بگویید: کبودی/خونریزی، تغییرات شنیداری (مانند زنگ زدن گوش‌ها)، تغییرات ذهنی/خلقی، گرفتگی بی‌دلیل گردن، نشانه‌های مشکلات کلیوی‌ ( مانند تغییر در میزان ادرار)، تغییرات بصری، علائم مشکلات قلبی (مانند ورم قوزک/پا، خستگی غیر عادی، افزایش وزن غیر معمول/ناگهانی).

این دارو ممکن است به ندرت باعث مشکلات کبدی جدی (یا احتمالا مرگبار) شود. اگر علائم آسیب کبدی را دارید شامل ادرار تیره، حالت تهوع/استفراغ/کم اشتهایی مداوم، درد شکم/معده، زردی چشم/پوست بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک شدید و جدی به این دارو نادر است. اما، اگر متوجه علائم جدی واکنش آلرژیک شدید سریعا درخواست کمک پزشکی کنید. علائمی مانند: راش، خارش/ورم (به ویژه در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه‌ی شدید، مشکلات تنفسی.

این مقاله مسلما حاوی تمام عوارض جانبی محتمل نیست. اگر متوجه عوارض دیگری غیر از مواد فوق شدید با پزشک یا داروپزشک تماس بگیرید.

۴. نکات احتیاطی در مورد مصرف ایبوپروفن

پیش از مصرف ایبوپروفن، اگر به آن آلرژی دارید، یا به آسپرین یا سایر NSAID ها (مانند ناپروکسن، سلسکوگسیب)؛ یا اگر هر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا دارو پزشک بگویید. این محصول ممکن است حاوی عناصر و مواد غیر فعال باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگری بشود.

پیش از مصرف دارو درباره‌ی سابقه‌ی پزشکی تان به پزشک معالج اطلاع دهید به ویژه درباره‌ی: آسم، اختلالات خونی، پولیپ بینی، بیماری قلبی، فشار خون بالا، بیماری کبد، سکته، مشکلات گلو/معده/ روده (مانند خونریزی، سوزش سر دل، زخم معده).

مشکلات کلیوی نیز ممکن است بر اثر مصرف داروهای NSAID مانند ایبوپروفن رخ بدهد. اگر بدن‌تان دهیدراته شود، مشکل قلبی یا بیماری کلیه داشته باشید احتمال وقوع مشکلات و ناراحتی‌ها بیشتر است یا اگر داروهای خاصی مصرف می‌کنید. برای پیشگیری از بی‌آب ماندن بدن مایعات زیاد بنوشید و اگر مقدار ادرارتان تغییر کرد به پزشک اطلاع دهید.

این دارو ممکن است شما را گیج یا خواب آلود کند، مصرف الکل و مواد مخدر می‌تواند باعث گیجی و خواب‌آلودگی بیشتر شود. پس در طول مصرف این دارو رانندگی نکنید، با ماشین‌آلات کار نکنید یا کارهایی که به هوشیاری نیاز دارند انجام ندهید. مصرف نوشیدنی‌های الکلی را محدود کنید. اگر مواد مصرف می‌کنید به پزشک خود بگویید.

مصرف ایبوپروفن ممکن است باعث خونریزی معده شود. مصرف روزانه‌ی الکل و تنباکو، به ویژه در ترکیب با این دارو، ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد. مصرف الکل را محدود و مصرف دخانیات را متوقف کنید. برای اطلاعات بیشتر از پزشک یا داروپزشک سوال کنید.

مصرف ایبوپروفن ممکن است حساسیت شما را نسبت به نور آفتاب افزایش دهد. پس کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید. از برنزه کردن بپرهیزید. مواقعی که در فضای باز هستید کرم ضد آفتاب بزنید و لباس‌های بلند بپوشید. اگر دچار آفتابسوختگی یا تاول/قرمزی پوست شدید به پزشک اطلاع دهید.

پیش از عمل جراحی، درباره‌ی تمام داروهایی که مصرف می‌کنید به پزشک اطلاع دهید (شامل داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی، و محصولات گیاهی).

افراد مسن‌تر ممکن است نسبت به اثرات این دارو بیشتر حساس باشند، به ویژه خونریزی معده/روده و مشکلات کلیه.

پیش از استفاده‌ی این دارو، زنان باردار باید با پزشک درباره‌ی مزایا و خطرات آن صحبت کنند. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید به پزشک بگویید. در طول بارداری، فقط در صورت نیاز مبرم باید از ایبوپروفن استفاده شود. استفاده از این دارو در ماه اول و سه ماهه‌ی آخر بارداری به خاطر آسیب‌هایی که ممکن است برای جنین داشته باشد و در زایمان طبیعی و عادی مشکل ایجاد کند توصیه نمی‌شود.

این دارو به درون شیر مادر منتقل می‌شود، اما احتمال آسیب زدن به نوزاد شیرخوار وجود ندارد. پیش از شیردهی از پزشک مشورت بخواهید.

۵. اوردوز ایبوپروفن

اگر کسی اوردوز کرده است و علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی دارد با ۱۱۵ تماس بگیرید. در غیر این صورت بلافاصله به مرکز کنترل مسمویت‌ها زنگ بزنید. علائم اوردوز ایبوپروفن ممکن است شامل این موارد باشد: درد شدید معده، مشکلات تنفسی، خواب‌آلودگی شدید.

۶. چند نکته درباره‌ی مصرف ایبوپروفن

اگر پزشک‌تان این دارو را برای شما تجویز کرده است آن را برای مصرف به سایرین ندهید.

آزمایش‌های پزشکی و / یا بالینی (مانند فشار خون، آزمایش عملکرد کلیه) ممکن است به صورت دوره‌ای برای تحت نظر گرفتن میزان بهبودی‌تان یا بررسی عوارض جانبی صورت بپذیرند. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

تمام قرار ملاقات‌های پزشکی و آزمایشگاهی‌تان را سر وقت حاضر شوید و به انجام برسانید.

۷. دوز فراموش شده‌ی ایبوپروفن

اگر این دارو را به صورت منظم مصرف می‌کنید (نه فقط در صورت لزوم) و یک وعده (دوز مصرفی) را فراموش کردید به محض به خاطر آوردن آن را استفاده کنید. اگر نزدیک به دوز مصرفی بعدی هستید، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دوز بعدی را سر ساعت مقرر مصرف کنید. هرگز برای جبران دوز دو برابر استفاده نکنید.

۸. نحوه‌ی نگهدرای ایبوپروفن

این دارو را در دمای اتاق به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. آن را در حمام نگه ندارید. تمام داروها را از دسترس اطفال و حیوانات خانگی دور نگه دارید.