مجموعه دلنشین دکلمه درباره ولادت امام حسن عسکری (ع)

دکلمه ولادت امام حسن عسکری (ع)

اگر به دنبال دکلمه برای ولادت امام حسن عسکری (ع) هستید، این مقاله را از دست ندهید و تا انتها با مجله دلگرم همراه باشید. امیدواریم لذت ببرید.

دکلمه درمورد ولادت امام حسن عسکری (ع)

باز در هشت ربیع الثانی آمد گوهــــــــــــــــــــــری
چون دوازده اختر دیگر گرامی رهبــــــــــــــری
از امام هادی واز مادری همچون حُدَیــــــــــــــــــث
زاده شد نوری دگر از تیره ی پیغمبــــــــــــــــری
دارد او از مرتضی صدها نشان در برتــــــــــــــــــری
زهد و تقوا ، حُسن و ایمان ، حلم و نیکو منظری
نام او باشد حسن معصوم و عاری از گنــــــــــــــــاه
پیشوای یازدهم یعنی امام عسکـــــــــــــــــــــری
گویی او در این زمان یک مجتبای دیگـــــــــــــر است
بر محمد میگذاریم صحــــــــــــــــــت این داوری
هست او ابن الرضا و خصلت او احمـــــــــــــــــــدی
راه او راه حسین ومکتب او جعفــــــــــــــــــــری
در عبادت همچو سجادست زین العابــــــــــــــــــدین
عالم و در علم و دانش همتراز باقـــــــــــــــــــری
جود و بخشش را بود بی شک به همتای جــــــــواد
موسی کاظم بود الگوی او در صابــــــــــــــــــری
شد زمیلادش جهانی غرق شادی و ســــــــــــــرور
مسلمین تبریک باد این افتخار و ســــــــــــــــروری
این غزل هر چند ناچیز است من نالایقـــــــــــــــــم
تا بگویم وصف او را با زبان شاعـــــــــــــــــــــری
هرچه می خواهی تو امشب شیعه از مهدی بخواه
چونکه عیدی می دهد امشب همای سامــــــــــــــری

دکلمه میلاد امام حسن عسکری (ع)

شیعیان مژده که از پرده برون یار آمد
عسکرى پورنقى مظهر دادار آمد
گشت از کان کرم گوهر پاکى ظاهر
ز صدف آن دُر تابنده به بازار آمد
شد تولد ز سلیل آن مه تابنده حق
سامره از قدمش جنت الانهار آمد
بهر مولود حسن پورنقى از دل عرش
تهنیت باد ز خلاق، جهاندار آمد
با صفات احدى کرد تجلى به جهان
نور چشم على و احمد مختار آمد
نام نیکوش حسن، خوى حسن، روى حسن
باب مهدى زمان کاشف الاسرار آمد
حامى دین محمد (ص) متولد گردید
عسکرى فخر زمن سرور و سالار آمد
فخر ملک دوسرا جان و دل اهل ولا
خسرو هادى عشر رحمت غفار آمد
گشت از مقدم وى باغ ولایت خرم
چون که از گلشن دین آن گل بى خار آمد
خواست حق رحمت خود را برساند بر خلق
صورتى ساخت که با سیرت دادار آمد
نور او نور خدا بود به عالم تابید
روى او شمع هُدى بود شب تار آمد
خُلق غفارى از او خُوى رحیمى ظاهر
مظهر ذات خدا آن گل گلزار آمد

دکلمه زیبا برای ولادت امام حسن عسکری (ع)

آمدی و رودخانه های صداقت، از رد قدم هایت جاری شدند .

نگاهت، نور می پاشید، پنجره های بی شمار را .

آسمان، چرخی زد و آبی چشمانت را خیره ماند. تو، یازدهمین ستاره منظومه عشقی.

کلامت، دل های کویری و جاهل را باران هدایت بود و لب های متبرکت، نور را زمزمه می کرد.

روشنایی اندیشه ات را هیچ خورشیدی تفسیر نمی تواند.

تو آمدی و کوچه های مدینه را باران شکوفه پوشاند؛ آمدی و آیینه ها، بـه پابوسی ات، آب های جهان را بـه انعکاس برخاستند. آمدی، تو یازدهمین چراغ پر فروغ ولایت باشی.

آمدی، تا امانت را بـه دست آخرین حجت بسپاری زمین عدالت را دستان با کفایتت بـه بار نشاند.
حضورت، برکت افشان سفره های مهرورزی و راستی بود .

بال هایت، میله های قفس را تجربه کردند، تا ما پرواز را از خاطر نبریم وآسمان، همچنان شکوه آزادی را بـه تصویر بنشیند.

نفس هایت مروج دین محمد بود؛ آن هنگام که زمستان تفکر عباسی، جهان اسلام را قبضه کرده بود.

ایستادی تا امانت خداوند را بـه دست آخرین حجتش بسپاری. کوران ستم را تاب آوردی؛ بـه پاسداری کرامت انسان؛ که سوره عشق، این چنین تلاوت می شود.

عزیزت می داریم

بـه آفتاب می اندیشم که جهان، قرن هاست انتظارش را تاب آورده است؛ بـه سپیدارانی که از پس عمری خزان، بـه بهار می پیوندند. ای بزرگ، ای پدر آخرین حجت خداوند! عزتمان را با گام های دوباره فرزندت، معنی می کنیم و روزهای روشن آینده را در نگاه آسمانی اش می جوییم. تو آن رودخانه ای که دریا می زاید و اقیانوس می پرورد؛ آن ستاره ای که چشم اندازش، کهکشانی بی بدیل است. عزیزت می داریم؛ که شانه های تنهایی مان را پناهگاهی و چشمان مه آلودمان را بـه جاده های آفتابی ایمان می رسانی .

دکلمه به مناسبت ولادت امام حسن عسکری (ع)

اماما! خورشید عدالت را تو پروریده ای. مژده دیرپایی صالحان تویی. شکوه عارفانه ایمان تویی. این تویی که در یک پگاه آفتابین، بر بلندای زمانه می ایستی و به هیئتِ آن منجی می نگری که دست مهربانش همه شمشیرهای ستم را می شکند و آفتاب وجودش، یخ تاریخ را آب می کند؛ هر رنگ تیره و تار را از چهره جهان می زداید و بر گیسوان زمین گل برکت و عدالت و ایمان می زند.

سلام بر تو و بر فرزندت حضرت موعود. هم او که می آید تا خدا را تفسیر، عشق را تکثیر، و محبت را تقسیم کند. می آید تا به دادخواهی ستمدیدگان، بیرق عدالت را بر دوش گیرد.

خورشید یازدهم! ما هرروز با سبدی دعا به استقبال فرزندت می رویم و در آینه قنوت قلبمان زیارتش می کنیم و بر ضریح چشمانش دخیل می بندیم تا شاهد رویش سبز لحظه ظهورش باشیم. آری، عدالت، پاره ای از تن توست ـ ای امام عسکری ـ و جهان لحظه شمار گل آرایی فرزند تو. اینک بر تو و بر آن خورشید، بر تو و بر آن گل غایب، بر تو و بر نایب بر حق آن غایب، سلامی بی کرانه نثار باد!

دکلمه کوتاه ولادت امام حسن عسکری (ع)

شد ربیعُ الثانی و فصل شور ِ دلبری
نغمه ی عالَم شده یا امام ِ عسگری

ای امام ِ عالمین از همه خوبان سری
بر فَلَک مولایی و از مَلَک دل می بری

ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری
آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری…

آمده ای عاشقان،نخل زهرا را ثمر
شد ز الطاف ِ خدا،حضرت ِ هادی پدر

آمده آنکه بُوَد دَه صدف را چون گوهر

من مدیحه خوان شدم بهر ِ تو با چشم ِ تر

ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری
آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری…

حُسن سر تا پا تویی دلبر دلها تویی
حُجّتُ الّه هستی و یوسف زهرا تویی

لاله ی صحرا تویی،لطف را دریا تویی
راحت و آرامشی بر دل ِ شیدا تویی

ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری
آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری…

دارد این دل حاجت ِ وادی ِ عشق شما
عطر فردوس ِ برین عطر و بوی سامرا

کاش یبن فاطمه در ره ِ سُرخ ِ ولا
از حریم ِ تو رویم هم نجف هم کربلا

ای گل پیغمبری،یا امام ِ عسگری
آیه ای از کوثری،یا امام ِ عسگری…

دکلمه تولد امام حسن عسکری (ع)

زمین چشم تماشا شد امام عسگری آمد

بهشت آرزوها شد امام عسگری آمد

هوای سامره گلپوش از عطر نفسهایش

گل ایمان شکوفا شد امام عسگری آمد

سروش هاتف غیبی بشارت داد «هادی» را

گره از کار دل وا شد امام عسگری آمد

حسن خویش حسن رویش حسن بویش حسن مویش

تمام حسن پیدا شد امام عسگری آمد

چنان پیچید در صبح ازل گلبوی لبخندش

که عقل از شوق،شیدا شد امام عسگری آمد

صفا دارد سرور اهل دل در عالم معنا

بساط سور بر پا شد امام عسگری آمد

تجلی کرد در برق نگاهش هیبت حیدر

طلوع مهر زهرا شد امام عسگری آمد

صدای پای او در کوچه باغ زندگی پیچید

حضورش عالم آرا شد امام عسگری آمد

زمان، امشب «کمیل» از شوق سر از پای نشناسد

که – خلقت – باز معنا شد امام عسگری آمد