داروی باکلوفن:‌ مصرف، عوارض جانبی، تداخلات و اوردوز بکلوفن

از داروی باکلوفن برای درمان اسپاسم‌های عضلانی ناشی از ناراحتی‌های خاص استفاده می‌شود (مانند ام اس، صدمه/بیماری نخاعی). این دارو به تسکین و شل سازی عضلات کمک می‌کند.

۱. نحوه مصرف باکلوفن

این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک – معمولا ۳ بار در روز – مصرف کنید. برای کاهش خطرات عوارض جانبی، پزشک‌تان ممکن است از شما بخواهد این دارو را با دوز پایین شروع کنید و سپس دوز مصرف را افزایش دهید. به دقت به توصیه‌های پزشک‌تان توجه کنید.

دوز مصرف به شدت ناراحتی و واکنش شما به درمان بستگی دارد. دوز را افزایش ندهید یا بیش از حد تجویز شده مصرف نکنید.

برای آنکه نتیجه‌ی بهتری بگیرید این دارو را مرتب مصرف کنید. برای آنکه یادتان بماند، آن را هر روز سر ساعت مشخصی بخورید. بدون مشورت با پزشک مصرف آن را متوقف نکنید. بعضی ناراحتی‌ها وقتی این دارو را ناگهانی قطع کنید بدتر می‌شوند. همچنین ممکن است علائم ترک مانند توهم و تشنج را نیز تجربه کنید. برای پیشگیری از واکنش‌های ترک دارو، ممکن است پزشک‌تان دوز مصرف را تدریجی کاهش دهد.

اگر وضعیت‌تان بهتر نشد یا اینکه بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.

۲. عوارض جانبی باکلوفن

گیجی، خواب آلودگی، ضعف، خستگی، سردرد، مشکلات خواب، سرگیجه، افزایش ادرار، یا یبوست ممکن است رخ بدهد. اگر هر یک از این اثرات جانبی ادامه داشت یا بدتر شد، بلافاصله به پزشک یا داروپزشک بگویید.

اگر هر یک از این عوارض جدی را داشتید به پزشک بلافاصله اطلاع دهید من جمله: تغییرات ذهنی/خلقی (مانند گیجی، افسردگی، توهم).

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. اما اگر متوجه هر یک از علائم جدی واکنش آلرژیک شدید سریعا درخواست کمک پزشکی کنید: راش، خارش/ورم (به ویژه در صورت/زبان/گلو)، گیجی شدید، مشکلات تنفسی.

این فهرست کاملی از عوارض جانبی ممکن نیست. اگر متوجه عارضه‌ی دیگری شدید که در این فهرست وجود ندارد با پزشک تماس بگیرید.

۳. نکات احتیاطی مصرف باکلوفن

پیش از مصرف باکلوفن، اگر به آن یا هر چیز دیگری آلرژی دارید به پزشک بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات بشوند. برای دریافت جزئیات بیشتر با داروپزشک مشورت کنید.

پیش از مصرف این دارو، درباره‌ی سابقه‌ی پزشکی‌تان با پزشک مشورت کنید به ویژه: بیماری کلیه، ناراحتی ذهنی/خلقی (مانند اسکیزوفرنی)، اختلالات مغزی (مانند تشنج، سکته).

این دارو ممکن است شما را گیج یا خواب آلود کند. الکل و مواد می‌توانند گیجی و خواب آلودگی‌تان را بدتر کنند. تا اثر این دارو در شما باقی است رانندگی نکنید، با ماشین آلات حساس کار نکنید و کارهایی که به هوشیاری کامل نیاز دارند انجام ندهید. از نوشیدنی‌های الکلی پرهیز کنید. اگر مواد مصرف می‌کنید به پزشک‌تان بگویید.

بزرگسالان ممکن است نسبت به عوارض این دارو حساس تر باشند، به ویژه خواب آلودگی و تغییرات ذهنی/خلقی (مانند گیجی).

در دوران بارداری از این دارو فقط در صورت نیاز مبرم می‌توان استفاده کرد. درباره‌ی مزایا و مضرات مصرف آن در بارداری با پزشک مشورت کنید.

این دارو به شیر مادر انتقال پیدا می‌کند. قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

۴. اوردوز داروی باکلوفن

اگر کسی اوردوز کرده است و علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی دارد با ۱۱۵ تماس بگیرید. در غیر اینصورت به مرکز کنترل مسمویت‌های دارویی زنگ بزنید.

نکته: از داروی خودتان به کس دیگری ندهید.

این دارو صرفا برای مشکل کنونی‌تان تجویز شده است. بعدا و برای ناراحتی‌های دیگر از آن استفاده نکنید مگر آنکه پزشک چنین تجویزی کرده باشد. در آن صورت ممکن است به داروی متفاوتی نیاز باشد.

– فراموش کردن دوز مصرفی

اگر یک وعده را فراموش کردید، به محض آنکه یادتان آمد آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به وعده‌ی بعدی هستید، از مصرف دوز فراموش شده صرفنظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین خود مصرف کنید. برای جبران دوز را دوبرابر نکنید.

۵. نگهداری

این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگه ندارید. تمام داروها را از دسترس اطفال و حیوانات خانگی دور نگه دارید.