f:I[55593,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 10:I[22163,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 11:I[59870,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 13:I[74085,["/_next/static/chunks/5cc364879d1ee231.js","/_next/static/chunks/6bcfce26ee2ab676.js"],"default"] 12:T81b,

گروهی از دانشمندان در «دانشگاه پردو» با استفاده از هواپیمای تحقیقاتی WB-57 توانستند نمونه‌هایی را از این لایه جوی در ۱۹ کیلومتری بالای آلاسکا جمع‌آوری کنند.

این دانشمندان میزان قابل‌توجهی از فلزات را در ذرات معلق هوا شناسایی کرده‌اند که احتمالاً به‌دلیل افزایش پرتاب فضاپیماها و ماهواره‌ها به وجود آمده است.

محققان بیش از ۲۰ عنصر را در این منطقه از جو شناسایی کردند که نسبتشان شباهت زیادی به چیزی که در آلیاژهای فضاپیماها استفاده می‌شود، دارد. بر اساس این مطالعه، میزان لیتیوم، آلومینیوم، مس و سربی که با ورود مجدد فضاپیماها وارد جو شده است، به‌طور قابل‌توجهی از سطح این فلزات موجود در گردوغبار کیهانی طبیعی بیشتر است.

به گفته دن سیزو، یکی از نویسندگان مطالعه، «این ماده ساخته‌شده توسط انسان در منطقه‌ای بکر از جو شناسایی شده است. اگر چیزی در استراتوسفر - منطقه پایدار جو - در حال تغییر است، باید نگاه دقیق‌تری به آن داشت.»

این در حالی است که در طول چند سال گذشته، شرکت‌ها و کشورهای زیادی ماهواره‌ها و فضاپیماهای خود را به مدار زمین پرتاب کرده‌اند. این موشک‌ها بقایایی از فلزات را به جا می‌گذارند که می‌تواند جو را به روشی که دانشمندان هنوز در حال تحقیق درباره آن هستند، تحت تأثیر قرار دهد.

منبع: العین

14:T81b,