زنبور تریاکی، عاشق گل خشخاش بود/کاریکلماتور

زنبور تریاکی، عاشق گل خشخاش بود.

کاریکلماتورهای حدیثه شریفی

• چه انتظار از وفای روزگار وقتی زمین خودش را هم دور می‌زند.
• اکثریت پرنده‌ها بلند پروازند.
• چون آس بود، چک‌اش پاس نشد.
• فردوسی برای نوشتن شاهنامه، هفت‌خان رستم را طی کرد.
• تا خودش روشن شود، دلم را سوزاند.
• تا طناب و صندلی دست به یکی کردند، دستی از دنیا کوتاه شد.
• از وقتی گاوها نان خشک می‌خورند؛ نان خشکی محلمان نانش در روغن است.
• زنبور تریاکی، عاشق گل خشخاش بود.
• هیچ آژیری حق السکوت نمی‌پذیرد.
• جالب اینجاست که “حرف حساب” دو کلمه است!
• بالا آمدن روی سگ، ناشی از خریت است.
• به‌قدری حافظه‌اش قوی بود که گورش را گم نمی‌کرد.
• دریای بخیل کسی را سیراب نمی‌کند.
• ماشین زمان از نبود بنزین، باک ندارد.
• ماهی آکواریوم، اقیانوس را سراب می‌دانست.
• هیچ می‌ماند از من، وقتی خودت را تفریق میکنی.
• با رودست خوردن، زیردست شد.
• وقتی آرامی، قرار می‌خواهم چه کار؟
• عاشق ترزیقاتچی‌ام که ابتدا جوالدوزی به خودش بزند.