50 درصد از مبتلایان به میگرن دچار کمبود منیزیم هستند

مطالعات نشان می‌دهد که تقریبا ۵۰ درصد از مبتلایان به میگرن دچار کمبود منیزیم هستند. میگرن بیماری شایعی است که با سردرد عودکننده یکطرفه ضرباندار همراه با حالت تهوع و استفراغ و اختلالات بینایی و بویایی مشخص میشود.

در بررسیهـای به عـمل آمده ٦-٤ درصد مـردان و ٦-١٣درصد زنان مبتلا به میگرن هستند. میگرن ممکن است از کودکی شروع شود، اما معمولاً در هنگام بلوغ بروز میکند. در بیش از ٨٠ درصد بیـماران شروع میگرن در زیر ٣٠ سالگی رخ میدهد

(۱). اختلالات خواب، استرس، تروما، سیگار و غذا‌های تند و سابقه فامیلی در شروع یا تشدید میگرن مؤثر هستند

(۲). در پاتوژنز میگرن مکانیسم‌های متعددی را ذکر کرده اند. امروزه بر نقش سروتونین و منیزیوم در حملات میگرنی بحث میشود و دیده شده است که منیزیوم اثر زیادی بر روی تحریک روانی دارد. کاهش منیزیوم با افزایش تحریک پذیری عصبی و عصبی ـ عضلانی، هیپرونتیلاسیون و حساس کردن عروق مغزی به اثرات هیپوکربی خود را نشان میدهد. مصرف فارماکولوژیک منیزیوم میتواند نقص نـورولوژیک را در صدمات مغزی کاهش دهد

(۳). در بیماران میگرنی منیزیوم نقش مهمی را در تنظیم میکند. تحقیقات اخیر شامل ارزیابی نوروفیزیولوژیکی و سنجش سطح منیزیوم در گروهی از بیماران دچار سردرد میباشد. مدارک در دسترس بیان میکند که بیش از ٥٠ درصد بیماران در طول حمله حاد میگرن سطح منیزیوم یونیزه پائینی دارند

(۴). تزریق منیزیوم در تعدادی از بیماران باعث بهبود سریع و پایدار میشود. مطالعات پیشنهاد میکند که مصرف خوراکی منیزیوم ممکن است فرکانس سردرد‌های میگرنی را کاهش دهد. در مطالع‌های دیگر به این نتیجه رسیدند که در زنان سندرم میگرن با کاهش سطح منیزیوم سرم و مغز همراه است و تزریق سولفات منیزیوم در کاهش سردرد و رفع علائم اورا مؤثر است

(۵). با توجه به پژوهش‌های انجام شده، کاهش منیزیوم سرم در شروع حمله حاد میگرن موثر است و این ایده میتواند راهی جهت پیشگیری و درمان حمله حاد میگرن از طریق مصرف قرص‌های منیزیوم دار مثل Mg - Pidolate و سولفات منیزیوم وریدی باشد.