آرامگاه سید محمد سید منصور چاه بنارد

آرامگاه سید محمد سید منصور چاه بنارد ، واقع در روستای چاه بنارد از توابع بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان، از آثار تاریخی و از نقاط دیدنی جنوب ایران است. «آرامگاه سید محمد سید منصور» زیارتگاه مردم شهرستان بستک می‌ باشد. به اعتقاد اهالی، امامزاده سید محمد سید منصور از نوداگان حسن بن علی بوده و قدمتی حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ سال دارد. چاه بنارد هر روز میزبان صد ها میهمان و زائر از جاهای مختلف ایران است.

قدمت آرامگاه سید محمد سید منصور چاه بنارد

بر اساس تذکره و شجره نامه تاریخی و خانوادگی سادات چاه بنارد سید محمد سید منصور از نوادگان حسن بن علی بوده است. از قدیم الایام خانه و محل زندگی این بزرگان در همین منطقه بوده است. جایگاه والای این خاندان در منطقه دارای محوریت خاصی بوده، حل مشکلات مردم از اختلافات خانوادگی تا اختلاف بر سر زمین و ملک توسط ایشان حل و فصل می شده است. از آنجا که مردم این خاندان را افرادی با تقوا ،صاحب نظر و کرامت می دانستند بر روی حرف و نظر آنها هیچ سخنی نمی گفتند.

همیشه درب خانه شان بر روی مردم باز بوده است. در کنار آرامگاه مسجد و مهمانخانه ای بزرگ قرار دارد که از قدیم در این مهمانخانه سه وعده غذا به زائران و رهگذران داده می ‌شد که این رسم پذیرایی تا امروز همچنان پابرجاست. متولیان آرامگاه از احترام وِیژه‌ ای برخوردار هستنند، سفره مهمانسرایشان همیشه گسترده ‌است و کمتر روزی است که از پنجاه نفر کمتر مهمان داشته باشند. این میهمان‌خانه ٢٠ اتاق دارد که به صورت شبانه‌ روزی به روی رهگذران باز است.

۶۴۰‌ سال است که میهمان‌ سرا محل تردد مردمان جنوب است. قسمت جذاب این میهمان‌ خانه این است که هیچ پولی از میهمانان و زائران گرفته نمی ‌شود و اگر رهگذر خودش خواست هنگام زیارت کمکی می‌ کند و اگر هم نخواست آنها چیزی مطالبه نمی‌ کنند. شعری از فائز بستکی که می گوید:
دراین درگاه نهادم رو، پر از نور که خوانندش محمد ابن منصور
نهاده خوان نعمت تا قیامت کراماتش به عالم گشته مشهور

سید محمد سید منصور

سید محمد سید منصور برادری داشته به نام سید مظفر سید منصور که در دوران جوانی از چاه بنارد به روستای کوخرد بستک کوچیده و در آنجا مکتبخانه ای دایر و به کودکان آموزش دینی می‌ داده است که در همان‌ مکان به خاک سپرده شد. آرامگاه سید مظفر سید منصور در کوخرد و در هزار متری جنوب آرامگاه شیخ عبدالرحمن بزرگ، در محوطه ای جداگانه قرار دارد.

پیشینه چاه بنارد به پیش از اسلام می ‌رسد و این ده در آنزمان زرتشتی ‌نشین و احتمالاً به شاه بنارد معروف بوده‌ است. گفته می ‌شود که شاه بنارد نام یکی از فرمانروایان محلی زرتشتی بوده‌ است. در بلندی ۵۰۰ متری بر سر تپه‌ ای مشرف به این روستا آثار دژی دیده می‌ شود که هنوز کمی از برجش پابرجاست. این دژ به نام ” قلعه شاه بنارد ” معروف است.

معماری بنا

تزئینات گچی و نوع گچبری‌ های ستون ‌ها و سر ستون‌ های این بنا به عنوان تزئینات روبنایی مطرح شده ‌است. معماری و اشکال گچی این آرامگاه شباهت زیادی به بناها و معابد هند دارد که این موضوع بی ‌دلیل نیست. رفت ‌و آمد بازرگانان هند و سایر قشرها به ویژه در دوران صفویه و قاجاریه به این استان تا حدودی در فرهنگ این منطقه تأثیر گذاشته‌ است. ضریحی چوبی که در جوانب آن آیات قرآن مجید حک گردیده، از جنس عالی در کشور هندوستان ساخته شده و از تاریخ آن، چنین استنباط می‌ شود که حدود ۷۰۰ سال پیش این کار انجام گردیده ‌است.

جاهای دیدنی اطراف

روستای چاه بنارد در ده کیلومتری جنوب دِهُنگ واقع شده‌ است. قلعه گبری‌ ها و نخلستان مخدان از مکان‌ های مهم روستاست. رودخانه شور از میان روستا جریان دارد. برکه حاجی احمد، برکه عبد الواحد، و برکه بهاء الدین میانه راه چاه بنارد به دهنگ است. (در این منطقه به آب انبار، برکه گفته می شود.)

نحوه دسترسی

آدرس : هرمزگان ،۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهر بستک،چاه بنارد یا شاه بنارد.