روایت متفاوت و عجیب نگار نیکدل از لحظه گذاشتنش در قبر

پست اینستاگرامی نگار نیکدل در مورد لحظه ای که در قبر گذاشته شد

نگار نیکدل درباره سکانس قسمت آخرش که در قبر قرار گرفت نوشت

آنجا آرام‌ترین جای جهان بود…

/به خودم آمدم،
یک پنجره‌ی مستطیلی،
مثل یک بوم نقاشی،
زمینه ی آبی یکدست، تاچ ظریفی از کاج‌های دور و بر!
صدا‌ها در سکوت حل میشدند!
بوی خاک، بوی خاک، بوی سردیِ خاک،
هزارپا و مورچه‌هایی که در ۲۰ سانتی‌متری‌ صورتم رژه میرفتند/

پرسیدند از جای تنگ و تاریک که نمیترسی؟
گفتم نه.
(میترسیدم)
لباس سفید سفر را پوشیدم،
همه میگفتند نترسی؟!
(ترسیده بودم)
قبر از نزدیک ندیده بودم!
دراز کشیدم و انگار زمان ایستاد، دستش را به کمرش گرفت و گفت اخر قصه‌ی‌همه
همین است، جالب نیست؟
/اگرچه لحد را ندیدم،
اما صدای کشیده شدن سنگ روی سنگ و تاریک شدن
فضا را میفهمیدم،
عجیب بود،
عجیب بود،
انگار آن روز یکبار دستم را زده ام و بازگشتم،
دیگر نمیترسم.
آخرش همان‌جاست،
که آرام‌ترین جای جهان است.

ممنونم از شما اقاجان(آقای مهدویان)
که شیدای قصه‌تان را به من سپردید، نفسش کشیدم و نفسم بند آمد به جایش.

نگار نیکدل (زادهٔ ۳۱ تیر ۱۳۷۶) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر اهل ایران است. او با نقش‌آفرینی در سریال زخم کاری (۱۴۰۲) به کارگردانی محمدحسین مهدویان شناخته شد.