فرناندو آلونسو همیشه در حال فکر کردن است
مهارت رانندگی که اخیرا فرناندو آلونسو در مسابقه سائوپائولو در برابر سرجیو پرز از خود به نمایش گذاشت، بار دیگر نشان دهنده توانایی مهارت و طرز فکر خارق العاده این راننده اسپانیایی در پشت فرمان خودروی فرمول یک بود. فرناندو آلونسو، سرجیو پرز را وادار...
مهارت رانندگی که اخیرا فرناندو آلونسو در مسابقه سائوپائولو در برابر سرجیو پرز از خود به نمایش گذاشت، بار دیگر نشان دهنده توانایی مهارت و طرز فکر خارق العاده این راننده اسپانیایی در پشت فرمان خودروی فرمول یک بود.
فرناندو آلونسو، سرجیو پرز را وادار کرد که در پیچ یک حالت تدافعی بگیرد تا برای استفاده از دی آر اس و سبقت از او در پیچ چهار استفاده کند.
کریس هسی که مکانیک شماره یک فرناندو در سالهای 2005 و 2006 بود، طی مصاحبه ای بیان کرد:
بلافاصله فهمیدیم که او راننده خوبی است. کار کردن با او بسیار آسان بود، او وقتیکه داشت جزییات خودرو را توضیح می داد، می دانست که دقیقا به چه چیزهایی نیاز دارد.
سرعت پیشرفت او خیلی زیاد بود.
قبلاً از تست زمستانی در سال 2005 مشخص بود که رنو شانس قهرمانی در هر دو جدول را داشت زیرا آنها یک خودروی سریع و قابل اعتماد تولید کرده بودند.
با این حال، تیم رنو می خواست همه چیز را با داشتن یک راننده 23 ساله عادی نشان دهد:
بدیهی است که او در آن زمان بسیار جوان بود، بنابراین ما همه چیز را عادی جلوه دادیم.
آشکارا میدانستیم که این مرد، راننده سریعیست و ماشینی هم که طراحی و توسعه داده بودیم، پتانسیل بالایی دارد.
اینجا، جایی بود که تیم ما ساخته شد. مهندسان و طراحان به کاری که انجام می دادند اعتماد داشتند و یک نرخ پیشرفت ثابتی در طول فصل برقرار بود.
هسی در مورد رقابت سال 2005 با فراری و مسابقه سن مارینو می گوید:
سطح رقابت بسیار بالا بود. بچه های فراری بسیار میهن پرست بودند و متوجه می شدید که جنگ فقط بین رانندگان نبود، بلکه با مکانیک ها نیز بود.
به یاد میآورم زمانی که به پارک فرمه میرفتیم تا فنها را روی ماشین بگذاریم و مطمئن شویم که همه چیز درست است، مکانیکهای فراری اگر این تیم رده دوم یا سوم را میگرفت، در مسیر برگشت با شانه هایشان به شما می زدند.
نبرد با فراری، بسیار شدید بود.
شوماخر در مراحل پایانی به آلونسو خیلی نزدیک شده بود و در هر دور یک ثانیه کم می کرد.
با این وجود، آلونسو از ذهن مسابقهای عالی خود برای دفع حمله هفت بار قهرمان جهان استفاده کرد و این شاهکاری بود که او در آخرین دور گرندپری ترکیه در سال 2006 هنگام مبارزه با شوماخر برای رده دوم و کسب قهرمانی جهان تکرار کرد.
طبق توضیح هسی، او عمداً به آرامی پیست ها و شیکین ها وارد می شد تا انرژی و مومنتوم شوماخر را در ایمولا کم کند. سپس با آگاهی از اینکه ماشین رنو شتابگیری بهتری از فراری داشت، به هنگام خروج از پیت با این ویژگی عالی رنو، فاصله خوبی را با مایکل باز می کرد.
آن نبرد با شوماخر در ایمولا، مایکل خیلی زود به فرناندو رسید. فرناندو میدانست که شتاب خوبی در پیچ ها دارد. او قبل از رسیدن به شیکین سرعت خود را کم می کرد به خصوص شیکینی که قبل از خط شروع و پایان قرار داشت، این کار را فقط برای توقف شوماخر انجام می داد.
سپس می دانست که رنو شتاب بهتری نسبت به فراری دارد و از این ویژگی برای باز کردن فاصله استفاده می کرد. او همیشه در حال فکر کردن بود، هنوز هم این کار را انجام می دهد.
“فیا خواست که باک بنزین را بیاورم تا مطمئن شوند که همه چیز قانونیست”
ثبات درخشان آلونسو، همراه با دوام پایین مکلارن کیمی رایکونن، باعث شد که این راننده اسپانیایی با دو مسابقه مانده به پایان فصل، در گرندپری برزیل، عنوان جوانترین قهرمان جهان را در آن زمان به دست بیاورد.
او همیشه برتری قابل ملاحظه ای نسبت به رایکونن داشت. ما یک فصل خوب و قدرتمند داشتیم. اما بدیهی است که شما نمی توانید تا آخر روند خودتان را حفظ کنید. برزیل یک نبرد بسیار پرهیجان برای همه بود.
هسی یک داستان زیبایی را از نحوه درخواست فیا از او برای کمک به بررسی قانونی بودن خودرو در تست بررسی های استاندارد پس از مسابقه تعریف می کند که در آن مدیر مکانیک وقت یعنی جاناتان ویتلی که در حال حاضر مدیر ورزشی ردبول ریسینگ است وارد می شود تا او برود و در جشن تیم شرکت کند.
حتی برای خودم، بدیهی بود که ماشینها بلافاصله بعد از مسابقه به قسمت بررسی دقیق میروند. فیا از من خواست که باک بنزین را بیاورم تا آنها بتوانند به داخل باک بنزین نگاهی بیندازند و مطمئن شوند که همه چیز قانونی است.
تیم به شکل دیوانه واری در حال جشن گرفتن بود. مدیر مکانیک در آن زمان، جاناتان ویتلی، آمد پایین و گفت: “ماشینت تازه قهرمان جهان شده، برگرد گاراژ و باک بنزین رو من هستم جات تا نشون بدم چ خبره…”، جاناتان این کار را برایم کرد تا بروم و با تیم بتوانم جشن بگیرم.”
آلونسو علاوه بر درخشش ماه گذشته در اینترلاگوس، نمونههای بیشماری دیگر از ظرفیت ذهنی اضافی خود را هنگام مسابقه دادن نشان داده است.
به عنوان مثال، او در اوایل سال جاری در جریان مسابقه میامی توانست به یک صفحه تلویزیون بزرگ نگاه کند و لنس استرول را در حال سبقت گرفتن از الکس آلبون در پیچ یک ببیند. در همین حین، او به راحتی در حال مدیریت مسابقه خود بود.
هسی در مورد این موضوع نیز خاطره ای را تعریف کرد که به رابطه فرناندو و مهندس مسابقه ای خودش در رنو یعنی راد نلسون مرتبط است:
فرناندو راننده ایست که همیشه در حال فکر کردن است.
او با راد نلسون صحبت میکرد و در مورد اتفاقاتی که در مسابقه رخ می داد می پرسید و راد معمولاً در پاسخ میگفت: “فرناندو ببین، فقط روی کاری که داری انجام میدی تمرکز کن”. ولی باز هم فرناندو کارش را تکرار می کرد و در جواب می گفت”نه، میخوام بدونم چه خبره، چون دارم برنامه ریزی می کنم که وقتی به اون نفر رسیدم توی پیست، چیکار کنم.”
او میدانست که ممکن است کیمی جلوتر باشد و با این که کیمی چقدر خوب بود، همیشه پیش از رسیدن به او برنامهریزی میکرد. او اطلاعاتی در مورد عملکرد آن ماشین می خواست تا وقتی که به آن رسید، نقشهای برای عبور و سبقت از وی در پیچ مورد نظر داشته باشد.
او در واقع صرفا رانندگی نمی کرد بلکه به خیلی جلوتر از خود فکر می کرد. او یک پسر بسیار بسیار باهوش و بسیار خوب برای سن خود در آن زمان بود.