علائم بیماری تریکومونیازیس، چیست و چه درمانی دارد؟

علائم عفونت تریکومونیازیس معمولاً بین ۵ تا ۲۸ روز بعد از آلودگی ظاهر می‌شوند. این نشانه های عفونت تریکومونیازیس می‌توانند ترشحات غیرطبیعی واژن را در زنان و تکرر ادرار را در مردان دربربگیرند. با این حال، هنوز خیلی چیزها است که باید درباره این بیماری بدانید. پس به خواندن ادامه دهید.

تریکومونیازیس چیست؟

بیماری تریکومونیازیس در اغلب موارد هیچ نشانه‌ای ندارد.

تریکومونیازیس که تریچ نیز نامیده می‌شود، یک بیماری شایع مقاربتی (STD) است که توسط یک انگل کوچک تک سلولی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به این عفونت اغلب هیچ علامتی ندارند و معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما اگر درمان نشوید، احتمال ابتلا یا انتشار سایر بیماری‌های مقاربتی از جمله HIV را افزایش می‌دهد.

علائم عفونت تریکومونیازیس

همان‌طور که گفتیم، بیماری تریکومونیازیس در اغلب موارد هیچ نشانه‌ای ندارد، با این حال، اگر کسی علائم داشته باشد، این علائم معمولا بین روز ۵ تا ۲۸ (یا بیشتر) بعد از آلودگی در فرد ظاهر می‌شود.

• ترشحات واژن؛ که ممکن است به رنگ سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد، معمولا کف دار است و بوی ناخوشایندی دارد.
• لکه بینی یا خونریزی واژن
• سوزش یا خارش ناحیه تناسلی
• تکرر ادرار
• درد هنگام دفع ادرار یا رابطه جنسی
• درد در قسمت پایین شکم (در موارد نادر)

البته این علائم عفونت تریکومونایی در زنان معمولاً ظاهر نمی‌شوند. چرا که این بیماری در اکثر زنان هیچ نشانه‌ای از خود نشان نمی‌دهد.

علائم این عفونت در مردان نیز عبارت است از:

• ترشحات مجاری ادراری
• سوزش هنگام دفع ادرار یا پس از انزال
• تکرر ادرار

علت تریکومونیازیس

عامل ابتلا به تریکومونیازیس، تک یاخته یا تک سلولی به نام تریکوموناس واژینالیس است که در زنان باعث بروز عفونت واژن، عفونت مجاری ادراری یا هر دو می‌شود و در مردان تنها عفونت مجاری ادراری را ایجاد می‌کند. برخی از عواملی که خطر ابتلا به تریکومونیازیس را افزایش می‌دهند، عبارتند از:

• رابطه جنسی با افراد مختلف
• ابتلا به سایر بیماری‌های جنسی (STI)
• سابقه عفونت تریکومونیازیس از قبل
• عدم استفاده از کاندوم در روابط جنسی

لازم به ذکر است که احتمال ابتلا به تریکومونیازیس در خانم‌های بالای چهل سال دو برابر بیشتر از دختران جوان است.

تشخیص تریکومونیازیس

از آن جایی که در اغلب اوقات، علائم عفونت تریکومونایی در مردان و هم‌چنین، در زنان ظاهر نمی‌شود؛ تشخیص این بیماری کمی دشوار است. به علاوه، گاهی اوقات علائم این بیماری ممکن است با سایر بیماری‌های جنسی اشتباه گرفته شود که این نیز فرآیند تشخیص را سخت‌تر می‌کند. با این حال، روش‌های تشخیصی عبارتند از:

• معاینه لگنی
• کشت سلولی
• تست آنتی ژن (در صورت وجود تریکوموناس واژینالیس آنتی بادی‌ها به آن چسبیده و تغییر رنگ نشان دهنده ابتلا به این عفونت است.)
• تست DNA تریکوموناس
• بررسی ترشحات واژینال (در زنان) یا ترشحات ادراری ( در مردان) زیر میکروسکوپ

در صورتی که فرد به این بیماری مبتلا باشد، لازم است آزمایش مربوط به سایر بیماری‌های STI را نیز انجام دهد.

درمان تریکومونیازیس

این بیماری را می‌توان هم با روش‌های دارویی و هم با روش‌های خانگی درمان کرد:

درمان دارویی عفونت تریکومونایی

درمان این عفونت به راحتی انجام می‌شود و پزشک برای درمان تریکومونیازیس معمولاً اقدام به تجویز آنتی بیوتیک‌های زیر می‌کند:

• مترونیدازول (metronidazole)
• تینیدازول (tinidazole)

در اغلب موارد یک هفته بعد از آغاز مصرف دارو، بیماری بهبود پیدا می‌کند. اگر بعد از یک هفته هم‌چنان علائم عفونت تریکومونیازیس بهبود پیدا نکند، نیاز است دوباره به پزشک مراجعه شود. به علاوه، بسیار مهم است که همسر فرد مبتلا نیز اقدامات درمانی را انجام داده و تا یک هفته بعد از درمان دارویی و تمام شدن قرص‌های آنتی بیوتیک با یکدیگر رابطه جنسی نداشته باشند، زیرا احتمال ابتلای مجدد به بیماری وجود دارد.

برخی از روش‌های درمان عفونت تریکومونیازیس در خانه عبارتند از:

• روغن نارگیل: روغن نارگیل دارای خواص آنتی بیوتیکی و ضد عفونی کننده است و از درمان‌های خانگی اثبات شده برای تریکومونیازیس محسوب می‌شود. هر روز ناحیه تناسلی را با آب تمیز کرده و مقداری روغن نارگیل را با استفاده از توپ پنبه به نواحی بمالید. بعد از سه ساعت با آب ولرم بشویید.
• ماست: ماست از بهترین مواد طبیعی برای درمان تریکوموناس واژینالیس می‌باشد، زیرا باکتری‌های مفید در واژن را افزایش داده که به نوبه خود در درمان عفونت موثر هستند. لاکتوباسیل موجود در ماست باعث حفظ تعادل PH در واژن می‌شود. همراه با هر وعده غذایی یک فنجان ماست مصرف کنید یا برای تسکین فوری سوزش مقداری ماست ساده شیرین نشده را به ناحیه آسیب دیده بمالید.
• سیر: نشانه های عفونت تریکومونیازیس با سیر نیز قابل درمان است. سیر از دیرباز به عنوان ماده ضدعفونی کننده و ضد میکروبی شناخته شده و به درمان تریکومونیازیس و تسکین خارش کمک می‌کند. سیر چه به صورت خام و پخته یا اعمال موضعی موثر است. بهترین راه این است که هر روز سه حبه سیر تازه را خرد کرده و به مدت ده دقیقه در یک لیوان آب بجوشانید. بعد از سرد شدن مقداری عسل به آن اضافه کرده و بنوشید. البته در صورت ابتلا به زخم‌های گوارشی از جمله زخم معده از این روش استفاده نکنید.
• سرکه سیب: سرکه سیب به کاهش التهاب کمک کرده و باکتری‌ها و انگل‌های بدن را از بین می‌برد. دو قاشق غذاخوری سرکه سیب را با یک لیوان آب ولرم مخلوط کرده و روزانه و به مدت ده روز واژن را با آن بشویید. هم‌چنین می‌توانید یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را با آب و عسل مخلوط و میل کنید.

آیا تریکومونیازیس خطرناک است؟

همان‌طور که اشاره شد، علائم تریکومونیازیس به راحتی قابل درمان است؛ اما در صورت عدم درمان ممکن است مشکلات حادی برای فرد مبتلا ایجاد شود که عبارتند از:

• فرد مبتلا به تریکومونیازیس بیشتر در معرض دریافت ویروس HIV از دیگران می‌باشد و در صورت ابتلا به ایدز، احتمال انتقال ویروس HIV به دیگران از طریق رابطه جنسی افزایش می یابد. به همین دلیل زنان مبتلا به ایدز لازم است هر سال تست تریکومونیازیس انجام دهند.
• ابتلا به این عفونت خطر ابتلا به سایر بیماری‌های STI را افزایش می‌دهد. هم‌چنین احتمال بروز گونوره، کلامیدیا و واژینوز باکتریایی در افراد مبتلا به تریکوموناس بیشتر از دیگران است.
• تریکومونیازیس ممکن است به بیماری التهابی لگن منجر شود که از جمله عوارض آن می‌توان به ناباروری، درد مزمن شکم و لگن و انسداد لوله رحمی اشاره کرد.

پیشگیری از تریکومونیازیس

علائم تریکومونیازیس به راحتی قابل درمان است.

تنها راه پیشگیری از این عفونت عدم داشتن رابطه جنسی خطرناک با شرکای جنسی متعدد است. استفاده از کاندوم‌های لاتکس هنگام رابطه جنسی نیز احتمال ابتلا به انواع بیماری‌های STI را کاهش می‌دهد. لازم به ذکر است روش‌های جلوگیری از بارداری از جمله قرص پیشگیری از بارداری از ابتلا به این عفونت پیشگیری نمی‌کند.

کلام آخر

علائم عفونت تریکومونیازیس در اکثر مواقع خود را نشان نمی‌دهند. به همین دلیل، تشخیص این بیماری کمی دشوار است. با این حال، ترشحات غیرطبیعی واژن و مشکلات ادراری مانند تکرر ادرار می‌توانند نوعی علامت هشدار دهنده باشند که در صورت مشاهده آن‌ها، باید به یک پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

به کلینیک نی نی بان سر بزنید.