عکس| درخت کریسمسی که از میلیونها ستاره ساخته شده
عکس جدید خوشه ستارهای «انجیسی ۲۲۶۴»(NGC 2264) که با نام «خوشه درخت کریسمس»(Christmas Tree Cluster) نیز شناخته میشود، شکل یک درخت کیهانی را با درخشش نور ستارهها نشان میدهد.
عکس جدید ناسا از خوشه ستارهای «انجیسی ۲۲۶۴»، آن را مانند یک درخت کاج درخشان نشان میدهد.
عکس جدید خوشه ستارهای «انجیسی ۲۲۶۴» (NGC ۲۲۶۴) که با نام «خوشه درخت کریسمس» (Christmas Tree Cluster) نیز شناخته میشود، شکل یک درخت کیهانی را با درخشش نور ستارهها نشان میدهد.
انجیسی ۲۲۶۴ در واقع یک خوشه از ستارههای جوان با سن بین یک تا پنج میلیون سال است که در فاصله حدود ۲۵۰۰ سال نوری از زمین در کهکشان راه شیری قرار دارد.
ستارههای موجود در انجیسی ۲۲۶۴ هم کوچکتر و هم بزرگتر از خورشید هستند. جرم برخی از آنها کمتر از یک دهم خورشید و جرم برخی دیگر حدود هفت جرم خورشیدی است.
این عکس ترکیبی جدید، شباهت به درخت کریسمس را از طریق انتخاب رنگ و چرخش افزایش میدهد. نورهای آبی و سفید که در نسخه متحرک این عکس چشمک میزنند، ستارههای جوانی هستند که پرتوهای ایکس شناساییشده توسط «رصدخانه پرتو ایکس چاندرا» را منتشر میکنند.
دادههای نوری تلسکوپ ۰.۹ متری «WIYN»، گاز موجود در سحابی را به رنگ سبز نشان میدهد که مربوط به برگهای سوزنی درخت کاج است و دادههای فروسرخ حاصل از «بررسی دو میکرون همه آسمان» یا «۲امایاساس» (۲MASS)، ستارههای پیشزمینه و پسزمینه را به رنگ سفید نشان میدهند. این عکس در جهت عقربههای ساعت حدود ۱۶۰ درجه به سمت بالا چرخیده؛ طوری که به نظر میرسد بالای درخت به سمت بالای عکس است.
ستارههای جوان مانند ستارههای انجیسی ۲۲۶۴، فرار هستند و در معرض پرتوهای ایکس قوی و تغییرات دیگری قرار دارند که در انواع مختلف نور دیده میشوند.
تغییرات هماهنگ و چشمکزن نشاندادهشده در انیمیشن ارائهشده، مصنوعی هستند تا بر مکان ستارههای دیدهشده در پرتو ایکس تأکید کنند و شباهت این جرم را به درخت کریسمس برجسته سازند. در واقعیت، تغییرات ستارهها هماهنگ نیستند.
تغییرات مشاهدهشده توسط چاندرا و سایر تلسکوپها ناشی از چندین فرآیند متفاوت است. برخی از تغییرات به فعالیت میدانهای مغناطیسی مربوط هستند؛ از جمله شعلههایی مانند شرارههای خورشیدی، اما بسیار قویتر و نقاط داغ و نواحی تاریک روی سطح ستارهها که با چرخش ستارهها به درون و بیرون کشیده میشوند.
همچنین، ممکن است تغییراتی در تراکم گازی وجود داشته باشد که ستارهها را پنهان میکند و تغییراتی نیز در مقدار موادی دیده شود که هنوز از قرصهای گاز اطراف روی ستارهها میافتند.