برلین از جنایات گذشته پشیمان نیست

به گزارش اسپوتنیک، ماریا زاخارووا، نماینده رسمی وزارت امور خارجه روسیه، دولت آلمان را به دلیل آنکه قصد خود برای مقابله با آفریقای جنوبی را اعلام کرده بود، محکوم کرد. آفریقای جنوبی با ارائه شکایت به دادگاه بین المللی دادگستری، اسرائیل را به نسل کشی جمعیت عرب نوار غزه متهم کرده بود.

در بیانیه منتشره زاخارووا آمده است: "تاریخ نمونه‌های بسیاری را به خود دیده است که جنایتکارانی که مرتکب جرایم جدی شده‌اند، راه اصلاح را در پیش گرفتند و با استفاده از دانش تجربیات غیرقانونی خود، به جلوگیری از جنایات مشابه کمک کردند.

اما این امر همیشه فقط در صورت ابراز پشیمانی از راه عملکرد فعال و شناخت بی قید و شرط گناه خود بدون کوچکترین اشاره ای به تلاش برای توجیه جنایات خود امکان پذیر بود، چه رسد به تکرار آنها.

در این مورد مشاهده می کنیم که آلمان مسیر تعاملی متفاوتی با گذشته خود در پیش گرفته است. دوباره، مانند 80 سال پیش، در اقدامات برلین رسمی، تقسیم بندی مردم از نظر ملی وجود دارد که به سطحی جدید و پیچیده تر منتقل شده است".

زاخارووا چندین نمونه از چنین رفتار مقامات آلمانی را بیان کرد: "امتناع از پرداخت غرامت به بازماندگان غیریهودی محاصره لنینگراد، تضعیف تلاش‌های روسیه برای جلوگیری از احیای نازیسم، لفاظی در دفاع از رژیم کی‌یف، تمجید از همدستان نازی ها، حمایت از مبارزان نئونازی و امتناع از به رسمیت شناختن جنایات ناسیونال سوسیالیسم علیه ساکنان فدراسیون روسیه به عنوان نسل کشی".

زاخارووا معتقد است: " از کل این مجموعه، می‌توان نتیجه گرفت که در چارچوب روند دادرسی کنونی در دیوان بین‌المللی دادگستری سازمان ملل متحد، برلین تصمیم گرفت که از هر چیزی که به منزله گناه تاریخی آن در برابر بشریت است، تنها یک بخش از آن، موضوع هولوکاست را جدا کند و فقط تحت زاویه ای که در این لحظه خاص برای برلین مفید است، آن را در نظر بگیرد".

سخنگوی وزارت امور خارجه خاطرنشان کرد که هاگه گینگوب، رئیس جمهور نامیبیا از برلین خواست تا در اوضاع پیرامون فلسطین مداخله نکند، زیرا آلمان تاوان جنایات خود علیه بشریت در آفریقا، به ویژه کشتار ده ها هزار نفر از مردم هررو و ناما را نپرداخته است. این جنایات در جنوب - غرب آفریقای آلمانی طی سالهای 1904الی 1908، رخ داد که در نامیبیا نسل کشی تلقی می شود.

همچنین، به گفته زاخارووا، این فکر تکان دهنده و افتضاح است که برلین به جای ابراز پشیمانی و توبه از جنایات رایش سوم، یک بار دیگر در نابودی ساکنان آن قسمت از اروپا غوطه ور شده است که 80 سال پیش هیتلر نتوانست آن را نابود و یا تسخیر کند.

زاخارووا در پایان گفت: "این سوال مطرح می شود که آیا توبه آلمان قبلا صادقانه بود و آیا نازی‌زدایی آلمان به اهداف خود رسید؟

ما رفتار رهبری دولت فعلی آلمان را غیرقابل قبول، غیراخلاقی، غیرقانونی و غیرمجاز می دانیم.

با این حال، آنچه که بیش از همه نگران‌کننده است، تجدید نظامی‌گری آلمان در بحبوحه حمایت از شیوه‌های نئونازی است. این روند می تواند عواقب بسیار ناخوشایندی با توجه به تجربه تاریخی متناقض این کشور برای سرنوشت خود آلمان و همچنین اروپا و جهان دربرداشته باشد".