پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی:علوی‌تبار در بخشی از مصاحبه خود با اشاره به اقدامات دیپلماتیک خاتمی؛ گریزی هم به ماجرای وقایع آنروزهای افغانستان و پرونده حمله احتمالی ایران به افغانستان زده و می‌گوید: برخوردی که در داستان افغانستان شد و جلوی حمله ایران به افغانستان که می‌توانست یک جنگ طولانی‌مدت و ناامنی بزرگ برای ما پدید بیاورد را گرفتند![3]
*کسی که مانع جدیت تئوری حمله ایران به افغانستان شد؛ مقام معظم رهبری بودند نه خاتمی!
ما البته متوجه لزوم دستاوردسازی برای یک جریان سیاسی خاص و لیدر آن که دستی به فتنه 88 دارند و دستی به تحریم انتخابات هستیم؛ لکن این الزام را نباید با تمسک به ابزارهایی مثل دروغگویی و کتمان تاریخ محقق کرد.
دقت شود که جدای از دروغ محرز علوی‌تبار 2 مسئله مهم تاریخی نیز وجود دارد که می‌توان بوسیله آنها به ناحق بودن ادعای او آگاه شد.
نخست اینکه اساسا مسئله جنگ و صلح در نظام اسلامی در حیطه اختیارات رئیس‌جمهور نیست و ولی فقیه بعنوان فرمانده کل قواست که در این وادی صاحب لوح و قلم است.
ثانیا یک نگاه ساده به مواضع شداد و غلاظ اصلاح‌طلبان در قبال طالبان به وضوح هرچه تمام‌تر نشان می‌دهد که چپ‌های ایران اتفاقا چندان هم بی‌میل به حمله به طالبان نبوده‌اند و یا حداقل در سمت ممانعت با تنش علیه آنها نیز قرار نداشته‌اند.
دقت شود که این قبیل دروغ‌های اصلاح‌طلبان مسبوق به سابقه است.
پیش از این، محمود میرلوحی، از فعالان جریان چپ نیز در یک مصاحبه؛ ماجرای مجبور کردن آمریکا به پرداخت غرامت جواسیس دستگیر شده‌اش در ایران که با درایت و تدبیر مقام معظم رهبری صورت گرفت را به برجام روحانی نسبت ربط داده بود![4]