قوی‌ترین خودروهای عضلانی دهه 90، از موستانگ کبرا تا ایمپالا SS

در دههٔ ۹۰ پس از حدود پانزده سال افول خودروهای عضلانی، به لطف پیشرفت تکنولوژی، این خودروها دوباره سریع و قدرتمند شدند.

خودروهای عضلانی یا ماسل کارها در سال ۱۹۴۹ با الدزمبیل راکت ۸۸ متولد شدند. این خودرویی با بدنهٔ سبک‌وزن الدزمبیل ۷۰ و پیشرانهٔ V8 قوی‌تر بود. حدود پانزده سال بعد با معرفی پونتیاک GTO و فورد موستانگ در اواسط دههٔ ۶۰، تب خودروهای عضلانی بسیار بالا گرفت و سه خودروساز بزرگ آمریکا یعنی جنرال موتورز، فورد و کرایسلر و حتی خودروسازان کوچک‌تری مثل AMC ماسل کارهای مختلفی را به بازار فرستادند. بین این خودروها جنگ اسب بخار به راه افتاد که باعث ساخت عضلانی‌های قوی‌تر و قوی‌تری شد. بااین‌حال، بحران نفتی در سال ۱۹۷۳ در کنار قوانین آلایندگی سخت‌گیرانه‌تر، به عصر طلایی ماسل کارها پایان داد تا اینکه در دههٔ ۹۰، خودروهای عضلانی دوباره سریع شدند. در آن زمان، تکنولوژی به سطح رسیده بود که امکان ساخت ماسل کارهای سریع و قدرتمندی با مصرف سوخت مناسب و آلایندگی کمتر فراهم می‌کرد. بنابراین، در ادامه می‌خواهیم ببینیم پس از دوران سیاه دههٔ ۸۰، کدام ماسل کارها بهترین بازگشت را داشتند.

شورلت کوروت ZR1 سال ۱۹۹۳

قدرت: ۴۰۵ اسب بخار

خیلی‌ها کوروت را یک خودروی عضلانی نمی‌دانند اما اگر بخواهیم به تعریف دقیق ماسل کار پایبند باشیم، فقط دو تا سه مدل خودرو در این لیست خواهیم داشت. به همین دلیل، کوروت را هم به‌عنوان یک ماسل کار در نظر می‌گیریم. در نسل چهارم این خودرو، جنرال موتورز که در آن سال‌ها لوتوس را در اختیار داشت، با کمک شرکت بریتانیایی یک شاهکار خلق کرد. این خودرو کوروت ZR1 بود که در سال ۱۹۹۰ به بازار آمد. این خودرو به پیشرانهٔ ۵.۷ لیتری V8 پیشرفته‌ای بنام LT5 مجهز شد که توسط لوتوس با میل‌سوپاپ روی سرسیلندر یا DOHC طراحی شد. این پیشرانه ابتدا ۳۷۵ اسب بخار قدرت و ۵۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد اما در مدل ۱۹۹۳ این ارقام به ۴۰۵ اسب بخار و ۵۲۲ نیوتن متر افزایش پیدا کردند که برای آن زمان حیرت‌انگیز بودند و C4 ZR1 را به قوی‌ترین و سریع‌ترین ماسل کار دههٔ ۹۰ تبدیل کردند.

شورلت کامارو Z28 SS سال ۱۹۹۸

قدرت: ۳۲۰ اسب بخار

نسل چهارم شورلت کامارو که به دلیل ظاهر بحث‌برانگیزش گربه‌ماهی لقب گرفته بود، از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ تولید شد. هرچند شورلت نسخهٔ Z28 SS را در سال ۱۹۹۶ ارائه کرد اما این نسخه در سال ۱۹۹۸ هم‌زمان با فیس‌لیفت نسل چهارم کامارو به پیشرانهٔ کاملاً جدید ۵.۷ لیتری LS1 مجهز شد که از کوروت C5 گرفته شده بود. این موتور که در کامارو ۳۲۰ اسب بخار قدرت و ۴۵۵ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد، Z28 SS را به یکی از قوی‌ترین ماسل کارهای دههٔ ۹۰ تبدیل کرد. به لطف این نیرو، کامارو ظرف تنها ۵.۲ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید که برای اواخر دههٔ ۹۰ یک رکورد محسوب می‌شد. این ماشین ۴۰۰ متر را هم در ۱۳.۶ ثانیه طی می‌کرد.

پونتیاک فایربرد ترنس ام سال ۱۹۹۸

قدرت: ۳۲۰ اسب بخار

پونتیاک فایربرد از همان بدو تولد در سال ۱۹۶۷ اشتراکات فراوانی با کامارو داشت و معمولاً این دو خودرو از پیشرانه‌های مشترکی استفاده می‌کردند. ازاین‌رو، در سال ۱۹۹۸ هم‌زمان با کامارو، پیشرانهٔ جدید LS1 برای فایربرد هم ارائه شد. این موتور برای نسخه‌های فرمولا و ترنس ام قابل انتخاب بود و مثل کامارو، در اینجا هم ۳۲۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. فایربرد اما برخلاف پسرعموی شورلتی خود، با چراغ‌های جلوی مخفی، ظاهر عامه‌پسندتری داشت و بیشتر شبیه یک کوروت ارزان‌تر به نظر می‌رسید. برای مقایسه، فایربرد ترنس ام با قیمتی در حدود ۲۶ هزار دلار، بسیار از کوروت ۳۸ هزار دلاری ارزان‌تر بود درحالی‌که تنها ۲۵ اسب بخار قدرت کمتری داشت.

فورد موستانگ SVT کبرا سال ۱۹۹۹

قدرت: ۳۲۰ اسب بخار

موستانگ پس از افول در نسل‌های دوم و سوم، در نسل چهارم کم‌کم در حال احیا بود و رفته‌رفته قدرت مدل‌های مختلف آن افزایش پیدا می‌کرد. قوی‌ترین نسخه در این نسل SVT کبرا بود که بالاتر از مدل‌های GT و مک‌وان قرار می‌گرفت. این نسخه در نسل چهارم ابتدا در سال ۱۹۹۴ با پیشرانهٔ ۵ لیتری V8 و ۲۴۰ اسب بخار قدرت معرفی و در سال ۱۹۹۶ به موتور جدید ۴.۶ لیتری با ۳۰۵ اسب بخار قدرت مجهز شد. فورد اما که این قدرت را برای رقابت با شورلت کامارو کافی نمی‌دانست، هم‌زمان با فیس‌لیفت نسل چهارم موستانگ قدرت خروجی پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری را به ۳۲۰ اسب بخار قدرت و ۴۳۰ نیوتن متر گشتاور افزایش داد. البته بعداً مشخص شد که قدرت موستانگ SVT کبرا کمتر از اعلام فورد است و به همین دلیل، فورد در سال ۲۰۰۳ با استفاده از سوپرشارژر، قدرت این نسخه را به ۳۹۰ اسب بخار رساند.

شورلت ایمپالا SS سال ۱۹۹۶

قدرت: ۲۶۰ اسب بخار

ایمپالا هرچند هیچ‌گاه یک ماسل کار تمام‌عیار محسوب نمی‌شد اما همیشه از جایگاه ویژه‌ای در سبد محصولات شورلت برخوردار بود خصوصاً زمانی که از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۹ در نسخهٔ SS ارائه می‌شد. شورلت در سال ۱۹۸۵ به تولید ایمپالا پایان داد اما در سال ۱۹۹۴ این خودرو با نام ایمپالا SS بازگشت. هرچند این ماشین اساساً یک کاپریس پرفورمنس بالا بر اساس پکیج پلیس بود اما یک ماسل کار عالی محسوب می‌شد زیرا پلیس آمریکا برای ناوگان خود معمولاً خواهان پیشرانه‌های قدرتمند و قابل‌اعتماد بود. زیر کاپوت ایمپالا SS همان پیشرانهٔ ۵.۷ لیتری LS1 کوروت قرار گرفته بود که البته در اینجا ۲۶۰ اسب بخار قدرت و ۴۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. این سدان عضلانی ظرف ۷ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و ۴۰۰ متر را در ۱۵.۴ ثانیه طی می‌کرد که شاید امروز اعداد چشمگیری به نظر نرسد اما برای سدانی در اواسط دههٔ ۹۰ قطعاً قابل‌توجه بود.