به گزارش تجارت‌نیوز، تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی میمون‌های غول پیکر را بیش از 200 هزار سال پیش به سمت انقراض سوق داده است. این میمون‌های بزرگ 3 متر قد و 295 کیلوگرم وزن داشتند.

چه چیزی باعث کمبود غذا برای میمون‌های بزرگ شد؟

به گزارش یورونیوز، میمون‌های غول‌پیکر، که احتمالاً شبیه اورانگوتان‌های امروزی بودند ، حدود ۲ میلیون سال در دشت‌های جنگلی منطقه گوانگشی چین زنده ماندند. آن‌ها گیاه‌خوار بودند و میوه‌ها و گل‌ها را در جنگل‌های استوایی می‌خوردند، تا زمانی که زیست بوم شروع به تغییر کرد و آنها بر اثر تغییرات آب و هوایی منقرض شدند.

محققان نمونه‌های گرده و رسوب موجود در غارهای گوانگشی و همچنین دندان‌های فسیلی باقی‌مانده از این حیوانات منقرض شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها مشخص کردند که چگونه جنگل‌ها از حدود 600 هزار سال پیش میوه‌های کمتری تولید می‌کنند، زیرا منطقه فصول خشک بیشتری را تجربه می‌کرد.

محققان دریافتند که میمون‌های غول پیکر به سرعت ناپدید نشدند، آنها احتمالا بین 215 تا 295 هزار سال پیش بر اثر تغییرات آب و هوایی منقرض شده‌اند.

در حالی که میمون‌های کوچکتر احتمالا قادر به بالا رفتن از درختان برای جستجوی غذای مختلف بودند، تجزیه و تحلیل محققان نشان می‌دهد که میمون‌های غول پیکر بیشتر پوست درخت، نی و سایر مواد غذایی غیر مغذی می‌خوردند.

محققان بر این باورند که تغییر رخ داده در رژیم غذایی میمون‌های غول‌پیکر، به تدریج آنها را ضعیف و در نهایت منقرض کرد.

کدام حیوانات بر اثر تغییرات آب و هوایی منقرض شده‌اند؟

علاوه بر میمون‌های غول‌پیکر، حیوانات دیگری نیز بر اثر تغییرات آب و هوایی منقرض شده‌اند.

آنگونه که کریس توماس محقق محیط زیست، در مقاله «تغییرات آب و هوایی و انقراض گونه‌ها» نوشته است، انقراض «هولوسین» که گاه ششمین انقراض بزرگ نیز نامیده می‌شود، رویدادی با ابعاد متوسط یا بزرگ بود که از حدود 50 هزار سال پیش و همزمان با تغییر دمای زمین آغاز شده است و همچنان ادامه دارد. این انقراض در نتیجه تغییرات آب و هوایی، تصرف و تغییر زیست‌بوم جانداران توسط انسان و نیز کشتار بیش از اندازه آنها توسط بشر تشدید شده است.

مهم‌ترین موجودات منقرض شده در این دوره انقراض، عبارتند از:

- ماموت

- بزرگ‌زیاگان

- وزغ طلایی

- ببر مازندران

- شیر ایرانی

- شیر اروپایی و شیر آمریکایی

تغییرات آب و هوایی امروزه نیز یکی از عوامل اصلی انقراض گونه‌های جانوری است. افزایش دمای کره زمین، تغییر الگوهای بارندگی و افزایش سطح دریا، زیستگاه‌های بسیاری از گونه‌ها را از بین می‌برد. پیش‌بینی می‌شود که در صورت ادامه روند تغییرات آب و هوایی، تا سال ۲۰۵۰، یک میلیون گونه جانوری در معرض خطر انقراض قرار می‌گیرند.

تغییرات آب و هوایی، تهدیدی جدی برای تنوع زیستی است. با ادامه این روند، انتظار می‌رود که گونه‌های بیشتری در معرض انقراض قرار گیرند. با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و محافظت از زیستگاه‌های طبیعی می‌توان از انقراض گونه‌های جانوری جلوگیری کرد.

اخبار حوزه محیط زیست و تغییرات اقلیمی را در صفحه اقتصاد سبز تجارت‌نیوز بخوانید.

به اشتراک گذاری