دلیل شکست‌های اوکراین در جبهه شرق

روزنامه آمریکایی تایمز در گزارشی با بررسی دلایل پیشروی‌های اخیر روسیه در مناطق شرقی اوکراین ، نوشت «اگرچه برخی، دستاورد‌های کوچک، اما سریع نیرو‌های روس در خارج از شهر آودیوکا در شرق اوکراین را به کمبود مهمات اوکراینی و کاهش کمک‌های غرب نسبت می‌دهند، اما دلیل دیگری هم وجود دارد که نیرو‌های روسیه در حال پیشروی در منطقه هستند؛ ضعف دفاعی اوکراین».

بر اساس بررسی‌های روزنامه نیویورک‌تایمز از تصاویر ماهواره‌ای، سنگر‌های پراکنده و ساده منطقه غرب آودیوکا را تشکیل می‌دهند که اوکراین در تلاش است از آن دفاع کند. این سنگر‌های دفاعی فاقد بسیاری از استحکامات مضاعف است که می‌تواند به کند کردن تانک‌های روسی و دفاع از جاده‌های اصلی و زمین‌های مهم کمک کند.

آودیوکا در ۹ ماه گذشته به یک نقطه بن‌بست شدید تبدیل و به عنوان یکی از خونین‌ترین نبرد‌های جنگ ظاهر شد. هنگامی که روسیه کنترل این شهر را در ۱۷ فوریه به دست گرفت، ارتش اوکراین ادعا کرد که خطوط دفاعی خارج از شهر را ایمن کرده است، اما نیرو‌های روس در مدت یک هفته سه روستا را در غرب آودیوکا تحت کنترل خود درآورده‌اند و در حال نبرد برای تصرف یک روستای دیگر هستند.

موقعیت سنگر‌های اوکراین در منطقه آودیوکا

به نوشته نیویورک تایمز، مقامات آمریکایی نیز روز چهارشنبه گفتند که نگران هستند اوکراین خطوط دفاعی خود را به موقع یا به اندازه کافی تقویت نکرده و ممکن است اکنون با عواقب آن مواجه شود، چراکه واحد‌های نظامی روسیه به آرامی، اما پیوسته فراتر از آودیوکا پیشروی می‌کنند.

همچنین رکن اطلاعاتی ارتش انگلیس روز پنج‌شنبه اعلام کرد نیرو‌های روسیه در ۲ هفته گذشته تا حدود چهار مایلی مرکز آودیوکا پیشروی کرده‌اند که اگرچه در مقایسه با عملیات تهاجمی قبلی، یک پیشروی کوچک به حساب می‌آید، اما به‌طور غیرعادی سریع است.

این روزنامه ادامه داد:، اما فرماندهان اوکراینی زمان کافی برای آماده‌سازی دفاع در خارج از آودیوکا را داشته‌اند و پدافند اوکراینی در خارج از آودیوکا، استحکامات خاکی ساده را با یک سنگر ارتباطی نشان می‌دهد که برای نیرو‌های پیاده نظام به منظور رسیدن به مواضع شلیک در نزدیکی دشمن است، نه چیزی بیشتر.

فقدان سنگربندی مستحکم اوکراین در این منطقه، به‌ویژه در مقایسه با دفاع قدرتمند روسیه که در تابستان گذشته در جریان ضدحمله اوکراین در نهایت با شکست مواجه شد و پیشروی‌های کی‌یف را خنثی کرد، آشکارتر می‌شود.

سنگربندی روسیه در خارج از دهکده جنوبی وربووه که اوکراین تلاش کرد و نتوانست آن را در پاییز امسال بازپس گیرد، تصویر بسیار متفاوتی را نشان می‌دهد. برخلاف روستا‌هایی که نیرو‌های روس در تلاش برای تصرف در خارج از آودیوکا هستند، وروبووه دارای یک حلقه متحدالمرکز از سنگربندی است.

این سد دفاعی با یک سنگر به اندازه کافی گسترده برای به دام انداختن تانک‌ها و خودرو‌های زرهی در حال پیشروی شروع می‌شود و به دنبال آن، شبکه‌ای از موانع سیمانی به نام «دندان‌های اژدها» که برای توقف وسایل نقلیه نیز استفاده می‌شود وجود دارد و در نهایت با یک سنگر بسیار بزرگ برای پیاده نظام خاتمه می‌یابد. تصاویر ماهواره‌ای از فوریه، دفاع چندلایه روسیه را در غرب این منطقه نشان می‌دهد.

اوضاع میدانی در «وِربووه» در شرق اوکراین و استحکامات دفاعی روسیه

نیویورک تایمز همچنین در گزارش خود به بررسی دلایل دفاع ضعیف اوکراین در این منطقه پرداخت و نوشت: «مقام‌های آمریکایی و کارشناسان نظامی بر این باورند که مقامات اوکراینی ممکن است در سال گذشته بیش از حد بر عملیات تهاجمی متمرکز شده باشند تا اینکه منابع لازم را برای ساختن انواع سنگر‌ها و تله‌های متعددی که مهندسان روس از اواخر سال ۲۰۲۲ در جنوب این کشور ساخته‌اند، اختصاص دهند».

به گفته این مقامات آمریکایی، ممکن است یک عنصر روانی نیز در بازی وجود داشته باشد؛ اگر نیرو‌های اوکراینی به شدت مناطق خاصی را برای خنثی کردن پیشروی‌های روسیه مین‌گذاری کنند، این تصدیق ضمنی مبنی بر این است که بعید خواهد بود در آینده در همان منطقه عملیات تهاجمی انجام دهند. این مقامات گفتند که آن‌ها عملاً آن قلمرو را در اختیار ارتش روسیه قرار می‌دهند.

در حالی که مسکو بیش از نیم سال قبل از ضد حمله کی‌یف، ساخت خطوط دفاعی را در مناطق جنوب آغاز کرد، به نظر می‌رسد که اوکراین تنها سه ماه پیش برنامه‌هایی را برای سنگربندی جدید آغاز کرد، زمانی که مقامات دولتی تشکیل یک کارگروه را برای هماهنگ کردن تلاش‌ها بین مقامات غیرنظامی و نظامی اعلام کردند.

مقامات اوکراینی گفته‌اند که با فقدان افرادی مواجه هستند که بتوانند کار ساخت و ساز را انجام دهند. در اواسط ژانویه، مقامات محلی در غرب منطقه «ایوانو-فرانکیفسک» گفتند که به دنبال ۳۰۰ کارگر برای کمک به ساخت سنگر در منطقه دونتسک، در بیش از ۵۰۰ مایلی شرق هستند.

تأخیر در ساخت سنگربندی به این معنی است که نیرو‌های اوکراینی ممکن است در حال حاضر برای تقویت خطوط دفاعی خودف در حالی‌که زیر آتش ارتش روسیه هستند، رها شوند و این، کار را به طور فزاینده دشوارتر می‌کند.