اضطراب جنبه پاتولوژیک ترس است

انسان ها با 8 ظرفیت هیجانی پایه به دنیا می آیند که شامل هیجان ترس، خشم، غم، شادی، گناه، شرم، نفرت، عشق و یا محبت است.همه این هشت هیجان ارزش تکاملی و کارکرد مثبت دارند و زمانی که از حد تعادل و تناسب خود خارج شوند دردسرساز خواهند شد.
به گزارش میگنا رسانه سلامت روان ایران دکتر آسیه ملک دار در ادامه این مطلب اضافه میکند وقتی که هر کدام از این هیجان ها از تعادل و تناسب خارج شوند آن هیجان سیطره مزمن بر ذهن پیدا می کند. یعنی زمان زیادی با ماست.سیطره مزمن یک هیجان بر ذهن را خلق می گوییم. هیجان ترس و شرم از جمله هیجان هایی هستند که اگر به درستی و در تعادل و تناسب باشند مفیدند. اما اگر از تعادل خود خارج شوند منجر به اضطراب خواهند شد.
اضطراب عبارت است از ترس یا شرمی که از تعادل و تناسب خارج شده باشد و به عبارت دیگر اضطراب جنبه پاتولوژیک هیجان شرم و ترس می باشد. مضطرب فردی است که در جایی می ترسد که دیگران نمی ترسند و به میزانی ترس را تجربه می کند که دیگران به آن میزان نمی رسند

اضطراب یک حالت خلقی، منفی آینده گراست که مشخصه ی آن نشانه های بدنی، تنش فیزیکی و بیمناکی در خصوص آینده است. اضطراب حداقل به میزان متوسط آن خوب است و قدری اضطراب باعث بهتر شدن عملکرد می شود. بین ترس و اضطراب از لحاظ روان شناختی و فیزیولوژیایی تفاوت های زیادی وجود دارد. اضطراب یک حالت خلقی آینده گراست و مشخصه ی آن بیمناکی است چون نمی توانیم اتفاقات آینده را پیش بینی و یا کنترل کنیم. اما ترس یک واکتش هیجانی فوری به خطر واقعی است.
اضطراب ها را معمولاً بر اساس عاملی که اضطراب را تولید یا راه اندازی می کند به انواع مختلفی تقسیم می کنند.عامل راه انداز اضطراب شامل 4 عامل می باشد.

1. محرک های عینی ، همانند ترس شدید و غیر منطقی از خون
   رویدادها همانند ترس شدید و غیر منطقی از بیماری ها
   موقیت ها شامل مکان های شلوغ
   فکر یا موضوع ذهنی شامل فکر مداوم در مورد بیمار شدن.

اختلالات اضطرابی را به چند دسته تقسیم می کنند.
1- یکی از آنها اختلال اضطراب فراگیر می باشد. در بین تمام اختلالات اضطرابی از نظر میزان شیوع رتبه اول را دارد و شایع ترین اختلال اضطرابی است. و در بین تمام اختلال های روانی از نظر میزان شیوع رتبه دوم را دارد. اختلال اضطراب فراگیر اختلالی است که نگرانی مفرط و کنترل ناپذیری از مشخه های آن است.
نگرانی های این افراد دو ویژگی دارد .کی اینکه نگرانی های آنها معمولاً سینوسی است. یعنی مدتی نگران یک موضوع هستند و بعد این نگرانی کم می شود و موضوع دیگری جای آن را می گیرد و دوم اینکه نگرانی آنها در مورد موضوعات بعید و غیر احتمالی است. عامل راه انداز در اختلال اضطراب فراگیر فکر یا موضوع ذهنی است. یعنی افکاری به ذهن فرد می آید و ماشین اضطراب او فعال می شود. اختلال اضطراب فراگیر با اسامی دیگری همچون اختلال اضطراب شناور و یا تعمیم یافته نیز شناخته می شود.

2- دسته دیگر اختلالات اضطرابی ، اختلالات وحشتزدگی اند که نام آن از یک الهه یونانی که مسافران خود را با فریادهای دلهره آور می ترساند گرفته شده است. معمولاً فردی که دچار حمله وحشتزدگی می شود قبل از آن بنا بر یک علت مشخص و یا نامشخص یک حمله شدید جسمانی را تجربه کرده است .بنابراین این فرد سابقه یک حمله شدید جسمانی را دارد که به دلیل این حمله که می تواند قلبی، تنفسی و احشایی باشد به پزشک مراجعه کرده. که بعد از ارزیابی های متخصص مربوطه علت حمله ممکن است تداخل دارویی و یا نامشخص باشد. اما فرد بعد از آن حمله دچار ترس شدید خواهد شد. با این باور که نکند مجددا حمله به سراغش بیاید و دیگر شانس زنده ماندن نداشته باشد. بنابراین از آن زمان به بعد به علایم خود حساس تر و به محض شروع آن علامت ها فاجعه سازی می کند و با این فاجعه ساری آنقدر سطح اضطراب بالا می رود که مجددا حمله را تجربه می کند. با این تفاوت که این بار علت حمله کاملاً مشخص است و علت آن اضطرب است. بنابراین اختلال وحشتزدگی عبارت است از ترس شدید و غیر منتظره از وقوع مجدد حمله جسمانی مورد نظر. به نظر میرسد فرد دارای اختلال وحشتزدگی غالباً یک اختلال اضطراب زمینه ای نیز دارد. همانند اضطراب جدایی و ..اختلال وحشتزدگی معمولاً در اوایل بزرگسالی شروع می شود و میانگین سن شروع بین 20 تا 40 سالگی است.
3- دسته سوم اختلالات اضطرابی، اختلال اضطراب سلامت می باشد .
اگر چه از نظر DSM یک اختلال اضطرابی مجزا نیست و در دل اختلال اضطرابی فراگیر جای دارد. اما چون در سال های اخیر شیوع زیادی داشته مهم به نظر میرسد. اختلال اضطراب سلامت عبارت است از ترس شدید و غیر منطقی راجع به بیماری ها یا سلامت در خودمان یا اطرافیان نزدیک مان. به یاد داشته باشیم بین اختلال اضطراب سلامت و اختلال خود بیمار انگاری تفاوت وجود دارد. در اولی فرد سالم است اما نگران بیمار شدن است و در دومی باور به این دارد که بیمار است اما کسی نمی تواند بیماری او را تشخیص دهد.
4-دسته دیگر از اختلالات اضطرابی اختلال اضطراب جدایی است.
تا قبل از DSM-5 اضطراب جدایی فقط مربوط به دوران کودکی بود و در بزرگسالی مطرح نبوده است. اما امروز این اضطراب در بزرگسالان نیز مطرح است. اختلال اضطراب جدایی عبارت است از ترس شدید و غیر منطقی راجع به رها شدن، طرد شدن، از دست دادن یا تنها ماندن در روابط عاطفی نزدیک. دغدغه و دل مشغولی اصلی این افراد این است که نکند آدم هایی که دوستشان دارم مرا رها کنند و تنها بمانم. بنابراین به رفتارها و گفتارهای دیگران بسیار حساس می شود. مثلاًاگر جواب تلفن او را ندهید حال بدی پیدا می کند. شروع به کنترل کردن و چک کردن دیگران می کند. به شدت به دیگران می چسبد و سعی می کند هر طوری شده دیگران را راضی نگه دارد.
5-اختلال اضطراب اجتماعی دسته دیگری از انواع اختلالات اضطرابی است.
ترس شدید و غیر منطی در مورد قضاوت و ارزیابی غیر منطقی دیگران. اختلال اضطراب اجتماعی چیزی بیش از کمرویی است. این افراد معمولاً در هر جمعی ظاهر نمی شوند. در مواقعی که خطر قضاوت وجود داشته باشد ساکت و منفعل هستند. ممکن است تماس چشمی نداشته باشند. این اختلال بیشتر در موقیت های اجتماعی و عملکردی برای فرد دردسرساز می شود. چرا که نمی تواند از حق خود دفاع و در برابر بی عدالتی های دیگران از خودش محافظت کند.
6-اختلال اضطراب عملکرد نیز در دل اختلال اضطراب اجتماعی است.
عبارت است از ترس شدید و غیر منطقی از شکست خوردن یا تحقق نیافتن استاندارهای بلند پروازانه ای که فرد برای خود ترسیم می کند. . فردی که شخیت کمال گرا دارد ممکن است برای خود باید های بی اساس داشته باشد. و استاندارهای عملکردی او بسیار بالاست. و این باعث خواهد شد که این افراد وقتی بخواهند کاری را شروع کنند نگران آن شوند که نکند شکست بخورند و استاندارهای کمال گرایانه آنها تحقق نیابد. بنابراین انجام آن کار را به تعویق می اندازند.
7-اختلال فوبی خاص: ترس شدید و غیر منطقی از مواجه شدن با محرک عینی مورد نظر در موقعیت عینی. همانند ترس از ارتفاع- ترس از مکان های بسته و..
در فرایند شکل گیری اضطراب می توان گفت رویداد آسیب زا به سه شکل آموزش کلامی- تجربه جانشینی و تجربه مستقیم رخ می دهد. زمانی که تجربه آسیب زا رخ دهد ادراک تهدید بالا می رود. که تا به این جا واکنش کاملاً طبیعی است به طور مثال زمانی که شما تصادف کنید ممکن است تا مدت ها سوار اتومبیل نشوید. بنابراین به این واکنش طبیعی اختلال نمی گوییم. زمانی که افراد این رویداد ها را تجربه می کنند به 2 صورت واکنش نشان می دهند. دسته اول زمانی که رویداد آسیب زا را تجربه می کنند و ادراک تهدید در آنها بالا می رود. سعی می کنند بعد از مدتی با آن عامل اضطرب زا مواجه شوند. مواجه از این نظر خوب است که تجربه تروماتیک را التیام می بخشد. و منجر به آن خواهد شد که ادراک تهدید کم شود و شما از چرخه اضطراب رها شوید.
بنابراین اصلی ترین عامل رهایی از اضطراب مواجهه است.
دسته دوم به شکل های مختلف از مواجه شدن با آن عامل طفره می روند. اجتناب در کوتاه مدت اضطراب را کم می کند بنابراین منجر به تقویت رفتار در شما می شود و در طولانی مدت فرد با اجتناب اجازه نمیدهد حافظه آن رویداد آسیب زا پاک شود و همین منجر به بالا رفتن ادراک تهدید خواهد شد. بنابراین اصلی ترین عامل تداوم اضطراب اجتناب است. با این فرایند مسیر درمان اضطراب مشخص می شود. می بایست فرد را از چرخه اجتناب خارج و وارد چرخه مواجه کنیم.
فرایند غلبه بر اختلالات اضطرابی شامل 2 مرحله می باشد.مرحله اول دسته بندی اضطراب های فرد به عینی و ذهنی و مرحله دوم اجرای فنون رفتاری مرتبط می باشد.