چین در زمینه بسیاری از کالا و به‌خصوص دستگاه‌های‌ دیجیتال به واسطه همگام شدن با تکنولوژی و عرضه محصولات در بازارهای پرتقاضایی همچون اروپا و آمریکا توانست به موفقیت تجاری غیرقابل بازگشتی دست پیدا کند که باعث افزایش قدرت ریسک در کل صنعت این کشور شد و انگیزه بالایی برای حضور در صنایع متنوع‌تری ازجمله خودرو را ایجاد کرد. اما نباید فراموش کرد بسیاری از همین بازارهای پرتقاضا اقتصاد اصلی و محور صنعتی خود را برپایه خودروسازی بنا نهاده‌اند و سودآوری از این بخش برای آنها بسیار حیاتی به شمار می‌آید.

اگر چینی‌ها موفق شوند که در این بخش هم به گزینه قالب در بازار تبدیل شوند، در چنین شرایطی حداقل می‌تواند مدعی شد روش‌های خلق ثروت در این کشورهای پیشرفته تغییر پیدا خواهد کرد.

باوجود اینکه رسیدن به چنین نقطه‌ای فاصله بسیار است، اما به نظر می‌رسد که چینی‌ها طمع زیادی برای رسیدن به آن دارند و از هر روشی برای رسیدن به آن استفاده می‌کنند. از جمله این روش‌ها می‌توان دامپینگ و حتی برعکس آن فروش با قیمت بالاتر!

سودآوری به واسطه قیمت دوبرابری

گزارش جدیدی نشان داده است برخی خودروسازان چینی محصولات خود را در اروپا با دوبرابر قیمت بازار چین به فروش می‌رسانند. بسیاری از خودروسازان به خاطر کاهش قیمت خودروهای الکتریکی توسط شرکت‌های چینی ابراز نگرانی کرده‌اند اما گزارش جدیدی نشان می‌دهد خودروسازان چینی قیمت خودروهای صادراتی خود را به میزان چشمگیری افزایش می‌دهند تا سود خود را در خارج از چین به حداکثر برسانند.

بی‌وای‌دی که در بازار داخلی چین با رقابت سختی روبه‌رو است، پیشتاز این استراتژی محسوب می‌شود. درحال‌حاضر، چند خودروساز چینی درگیر جنگ قیمت خودروهای الکتریکی در این کشور هستند که این باعث کاهش سود می‌شود. راه‌حل بی‌وای‌دی، به حداکثر رساندن سود در خودروهای صادراتی است.

بر اساس گزارش رویترز، بی‌وای‌دی آتو ۳ در برخی بازارهای صادراتی بین ۸۱ تا ۱۷۴درصد گران‌تر از چین عرضه می‌شود و بی‌وای‌دی دلفین ۳۹ تا ۱۷۸‌درصد گران‌تر است.

در آلمان دلفین ۳۷,۴۴۰ دلار قیمت دارد درحالی‌که این رقم در چین تنها ۱۶,۵۲۰دلار است. قیمت بی‌وای‌دی سیل هم بین ۳۰ تا ۱۳۶درصد بیشتر است. این در حالی است که قیمت تسلا مدل ۳ ساخت چین در آلمان تنها ۳۷ درصد گران‌تر از بازار چین است.

تامین فراتر از نیاز داخلی

به لطف آموزش از شرکت‌های غربی و افزایش ظرفیت تولید، چین موفق شده با عبور از ژاپن، به نخستین صادرکننده خودرو در جهان تبدیل شود. اما واقعیت این است که اکثریت خودروهای صادراتی چین، توسط برندهای غربی همچون تسلا، ولوو، اسمارت، ب ام و، شورولت، بیوک و غیره،در خاک این کشور تولید شده است، بنابراین نمی‌توان آن‌ها را چینی به‌شمار آورد. اما انبوه برندهای چینی همچون ام‌جی، چانگان، چری، هاوال، بی‌وای‌دی، هونگچی و سایرین که تمام روند طراحی و تولید محصولات خود را در چین انجام می‌دهند، بیشتر در تلاش برای پاسخگویی به تقاضای سالانه ۲۵ تا ۲۸ میلیون دستگاهی بازار داخلی چین هستند.

برندهای چینی فعلا هیچ سهمی از بازار ایالات متحده ندارند، اما براساس داده‌های JATO، سهم این برندها از بازار اروپا تا آوریل ۲۰۲۳ به تنها ۲ درصد یعنی ۸۵,۹۰۰ دستگاه رسیده است. هرچند این رقم نسبت‌به مدت مشابه سال قبل ۱۰۲ درصد افزایش یافته است، اما همچنان از بی‌میلی مشتریان اروپایی به خرید مدل‌های چینی خبر می‌دهد.

در این میان، عملکرد برند ام‌جی را باید درخشان دانست چراکه نزدیک به ۶۹ درصد از کل فروش خودروهای چینی در اروپا، در اختیار این شرکت است.

به لطف محصولات رقابتی همچون ام‌جی ۴، این برند توانسته با فروش ۵۹,۲۰۰ دستگاه خودرو در سه ماهه ابتدای سال ۲۰۲۳، خود را در میان ۱۰ برند برقی پرفروش اروپا جای دهد. علاوه‌بر طراحی زیبای بدنه و کابین خودروها، احتمالا سابقه فعالیت ام‌جی به‌عنوان یک برند بریتانیایی هم در جلب اعتماد مشتریان موثر بوده است.

اکنون تمام روند طراحی و تولید محصولات ام‌جی در چین انجام میشود، اما این برند همچنان به سابقه بریتانیایی خود اشاره می‌کند. با مرور آمارها می‌توان دریافت که خودروسازان چینی به‌رغم پیشرفت چشمگیر، برای جلب نظر مشتریان اروپایی و آمریکایی هنوز راهی طولانی در پیش دارند. قیمت رقابتی می‌تواند عامل موثری باشد، اما برای تغییر ذهنیت منفی بسیاری از مشتریان کافی نیست.

استراتژی پایین دستی

در برخی موارد، چینی‌ها خودروهای خود را با قیمتی نزدیک به سه برابر بازار داخلی در اروپا عرضه می‌کنند و بااین‌وجود، در بسیاری از موارد خودروهای چینی هنوز هم از رقبای غربی ارزان‌تر هستند.

تحقیقات نشان داده‌اند که خودروسازان چینی اکثر خودروهای خود را درست ارزان‌تر از مدل‌های اروپایی قیمت‌گذاری می‌کنند.

چینی‌ها همچنین در حالی این کار را انجام می‌دهند که تجهیزات و تکنولوژی‌های استاندارد بیشتری را نسبت به رقبای مشهور خود ارائه می‌کنند.

بااین‌وجود، تحقیقات نشان می‌دهند خودروسازان این کشور روی هر دستگاه خودرو الکتریکی هزاران دلار سود به جیب می‌زنند زیرا خودروسازان چینی هزینه‌ها را در هر مرحله از فرآیند تولید، از ساخت باتری گرفته تا استخراج مواد خام، کاهش داده‌اند. هزینه ساخت باتری در چین ۱۸درصد ارزان‌تر از جاهای دیگر برآورد شده است.

همچنین شرکتی مثل بی‌وای‌دی که باتری‌ها را خود تولید می‌کند، می‌تواند بازهم در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند. در همین حال، خودروسازان چینی از مزیت زمین‌های یارانه‌ای دولتی و همین‌طور هزینه‌های برق و نیروی کار ارزان‌تر از خودروسازان اروپایی بهره‌مند هستند.

به همین دلیل، بسیاری از خودروسازان اروپایی نگران حاشیه سود بالای خودروهای چینی هستند که امکان کاهش قیمت را برای آن‌ها فراهم می‌کند. این همچنین یعنی خودروسازان بزرگ چینی می‌توانند با هرگونه تعرفه‌ای که اتحادیه اروپا بر خودروهای وارداتی اعمال می‌کند کنار بیایند.