با بزرگ‌ترین قهرمانان فرمول 1 تاریخ آشنا شوید

کدام راننده‌های فرمول ۱ بیشترین برد را در تاریخ این ورزش به نام خود ثبت کرده‌اند؟

فرمول ۱ یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین شاخه‌های موتوراسپرت به شمار می‌رود که سالانه میلیون‌ها طرفدار را به خود جذب می‌کند. خودروهای به‌اصطلاح چرخ‌باز این مسابقات از توانایی فنی بسیاری برخوردارند و همیشه نهایت رانندگی، دقت و هیجان را به تصویر کشیده‌اند. رانندگان این مسابقات هم در سطح بالاترین راننده‌های جهان قرار دارند؛ اما در این میان، نام برخی از آن‌ها بیشتر به گوش می‌خورد. دلیل آن هم قهرمانی‌های بسیار و حماسه‌آفرینی‌های مستمرشان بوده است. در ادامه این مطلب با ۱۰ راننده پرافتخار این ورزش مدرن آشنا می‌‎شویم.

مقالات مرتبط:

• راهنمای جامع فرمول ۱؛ هر آنچه باید درباره مسابقات گرندپری بدانید
• هر آنچه که باید درباره تایر خودروهای فرمول ۱ بدانید

۱۰. جیم کلارک و نیکی لاودا

جیم کلارک انگلیسی و نیکی لاودا اتریشی به‌ترتیب در ۷۲ و ۱۷۱ مسابقه فرمول ۱ شرکت کرده‌اند و هر دوی آن‌ها ۲۵ بار به پیروزی رسیده‌اند؛ با این تفاوت که لاودا سه بار به عنوان قهرمان جهان معرفی شده و کلارک دو بار. لاودا در سال ۱۹۷۷ میلادی و درحالی‌که دو بار قهرمان جهان شده بود، بازنشسته شد اما دوباره در سال ۱۹۸۲ به‌همراه مک‌لارن به میدان بازگشت و عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. لاودا بعدا با تیم‌های مدیریتی فرمول ۱ فراری، جگوار و مرسدس همکاری کرد. لاودا کسی بود که همیلتون را برای فصل ۲۰۱۳ وارد تیم مرسدس کرد و تا زمان مرگش در ۲۰۱۹ با آن کار کرد. در سوی دیگر، کلارک عملا در خطرناک‌ترین دوره فرمول ۱ زندگی می‌کرد. او که پیش از لاودا دوران خود در موتور را به اتمام رسانده بود به‌عنوان یکی از شجاع‌ترین راننده‌های تاریخ این ورزش شناخته می‌شود.

۹. جکی استورات

استوارت به دستیابی به ۳ عنوان قهرمانی جهان و ۲۷ پیروزی گرندپری در مقام نهم این فهرست قرار می‌گیرد. او نخستین گرندپری خود را در سال ۱۹۶۵ به اتمام رساند. او یکی از نخستین کسانی بود که اثبات کرد خودروهای مسابقه‌ای می‌توانند و باید ایمنی بیشتری داشته باشند. او پس از تماشای مرگ چند تن از دوستانش در این ورزش، نقش مهمی در رونمایی از کلاه تمام‌صورت، کمربند ایمنی مخصوص، واحد ایمنی سیار، دیواره‌های محافظ و محیط اطراف پیست داشت.

۸. نایجل منسل

این راننده بریتانیایی‌تبار، برای نخستین‌بار در سال ۱۹۸۰ وارد گرندپری شد و با وجود مجموع ۳۱ پیروزی در این رویدادها، تنها یک بار به مقام قهرمانی جهان دست پیدا کرد. منسل که در طول زندگی خود در بیش از ۱۸۷ مسابقه گرندپری شرکت کرده بود، به‌عنوان یکی از راننده‌های بدشانس شناخته می‌شود؛ چرا که فصل پر از پیروزی او به‌خاطر مشکلات مکانیکی با ناکامی به پایان رسید. او در آغاز فصل سال ۱۹۹۲ به ۵ برد پیاپی دست پیدا کرد.

۷. فرناندو آلونسو

راننده اسپانیایی فرمول ۱ که به‌تازگی قرارداد خود را با تیم آستون‌مارتین تمدید کرده، نخستین‌بار در سال ۲۰۰۱ وارد میدان شد و از آن زمان در ۳۸۷ مسابقه گرندپری شرکت کرده‌ است. آلونسو با ۳۲ مرتبه دست یافتن به مقام اول و کسب دو عنوان قهرمانی جهان به‌عنوان یک راننده جسور شناخته می‌شود. او در دوران مسابقه خود با بزرگانی چون مایکل شوماخر و کیمی رایکونن مسابقه داده و تاکنون ۱۰۰ مرتبه روی سکو یا پودیوم رفته است.

۶. آیرتون سنا

برنده ۴۱ مسابقه گرندپری و دارنده ۳ عنوان قهرمانی جهان، به‌عنوان یکی از خاص‌ترین راننده‌های تاریخ موتوراسپرت شناخته می‌شود که علی‌رغم رانندگی خشن و فرصت‌طلبانه‌اش در دل‌ها جا دارد. سنا در طول زندگی نه‌چندان طولانی خود در ۱۶۱ مسابقه شرکت کرد و ۶۵ بار روی سکوی قهرمانی رفت. متاسفانه او در یکی از مسابقه‌های خود باشدت زیادی تصادف کرد و همانجا جان خود را از دست داد. ابرخودروی مک‌لارن سنا نام خود را از این مسابقه‌دهنده افسانه‌ای به‌عاریه گرفته است.

۵. آلن پراست

قهرمان موتوراسپرت فرانسه، پراست، در طول زندگی کاری خود به‌عنوان راننده در ۱۹۹ گرندپری شرکت کرد و ۵۱ بار به پیروزی رسید. او که ۳۳ بار روی سکوی قهرمانی رفته بود، ۴ بار به‌عنوان قهرمانی جهان دست پیدا کرد تا به این ترتیب در جایگاهی بالاتر از راننده‌هایی چون سنا قرار گیرد. سلاح مخفی پراست، قدرت فکری بالا، سرعت بسیار زیاد و دقت فوق‌العاده در رانندگی بود که او را به نخستین قهرمان جهان فرانسوی در فرمول ۱ تبدیل کرد. او چهارمین و آخرین قهرمانی جهان خود را در سن ۳۸ سالگی به دست آورد.

۴. سباستین وتل

وتل که هم‌اکنون ۳۶ سال سن دارد، نخستین‌بار در سال ۲۰۰۷ وارد گرندپری شد و در مجموع ۳۰۰ مسابقه‌ای که در آن حضور داشت، به ۵۳ پیروزی دست پیدا کرد. درحالی‌که روند پیشرفت وتل با نزدیک‌شدن به پایان عمر کاری‌اش کند شد اما در ابتدا به ۴ عنوان قهرمانی جهان دست پیدا کرد. این راننده آلمانی همچنان رکورددار کسب بیشترین سکوی قهرمانی، بیشترین برد و بیشترین برتری در مسابقه، بیشترین برد پیاپی، بیشترین گرند اسلم و بیشترین برد از جایگاه نخست مسابقه در یک فصل است. او پس از تجربه‌ای بی‌نظیر با فراری، به ردبول پیوست و کم‌کم رو به افول گذاشت تا در فصل ۲۰۲۲ بازنشسته شد.

۳. مکس ورشتاپن

این راننده ۲۶ ساله تاکنون در ۱۹۳ مسابقه شرکت کرده و در ۵۹ گرندپری به پیروزی رسیده است. او که فرزند «ژاس ورشتاپن»، راننده اسبق فرمول ۱، است، پیش از ورود به مسابقات در فصل ۲۰۱۵، تنها یک سال در مسابقات رسمی شرکت کرد. ورشتاپن سپس در سه فصل ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ به قهرمانی جهان دست یافت. ورشتاپن هم‌اکنون به‌عنوان راننده ردبول شناخته می‌شود.

۲. مایکل شوماخر

شوماخر افسانه‌ای در سال ۱۹۹۱ وارد مسابقات گرندپری شد و در میان سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۵ و ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ به ۷ عنوان قهرمانی جهان دست پیدا کرد. تنها دلیلی که شوماخر به‌عنوان راننده نخست این فهرست معرفی نشده، تعداد بردهای بیشتر راننده انگلیسی است که در ادامه معرفی می‌کنیم. البته شوماخر در دوران خود به ۹۱ پیروزی موفق دست پیدا کرد. بسیاری از او به‌عنوان برترین راننده تاریخ فرمول ۱ یاد می‌کنند. این راننده آلمانی بیشتر شهرتش را در دوره همکاری با تیم فراری به دست آورد که به قهرمانی‌های پیاپی منجر شد.

۱. لوییس همیلتون

لوییس همیلتون نخستین‌بار در گرندپری استرالیا در سال ۲۰۰۷ وارد بالاترین سطح مسابقات چرخ‌باز جهان شد. قرار است این راننده بریتانیایی‌تبار در آینده با تیم فراری همکاری کند. هم‌اکنون از او به‌عنوان یکی از بااستعدادترین و برترین راننده‌های تاریخ فرمول ۱ یاد می‌شود؛ کسی که دوران اوج خود را با تیم مرسدس گذارند (هر چند ممکن است در ادامه هم به پیروزی‌های پیاپی دست پیدا کند). همیلتون تاکنون ۱۰۳ بار به مقام نخست گرندپری و ۷ عنوان قهرمانی جهان دست پیدا کرده است.

به نظر شما کدام راننده‌های دیگر با وجود بردهای کمتر، حق حضور در فهرست برترین‌ها را دارند؟