روزگار تلخ

خسته ام....
از این بی عدالتی های روزگار...

از این تکرار پی در پی،
غم های هر روز...

از خود رنجورم،
از ادمهای عالم،
رنجورتر...

نه تاب و نه توانی،
مایوسم و ماتم زده...

روزگار...
با من سر سازگاری ندارد،
سالهاست،
که من بازنده همیشگی،
پیروزی های روزگارم...

خسته ام،
خسته از این بی عدالتی ها..