شهاب اسفندیاری در برابر محمد فاضلی، حق با چه کسی بود؟
مسدود کردن میکروفون دکتر محمد فاضلی، بعد از طرح شبهه کثیف و ناجوانمردانه شهاب اسفندیاری، رفتاری خلاف عدالت و انصاف رسانهای بود.
به گزارش تجارتنیوز، امیر ناظمی، معاون سابق وزارت ارتباطات نوشت:
۱-کارشناس برنامه به نام شهاب اسفندیاری از بورسیههای مسالهدار وزارت علوم است، در برابر محمد فاضلی که در همه دوران تحصیل خود، به اتکا توانمندیهایش رشد کرده است. این صحنه درگیری میان فرومایگان رانتی در برابر توانمندان خودساخته است.
۲-صداوسیما اتهام را پخش میکند، اما برای پاسخ، صدا را قطع میکند. این تصویر واقعی صداوسیمایی است که اتهامزن و دروغگو است، و حتی اجازه پاسخ را نمیدهد.
۳-میزگرد با نام فرهنگی است و به جای پرسش در خصوص سیاستهای فرهنگی، اتهامات فردی طرح میشود. این تصویر افول فرهنگ در ایران امروز است، حاصل سالها تولید بازجوخبرنگاران.
۴-دکتر فاضلی صحنه را ترک میکند. این تصویر این واقعیت است که شرافت راهی جز خروج از میدان ابتذال ندارد.
۵-دکتر فاضلی میکروفن را پرتاب میکند، در حقیقت او میکروفن نداشتهاش که حتی اجازه صحبت یک دقیقهای در یک ساعت برنامه هم به او داده نشده را کنار میگذارد.
این تصویر بازسازی حضور نخبگان فکری در قدرت است. از نخبگان انتظار میرود که تنها زینتی باشند بدون حق سخن گفتن.
در برابر این صحنهآرایی تنها میتوان صحنه بازی را ترک کرد تا امکان سواستفاده را از بین برد.
۶-پزشکیان از مشاورش دفاع نمیکند. اگر پزشکیان نتواند از حق او دفاع کند، چه کسی میتواند به او اعتماد کند؟
۷-حضور فردی مانند شهاب اسفندیاری در چنین میزگردی در یک ایران نرمال، حتی احتمال صفر هم نداشت.
این تصویر رشد افرادی است که با تهمت و دروغ رشد کردهاند. کسانی که با هر دروغ و فساد و اتهامی رشد میکنند و پلههای نردبانشان ابتذال سیستمی است.
این تصویر سیستم نخبهسازی در حکومت فعلی است. پاداش هر خوشخدمتی سریع نقد میشود تا فرد بر جایگاههایی تکیه بزند که شایسته آن نیست.
و در پایان:
۸-تصویر خروج فاضلی تصویر عصیانی است که در ایران امروز سرکوب شده است. تصویر یک فریاد فروخفته که پیرمردهای فسیل توان دیدن آن را ندارند و جوانان منفعتگرا و فاسد اطرافشان نیز آن را عامدانه نادیده میگیرند و روزی که دیر است، همه چیز را به آتش خواهد کشید، حتی ایران فردا را.