«جریان‌های پیش‌ستاره‌ای» هم‌تراز و کشیده که در بالا سمت چپ تصویر قابل مشاهده است، از یک نظریه قدیمی پشتیبانی می‌کنند. همانطور که گمان می‌رود، جریان‌ها به صورت هم تراز از دیسک‌های چرخان مواد به بیرون پرتاب می‌شوند و این شواهدی از این نظریه است که خوشه‌های ستاره‌ای در حال شکل‌گیری در یک جهت یکسان می‌چرخند.

به نقل از انگجت، به گفته ناسا، رگه‌های روشن و توده‌ای در ناحیه سمت چپ بالای تصویر نشان‌دهنده امواج ضربه‌ای ناشی از فوران‌های پرتاب شده به بیرون هستند که هنگام فروپاشی ابر گازی بین‌ستاره‌ای به سمت داخل، ظاهر می‌شوند. همانطور که ستارگان در حال شکل‌گیری متراکم می‌شوند و با سرعت بیشتری می‌چرخند، برخی از مواد به صورت عمود بر دیسک به بیرون پرتاب می‌شوند.

کلاوس پونتوپیدان (Klaus Pontoppidan) از آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا می‌گوید: اخترشناسان مدت‌ها تصور می‌کردند که با فروپاشی ابر‌ها و تشکیل ستارگان، ستارگان تمایل به چرخش در یک جهت یکسان دارند. با این حال، پیش از این چنین چیزی مستقیما دیده نشده بود. این ساختار‌های کشیده و هم تراز، یک رکورد تاریخی از روش بنیادی تولد ستارگان است.

سحابی مار تنها یک یا دو میلیون سال سن دارد و در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد. ناسا می‌گوید که خوشه متراکم از پیش ستاره‌ها در مرکز تصویر شامل ستارگانی با قدمت کمتر از ۱۰۰ هزار سال است. سحابی مار یک سحابی انعکاسی است، به این معنی که ابر گاز و غبار آن با بازتاب نور از ستارگان داخل یا نزدیک به آن می‌درخشد.

دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) جیمز وب این تصویر را که حدود ۱۶ هزار میلیارد مایل در ۱۱ هزار میلیارد مایل را پوشش می‌دهد، ثبت کرد. مستطیل‌های مشکی که در سمت پایین چپ و بالا سمت راست تصویر دیده می‌شود، نشان دهنده داده‌های از دست رفته است. ناسا می‌گوید گام بعدی آن‌ها استفاده از طیف‌نگار فروسرخ نزدیک (NIRSpec) جیمز وب برای تجزیه و تحلیل ترکیبات شیمیایی سحابی مار است.