معروف ترین پارک های ملی ایران

معروف ترین پارک های ملی ایران را در این مطلب مورد بررسی قرار می دهیم . همانطور که می دانید پارک های ملی با تنوع زیستی و جغرافیایی خود، گنجینه‌هایی بی‌بدیل هستند که ارزش بالایی از لحاظ زیست‌محیطی، علمی، و گردشگری دارند. این پارک‌ها با حفاظت از گونه‌های نادر گیاهی و جانوری و ارائه مناظر طبیعی بکر و زیبا، نقش مهمی در حفظ اکوسیستم‌ها و جذب گردشگران ایفا می‌کنند. بازدید از این پارک‌ها می‌تواند تجربه‌ای بی‌نظیر و فراموش‌نشدنی باشد. ولی در حفظ و نگهداری این پارکها دقت فراوان لازم است. با سیری در ایران همراه باشید تا با معروف ترین پارک های ملی ایران آشنا شوید.

پارک ملی گلستان

این پارک با مساحتی حدود ۹۲ هزار هکتار، یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین پارک های ملی ایران است. این پارک در ۱۱۵ کیلومتری غرب بجنورد و ۳۰ کیلومتری شرق گالیکش واقع شده است. پارک ملی گلستان در سال ۱۹۷۷ به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره انتخاب شد و به دلیل شرایط و موقعیت خاص خود، یکی از مناطق منحصر به فرد جهان به شمار می‌رود. تنوع زیستی در پارک ملی گلستان بسیار زیاد است. این پارک میزبان یک‌هشتم گونه‌های گیاهی، یک‌سوم گونه‌های پرندگان و بیش از نیمی از پستانداران کشور است.

گونه‌های گیاهی این پارک شامل گونه‌های هیرکانی، ایرانی – تورانی، مدیترانه‌ای، و اروپا – سیبری است. از جمله حیواناتی که در این پارک زندگی می‌کنند می‌توان به کل، بز، قوچ اوریال، خرس قهوه‌ای، پلنگ، گربه جنگلی، و خوک وحشی اشاره کرد.
پارک ملی گلستان همچنین از لحاظ منابع آبی بسیار غنی است و شامل رودخانه‌های دائمی، نهرها، و چشمه‌های فراوانی می‌شود. آبشارهای زیبایی مانند آبشار آق سو و آبشار جنگل گلستان با ارتفاع ۷۰ متر از جاذبه‌های دیدنی این پارک هستند.

پارک ملی دریاچه ارومیه

پارک ملی دریاچه ارومیه با مساحت ۴۶۴ هزار و ۵۶ کیلومتر مربع، در شمال غرب ایران و بین استان‌های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرار دارد. این دریاچه با مساحت ۵۵۰۰ کیلومتر مربع، دارای ۱۲۰ جزیره بزرگ و کوچک است. جزایر این دریاچه به جز جزیره اسلامی، در سال ۱۳۵۴ منطقه حفاظت شده اعلام شد و بعدها به پارک ملی تبدیل شد. پارک ملی دریاچه ارومیه بعد از مرداب انزلی، دومین زیباترین زیستگاه طبیعی جانوران در ایران است. پوشش گیاهی این پارک شامل آویشن، جو وحشی، دم‌اسبی، زنبق، شقایق، و گیاهان دیگر است. از جمله گونه‌های جانوری این پارک می‌توان به پلنگ ایرانی، قوچ، گوزن زرد ایرانی، موش صحرایی، میش ارمنی، و پرندگانی همچون پلیکان، فلامینگو، و کاکایی اشاره کرد.پارک های ملی ایران

پارک ملی لار

پارک ملی لار با مساحت حدود ۲۸۰۰ هکتار در دامنه غربی قله دماوند و در استان‌های تهران و مازندران قرار دارد. این پارک نمونه‌ای شاخص از زیستگاه‌های کوهستانی است و از دو اقلیم ارتفاعات فوقانی و مرطوب و سرد تشکیل شده است. به دلیل ویژگی‌های خاص و گونه‌های متنوع گیاهی و جانوری، پارک ملی لار تحت حفاظت قرار دارد. یکی از ویژگی‌های برجسته پارک ملی لار وجود ماهی قزل‌آلای خال قرمز است که از نادرترین گونه‌های آبزی جهان به شمار می‌رود. پوشش گیاهی این منطقه شامل گندمیان پایا، بوته‌زارها، و گیاهان دارویی مانند گل‌گاوزبان، شیرین‌بیان، و آویشن است.

پارک ملی کلاه قاضی

پارک ملی کلاه قاضی در استان اصفهان واقع شده و مساحتی حدود ۴۷ هزار هکتار دارد. این پارک به دلیل موقعیت جغرافیایی و تنوع زیستی، مکان مناسبی برای تحقیق و پژوهش در زمینه‌های زیست محیطی است. از گونه‌های جانوری این پارک می‌توان به کل و بز، قوچ و میش، پلنگ، گربه جنگلی، و شغال اشاره کرد.

پارک ملی کویر

پارک ملی کویر با مساحت ۴۴۰۰ کیلومتر مربع، یکی از بزرگ‌ترین پارک های ملی ایران است. این پارک در استان‌های تهران، سمنان، و اصفهان قرار دارد و به دلیل شرایط اقلیمی خاص خود، یکی از مهم‌ترین مناطق حفاظت شده ایران به شمار می‌رود. پارک ملی کویر شامل بیابان‌های وسیع، تپه‌های شنی، نمک‌زارها و کوه‌های خشک است که تنوع زیستی بی‌نظیری را در خود جای داده‌اند. پوشش گیاهی پارک ملی کویر شامل درختچه‌ها و بوته‌هایی مانند تاغ، گز، کاروان‌کش، و گیاهان شورپسند است. این گیاهان به دلیل سازگاری با شرایط خشک و کم‌آبی منطقه، توانسته‌اند در این پارک رشد کنند و به حفظ اکوسیستم بیابانی کمک کنند.پارک های ملی ایران

گونه‌های جانوری موجود در پارک ملی کویر نیز شامل یوزپلنگ آسیایی، جبیر، گور ایرانی، کاراکال، روباه شنی، و پرندگانی مانند هوبره، عقاب طلایی، و شاهین است. این تنوع زیستی نشان‌دهنده اهمیت حفاظتی این پارک است.

پارک ملی بمو

پارک ملی بمو در استان فارس و در نزدیکی شهر شیراز قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۴۸ هزار هکتار، یکی از پارک‌های ملی مهم ایران است که به دلیل وجود گونه‌های نادر گیاهی و جانوری مورد توجه قرار گرفته است. پارک ملی بمو شامل زیستگاه‌های مختلفی از جمله کوهستان‌ها، دشت‌ها، و بیابان‌ها است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل درختان بلوط، بنه، و گیاهان دارویی است. همچنین گونه‌های جانوری مانند پلنگ، گربه وحشی، روباه، و پرندگانی همچون عقاب و کبک در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی خجیر

پارک ملی خجیر در نزدیکی شهر تهران و در شرق این شهر قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۱۰ هزار هکتار، یکی از پارک‌های ملی کوچک اما مهم ایران است. پارک ملی خجیر به دلیل نزدیکی به پایتخت و تنوع زیستی خود، مکانی مناسب برای گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت است. پارک ملی خجیر شامل زیستگاه‌های متنوعی از جمله جنگل‌ها، دشت‌ها، و رودخانه‌ها است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل درختان بلوط، زالزالک، و گیاهان دارویی است. همچنین گونه‌های جانوری مانند کل و بز، قوچ و میش، و پرندگانی همچون کرکس و عقاب در این پارک مشاهده می‌شوند.

پارک ملی توران

پارک ملی توران در استان سمنان و در نزدیکی شهر شاهرود قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۱,۴۰۰,۰۰۰ هکتار، یکی از بزرگ‌ترین مناطق حفاظت‌شده ایران است. پارک ملی توران به دلیل تنوع زیستی و وجود گونه‌های نادر جانوری و گیاهی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پارک ملی توران شامل زیستگاه‌های مختلفی از جمله بیابان‌ها، دشت‌ها، و کوهستان‌ها است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل تاغ، گز، و گیاهان شورپسند است. همچنین گونه‌های جانوری مانند یوزپلنگ آسیایی، گور ایرانی، جبیر، و پرندگانی همچون هوبره و عقاب طلایی در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی سرخه‌حصار

پارک ملی سرخه‌حصار در نزدیکی شهر تهران و در شرق این شهر قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۹ هزار هکتار، یکی از پارک‌های ملی کوچک اما مهم ایران است. پارک ملی سرخه‌حصار به دلیل نزدیکی به پایتخت و تنوع زیستی خود، مکانی مناسب برای گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت است. پارک ملی سرخه‌حصار شامل زیستگاه‌های متنوعی از جمله جنگل‌ها، دشت‌ها، و رودخانه‌ها است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل درختان بلوط، زالزالک، و گیاهان دارویی است. همچنین گونه‌های جانوری مانند کل و بز، قوچ و میش، و پرندگانی همچون کرکس و عقاب در این پارک مشاهده می‌شوند.

پارک ملی تندوره

پارک ملی تندوره در استان خراسان رضوی و در نزدیکی شهر درگز قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۳۶ هزار هکتار، یکی از زیباترین و مهم‌ترین پارک های ملی ایران است. پارک ملی تندوره به دلیل وجود دره‌های عمیق و صخره‌های بلند، منظره‌های طبیعی منحصربه‌فردی دارد که هر ساله گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. پارک ملی تندوره با داشتن تنوع زیستی بالا، زیستگاه گونه‌های مختلفی از گیاهان و جانوران است. پوشش گیاهی این پارک شامل انواع درختچه‌ها و گیاهان دارویی مانند آویشن، گون، و کما است. همچنین گونه‌های جانوری همچون پلنگ، قوچ و میش، بز وحشی، و پرندگانی مانند عقاب طلایی و کبک در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی ارسباران

پارک ملی ارسباران در استان آذربایجان شرقی و در نزدیکی مرزهای شمال غربی ایران قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۸۰ هزار هکتار، یکی از مناطق حفاظت‌شده و ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره یونسکو است. پارک ملی ارسباران به دلیل دارا بودن اکوسیستم‌های متنوع و گونه‌های نادر، از اهمیت بالایی برخوردار است. پارک ملی ارسباران شامل جنگل‌های پهن‌برگ هیرکانی، مراتع، و کوهستان‌های بلند است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل بلوط، ممرز، و گیاهان دارویی است. از گونه‌های جانوری پارک ملی ارسباران می‌توان به خرس قهوه‌ای، پلنگ، گراز، و پرندگانی مانند شاهین و عقاب اشاره کرد.

پارک ملی بختگان

پارک ملی بختگان در استان فارس و در نزدیکی شهر نی‌ریز قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۲۴۲ هزار هکتار، یکی از بزرگ‌ترین پارک های ملی ایران است. پارک ملی بختگان به دلیل دارا بودن دریاچه‌های شور و تنوع زیستی بالا، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پارک ملی بختگان شامل دریاچه‌های شور، تالاب‌ها، و زیستگاه‌های خشک است. پوشش گیاهی این پارک شامل گیاهان شورپسند و درختچه‌هایی مانند گز و تاغ است. همچنین گونه‌های جانوری مانند فلامینگو، پلیکان، اردک سرسبز، و پرندگانی مانند حواصیل در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی دنا

پارک ملی دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد و در نزدیکی شهر یاسوج قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۹۳ هزار هکتار، یکی از مهم‌ترین مناطق حفاظت‌شده ایران است. پارک ملی دنا به دلیل دارا بودن ارتفاعات بلند و تنوع زیستی فراوان، از اهمیت بالایی برخوردار است. پارک ملی دنا شامل کوهستان‌های بلند، جنگل‌های بلوط، و مراتع سرسبز است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل بلوط، بنه، و گیاهان دارویی مانند کرفس کوهی و آویشن است. همچنین گونه‌های جانوری مانند پلنگ، خرس قهوه‌ای، کل و بز، و پرندگانی مانند عقاب و کبک در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی نای‌بند

پارک ملی نای‌بند در استان بوشهر و در نزدیکی شهر عسلویه قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۴۲ هزار هکتار، یکی از پارک‌های ملی مهم ایران است که به دلیل وجود سواحل زیبا و تنوع زیستی دریایی مورد توجه قرار گرفته است. پارک ملی نای‌بند شامل سواحل شنی، آب‌های خلیج فارس، و زیستگاه‌های مرجانی است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل درختان حرا و گیاهان شورپسند است. همچنین گونه‌های جانوری مانند دلفین، لاک‌پشت دریایی، و پرندگان مهاجر در این پارک مشاهده می‌شوند.

پارک ملی قمیشلو

پارک ملی قمیشلو در استان اصفهان و در نزدیکی شهر نجف‌آباد قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۱۱۳ هزار هکتار، یکی از پارک‌های ملی مهم ایران است که به دلیل وجود گونه‌های نادر جانوری و گیاهی موردتوجه قرار گرفته است. پارک ملی قمیشلو شامل زیستگاه‌های متنوعی از جمله مراتع، دشت‌ها، و کوهستان‌ها است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل گون، درمنه، و گیاهان دارویی مانند شیرین‌بیان و کما است. همچنین گونه‌های جانوری مانند کل و بز، قوچ و میش، گراز، و پرندگانی مانند کبک، تیهو، و عقاب طلایی در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی کوه گل

پارک ملی کوه گل در استان کهگیلویه و بویراحمد و در نزدیکی شهر سی سخت قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۱۵ هزار هکتار، یکی از پارک‌های ملی کوچک اما مهم ایران است که به دلیل وجود گونه‌های نادر گیاهی و جانوری و همچنین مناظر طبیعی زیبا، مورد توجه قرار گرفته است. پارک ملی کوه گل شامل زیستگاه‌های کوهستانی و مراتع سرسبز است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل بلوط، بنه، و گیاهان دارویی مانند آویشن و کرفس کوهی است. همچنین گونه‌های جانوری مانند پلنگ، خرس قهوه‌ای، کل و بز، و پرندگانی مانند عقاب و کبک در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی سالوک

پارک ملی سالوک در استان خراسان شمالی و در نزدیکی شهر اسفراین قرار دارد. این پارک با مساحت حدود ۱۷ هزار هکتار، یکی از پارک‌های ملی مهم ایران است که به دلیل وجود گونه‌های نادر گیاهی و جانوری و همچنین مناظر طبیعی زیبا، موردتوجه قرار گرفته است. پارک ملی سالوک شامل زیستگاه‌های کوهستانی و مراتع سرسبز است. گونه‌های گیاهی این پارک شامل بلوط، بنه، و گیاهان دارویی مانند آویشن و کرفس کوهی است. همچنین گونه‌های جانوری مانند پلنگ، خرس قهوه‌ای، کل و بز، و پرندگانی مانند عقاب و کبک در این پارک زندگی می‌کنند.

پارک ملی تنگ صیاد

پارک ملی تنگ صیاد که سال ۱۳۷۴ به‌ این عنوان ثبت شد در استان‌ چهارمحال و بختیاری و نزدیکی شهر کرد قرار دارد. این پارک دارای آب و هوای نیمه‌مرطوب و معتدل با زمستان‌های سرد و میانگین بارندگی سالانه ۴۲۴ میلی‌متر است. تنگ صیاد در فهرست ذخیره‌ گاه زیست‌کره یونسکو قرار گرفته است. کوهستان‌های جنوبی منطقه و صخره‌های سخت گذر آن زیستگاه پلنگ، کل و بز با جمعیتی زیاد ‌است. پارک ملی تنگ صیاد به‌دلیل قرار گرفتن در حاشیه جاده شهر کرد به اصفهان، دارای مسیر دسترسی خوبی است.

پارک ملی سیاه کوه

این منطقه در دو استان یزد و اصفهان و نزدیک به شهرستان اردکان قرار دارد. این منطقه در سال ۱۳۸۶ به‌عنوان پارک ملی به ثبت رسید. پارک ملی مذکور دارای آب و هوای خشک و معتدل و فرا خشک با میانگین بارش سالانه ۶۵ میلی‌متر است. تغییرات دمای شبانه‌روز در این منطقه شدید است. زمستان‌های سرد و خشک و تابستان‌های بسیار گرم و خشک از ویژگی اقلیمی سیاه‌کوه است. مسیر دسترسی به این پارک دو ورودی اصلی در شمال‌شرقی و جنوب‌شرقی منطقه حفاظت‌شده سیاه‌کوه است که هر دو از جاده آسفالته اردکان به چوپانان منشعب می‌شوند.

پارک ملی صیدوا

این پارک ملی در استان سمنان قرار دارد. صیدوا در سال ۱۳۹۴ به‌عنوان پارک ملی به ثبت رسید که در واقع بخشی از بهترین زیستگاه‌های منطقه محافظت شده پرور به شمار می‌رود. این نام از دو کلمه «صید» به‌معنای شکار و «وا» به معنی باد گرفته شده است که بیانگر وجود گونه‌های جانوری متنوع در منطقه و وزش باد دائمی و پرسرعت در دشت‌های وسیع آن است. مهم‌ترین مسیر دسترسی به منطقه راه آسفالته‌ای است که از سمت جنوب غربی (رضا آباد) و شمال شرقی (فولاد محله) به این محدوده محافظت شده می‌رسد.

پارک ملی موته

پناهگاه حیات وحش موته در مرز مشترک دو استان اصفهان و مرکزی قرار دارد و بخشی از آن در سال ۱۳۹۶ به پارک ملی ارتقا یافت. روستای موته در مرکز این پارک واقع شده است. موته با آب و هوای خشک و سرد یا نیمه‌خشک و سرد زیستگاه انواع گیاهان بوته‌ای و درختچه‌ای است. این منطقه شامل کوهستان‌ها و تپه ماهورهای زیاد، دشت‌های وسیع و همچنین شوره‌زار است. هر بخش گیاهان خاص خود را دارد و شرایط زیست برای حیوانات مشخصی را فراهم می‌کند. یکی از مهم‌ترین گونه‌های جانوری موجود در این منطقه آهوی ایرانی است.

پارک ملی دز

دز در استان خوزستان و نزدیکی شهرستان شوش قرار دارد. این پارک در ۲۰ کیلومتری شرق جاده اهواز به شوش واقع شده است و در سال ۱۳۸۹ به‌عنوان پارک ملی ثبت شد. این منطقه که از بهترین مقاصد پرنده‌ نگری ایران به شمار می‌رود، به‌دلیل ویژگی‌های جغرافیایی، وجود رودخانه، تالاب و حیات وحش غنی جزو جاذبه‌های گردشگری استان به حساب می‌آید. پارک ملی دز یکی از زیستگاه‌های مهم گونه نادر گوزن زرد ایرانی است.

پارک ملی کرخه

کرخه در استان خوزستان و شهرستان شوش قرار دارد. این منطقه در سال ۱۳۸۹ به‌عنوان پارک ملی ثبت شد. پارک ملی کرخه در پنج کیلومتری غرب جاده اندیمشک به اهواز در شهرستان شوش قرار گرفته ‌است. این پارک دارای جنگل‌های انبوه و متراکم است که باعث شده گوزن زرد ایرانی در آن زیست کند. پارک ملی کرخه به‌دلیل شرایط اقلیمی و خصوصیات طبیعی خاص، دارای گیاهان گرمسیری و جنگل است.

پارک ملی کنتال

کنتال در شمال استان آذربایجان شرقی و مرز بین‌المللی با جمهوری ارمنستان قرار دارد. این منطقه بخشی از پناهگاه‌ حیات وحش کیامکی است که در سال ۱۳۹۰ به‌عنوان پارک ملی به ثبت رسید. پارک ملی کنتال در مسیر شهرستان جلفا به خدافرین قرار گرفته است. برای رسیدن به این پارک پس از گذر از شهر سیه‌رود که در امتداد رودخانه ارس، از رودخانه های مرزی ایران، قرار دارد، باید خود را به دره کنتال که پاسگاه محیط‌بانی در آن واقع شده است برسانید.

پارک ملی ساریگل

پارک ملی ساریگل در هشت کیلومتری اسفراین و در استان خراسان شمالی قرار دارد. این پارک در سال ۱۳۸۱ به‌عنوان پارک ملی ساریگل ثبت شد. در ساریگل مناطق متفاوتی را از کوهستانی تا کم‌سطح جلگه‌ای می‌توان یافت. بیشتر کوهستان‌های این منطقه زیستگاه پلنگ است و به‌لحاظ جمعیت این گربه‌سان زیبا، وضعیت مطلوبی دارد. زیست بوم ساریگل ۲۰۰ گونه گیاهی، جانوران و پرنده‌ها است که از زیستگاه‌های مهم ایران محسوب می‌شود.

پارک ملی ضامن آهو

این پارک مذکور در سال ۱۳۹۲ به‌عنوان بیست و نهمین پارک ملی در کشور به ثبت رسید. این منطقه بخشی از محدوده امن پناهگاه حیات وحش میاندشت است که در استان خراسان شمالی و شرق شهر جاجرم قرار دارد. پارک ملی ضامن آهو در منطقه نیمه‎‌بیابانی و خشک واقع شده است. وجود گونه‌های گیاهی و جانوری کمیاب و در خطر انقراض از جمله یوزپلنگ آسیایی، تنوع زیستی و اکوسیستمی از ویژگی‌های این منطقه است.

پارک ملی خبر

این پارک در دامنه کوه‌های خبر در ۶۰ کیلومتری جنوب شهرستان بافت استان کرمان قرار گرفته است. خبر در سال ۱۳۷۸ به‌عنوان پارک ملی ثبت شد. این منطقه به‌دلیل داشتن کوه، دشت و حوزه‌های آبخیز متعدد دارای اقلیم منحصربه‌فرد و چشم‌اندازهای خیره‌کننده است. وجود سه نوع آب و هوای سردسیر، معتدل و گرمسیری در این منطقه سبب شده است که گونه‌های گیاهی و جانوری خاص و فراوانی در آن زندگی کنند.

پارک ملی دیر نخیلو

پارک ملی دیر نخیلو در استان بوشهر و غرب بندر دیر قرار دارد و در سال ۱۳۸۶ به‌ این عنوان ثبت شد. دیر نخیلو مکان مناسبی برای تخم‌گذاری پرنده‌ها و لاک‌پشت‌ها است و به «بهشت پرنده‌های ایرانی» معروف است. امکان بازدید از این پارک با هماهنگی اداره‌کل حفاظت محیط زیست وجود دارد. برای رسیدن به این پارک باید از طریق جاده ساحلی بردخون به بندر دیر تا مابین روستای دروداحمد و کالو بروید و بعد از آن تا حرای ساحلی هفت کیلومتر راه است.

پارک ملی قطرویه

این پارک در استان فارس و نزدیک روستای قطرویه قرار دارد. این منطقه در سال ۱۳۸۶ به‌عنوان پارک ملی ثبت شد. قطرویه با اقلیم گرم و خشک و متوسط بارندگی حدود ۲۰۰ میلی‌متر زیستگاه گونه‌های نادر و در خطر انقراضی همچون «گورخر ایرانی، هوبره و جبیر» است. مسیر دسترسی به پارک ملی قطرویه جاده آسفالته و پرتردد سیرجان به یزد است که از حاشیه منطقه حفاظت‌شده بهرام گور عبور می‌کند.

پارک ملی بوجاق

پارک ملی بوجاق در شهرستان آستانه اشرفیه و استان گیلان قرار دارد. این منطقه در سال ۱۳۸۱ به‌عنوان پارک ملی تعیین شد. بوجاق به‌عنوان تنها پارک ملی «خشکی–دریایی» در فهرست ملی به ثبت رسیده است. بوجاق دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است؛ به‌خاطر این ویژگی پرندگان گوناگونی در آن زندگی می‌کنند. از مسیرهای دسترسی به پارک ملی بوجاق می‌توان به جاده‌های حسن رود به زیباکنار و لشت نشا به زیباکنار اشاره کرد.

پارک ملی پابند

پارک ملی پابند در استان مازندران و شهر بهشهر قرار دارد و از سال ۱۳۸۲ به‌عنوان پارک ملی معرفی شده است. جنگل‌های کم‌نظیر هیرکانی در این پارک وجود دارند. پابند دارای آب و هوای نیمه‌مرطوب و معتدل است. پارک ملی پابند کوهستان‌هایی با ارتفاع زیاد و دره‌های پرآب دارد؛ همچنین رودخانه ظالم رود از میان آن می‌گذرد. برای رسیدن به پارک ملی پابند از شهر گلوگاه تا سرخ گریوه ۵۵ کیلومتر راه آسفالت و بعد از آن تا روستای پابند حدود ۲۳ کیلومتر فاصله است.

پارک ملی کیاسر

پارک ملی کیاسر در استان مازندران و ۱۱۰ کیلومتری جنوب شهر کیاسر واقع شده است. این پارک که در سال ۱۳۸۲ به‌عنوان پارک ملی معرفی شد، دارای آب و هوای نیمه‌مرطوب و اقلیم کوهستانی است. رودخانه لنگر که از شاخه‌های سفید رود است در پارک ملی کیاسر جریان دارد. دو مسیر دسترسی به پارک ملی کیاسر می‌توان معرفی کرد. در مسیر اول از سمت مازندران وارد جاده ساری به کیاسر شوید و در مسیر دوم از سمت سمنان پس از گذشتن از شهمیرزاد جاده سمنان به کیاسر را در پیش بگیرید.