خبرگزاری مهر -‬ گروه‬ سیاست-حسن صفرخانی: با شهادت شهید جمهور رئیس‌جمهوری فقید و شهدای خدمت؛ ایران اسلامی بار دیگر در معرض امتحانی سخت و حماسه‌ای دیگر قرار گرفتند و در چارچوب قانون اساسی و هدایت داهیانه رهبر معظم انقلاب در طی ۵۰ روز مقدمات برگزاری چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری فراهم شد و از بین داوطلبان ریاست‌جمهوری ۶ نفر تأیید صلاحیت شده و در معرض انتخاب قرار گرفتند و با حضور گرایش‌های مختلف فضای انتخاباتی شکل گرفت و در مناظره‌های انتخاباتی، گفت‌وگوها و فیلم‌های تبلیغاتی، گفت‌وگوهای ملی در صداوسیما، همچنین فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، همایش‌ها، اجتماعات میدانی و سفرهای استانی هر کدام از نامزدهای انتخابات به طرح دیدگاه و نظرات خود و مشاورانشان برای مردم پرداختند و درنهایت در ۸ تیرماه انتخابات مرحله اول برگزار شد که متأسفانه به‌دلیل مشارکت ۴۰ درصدی در مرحله اول انتخاب نهایی انجام نشد و به‌ناچار وارد مرحله دوم انتخابات شدیم. در این مرحله، دو نماینده از دو جریان در معرض انتخاب قرار گرفتند و رقابتی تنگاتنگ بین این دو نامزد انتخاباتی شکل گرفت و مجدداً در فرصتی محدود بار دیگر از فرصت فضای رسانه ملی، شبکه‌های اجتماعی، فضای مجازی، همایش‌ها، اجتماعات میدانی و سفرهای استانی شاهد رقابت تنگاتنگ برای تبیین دیدگاه‌های و نقطه نظرات خود پرداختند. چه در تبلیغات مرحله اول و چه در تبلیغات مرحله دوم شاهد بداخلاقی‌هایی از سود جریان‌های رقیب بودیم، گرچه نسبت به دوره‌های قبل کمتر بود، حال انتخابات با مشارکت مردم و جریان‌های مختلف تمام شده و رئیس‌جمهوری منتخب بر اساس اکثریت آرا انتخاب شده و سکانداری قوه مجریه را که اصلی‌ترین قوه اداره کشور است به مدت چهار سال در اختیار خواهد گرفت در این خصوص نکاتی چند مورد تاکید است.

۱. همانطور که در قانون اساسی آمده و در گفت‌وگوهای نامزدهای انتخابات بارها تاکید شده، رئیس‌جمهوری منتخب رئیس‌جمهوری آحاد مردم ایران اسلامی است؛ چه کسانی که به او رأی داده‌اند؛ چه کسانی که به رقیب ایشان رأی داده‌اند؛ چه کسانی که آرای باطله انداختند و حتی کسانی که در انتخابات شرکت نکردند؛ چه ایرانیان داخل کشور و چه ایرانیان خارج از کشور؛ وجدان این تلقی در روح و جان رئیس‌جمهوری منتخب و همراهان و همکاران ایشان قطعاً در توسعه نگاه ملی و بهره‌مندی از تمام ظرفیت‌های ملی از همه جریان‌های سیاسی اجتماعی مؤثر خواهد بود.

۲. پیروز این میدان در درجه اول ملت ایران و خصوصاً کسانی است که با حضور خود این اتفاق و رویداد ملی را رقم زدند و قطعاً رأی اکثریت به یک جریان سیاسی و رویکردها و شعارهای آن مهم بوده و یک پیروزی برای جریان سیاسی حامی رئیس‌جمهوری منتخب محسوب می‌شود اما دقت کنیم، چه در فضای ذهنی رئیس‌جمهوری منتخب و همراهان و همکاران ایشان و چه طرفداران و حامیان مردمی و جناحی ایشان نباید این تلقی را به‌وجود آورد که امروز روز پیروزی و مقابله و سرکوب جریان رقیب است و شعار الیوم یوم الملحمة: (امروز روز درهم کوبیدن است) سر داده شود و چه ازلحاظ ذهنی و چه ازلحاظ عینی این فضای مقابله شکل بگیرد و برعکس با تأسی به سیره مبارک پیامبر رحمت (ص) و امیرمومنان (ع) و اهل‌بیت (ع) باید شعار الیوم یوم المرحمة: (امروز روز رحمت است) را سر داد و رئیس‌جمهوری منتخب نه در شعار، زبان و گفتار و نه در روزهای نخستین که در دوره چهارساله لازم است در عمل این اخلاق الهی و سیره نبوی و علوی را نصب‌العین خود کرده و در پرتو این اخلاق الهی همه ظرفیت‌های کشور را در راه توسعه و عمران به خدمت بگیرند.

۳. توجه دقیق و موشکافانه به مفاد سوگند ریاست‌جمهوری نه به‌عنوان یک اقدام تشریفاتی در روز تحلیف که به‌عنوان یک میثاق‌نامه طی دوره چهارساله ریاست‌جمهوری لازم و ضروری است و مفاد آن باید در لحظه لحظه حیات سیاسی و برنامه عملی رئیس‌جمهوری و همراهان مورد توجه قرار گیرد که به برخی از نکات برجسته آن اشاره می‌رود.

• پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور

مذهب رسمی کشور؛ مذهب شیعه و مذهب جعفری و دوازده امامی در ذیل اسلام ناب محمدی (ص) است که منبعث از اندیشه و معارف گرانسنگ وحیانی و قرآن کریم است و ارزش‌های بی‌بدیل و تکامل‌یافته اندیشه‌های توحیدی ادیان الهی است و نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی هم در ذیل آن به وجود آمده و ترسیم شده است و تمام تلاش و جد و جهد و برنامه‌ها و رفتار و سخنان رئیس‌جمهوری و تیم همراه همواره در پاسداری و پاسداشت و تعالی ارزش‌های این مذهب ارزشمند قرار گیرد و از اقدام و حرکتی که منجر به صدمه زدن به ارزش‌های دینی و مذهبی شیعی در سطح ملی و بین‌المللی است باید قاطعانه جلوگیری کرد و قطعاً یکی از مظاهر و ارزش‌های والای این مذهب حفظ حرمت و حریم و تکریم باورمندان سایر مذاهب اسلامی بلکه متدینان به سایر ادیان توحیدی است.

• همه استعدادها و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیت‌هایی که برعهده گرفته‌ام به کار گیرم و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق، پشتیبانی از حق و عدالت، گسترش عدالت سازم.

رئیس‌جمهوری منتخب با توجه به ظرفیت‌های علمی و دانش و بینش الهی؛ دینی و انقلابی و تجربه و مهارت‌های اجرایی حاصله از تجربه مدیریتی و زیست سیاسی؛ اجتماعی و مدیریتی شخصی و بهره‌مندی از ظرفیت‌های کارشناسی و همراهی افراد متعهد و متخصص می‌بایست تمام ظرفیت‌های شخصی و ملی را برای اجرای تعهدات خود به کار گیرد و فارغ از نگاه‌های تنگ حزبی و جناحی از تمام نیروهای کارآمد و توانمند و مدیر برای اجرای مسئولیت‌های خویش بهره‌مند شود.

- نکته دیگر توجه به روح خدمت و خدمت‌گزاری در وجود خود و همکاران و مدیران همکار است و این همان سیره و گفتار پیامبر عظیم‌الشأن اسلام است که فرمود سَیِّدُ الْقَوْمِ خَادِمُهُمْ. سرور قوم، خدمتگزار آنهاست. سیادت و ریاست‌جمهور به توسعه روح خدمت‌گزاری به مردم است؛ چرا امام (ره) می‌فرمود: به من خدمتگزار بگویید بهتر از این است که رهبر بگویید یا تصویر ماندگار و با احترام و تکریم شهید رجایی (ره) و شهید سلیمانی (ره) و شهید رئیسی (ره) و سایر شهیدان خدوم و والا در حلول روح خدمت‌گزاری و باورمندی روح و جان و تن ایشان به این امر خدمت‌گزاری بوده است و این مهم آثار و برکات ارزشمند و عظیم در موفقیت دولت‌ها داشته است.

- و مجدداً تاکید بر مسئولیت رئیس‌جمهوری در ترویج دین و اخلاق و حتی توجه به امر معاش و اقتصاد مردم امر دینی است چه اینکه من لامعاش له لا معاد له. ولی اصلی‌ترین نکته این است که در هر قدم و اقدام و عمل حتی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی موضوع و محور دین و اخلاق و فضیلت می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.

- موضوع عدالت و توجه به عدالت نه در گفتار و که در رفتار و برنامه‌ها و اقدامات باید مورد توجه قرار گیرد و عدالت چیست در تفسیر و تبیین مفهوم عدالت شاید بهترین تعبیرها از وجود مبارک امیرالمومنین (ع) باشد که فرموده‌اند:

۱- اعطای کل ذی حق حقه؛ یعنی حق هر صاحب حقی را به او دادن و مراعات شایستگی‌ها را کردن یا فرموده‌اند:

۲- وضع الشیء فی موضعه؛ هر چیزی را در جایگاه خودش قرار دادن.

این عدالت در حوزه مدیریت بهره‌مندی از عناصر توانمند؛ متعهد، کاردان، متخصص و کارآمد است ولو از حزب و جناح و جریان شما نباشند و در صحنه اجتماعی بهره‌مندی عموم مردم از حقوق اقتصاد، اجتماعی، بهداشتی، سیاسی و فرهنگی است.

• از هرگونه خودکامگی بپرهیزم.

- نکته مهم توجه به این نکته اساسی است قطعاً به‌دست‌آوردن و مسئولیت مدریت اجرایی یک کشور در قامت ریاست‌جمهوری به‌عنوان نفر دوم کشور جمهوری اسلامی ایران و اختیارات بسیار زیاد به‌صورت طبیعی موجب طغیان و توسعه خودکامگی خواهد شد و این خودکامگی گاهی در حوزه شخصی است و گاهی در حوزه خودکامگی حزبی و جناحی است: کَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَی؛ أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَی (۶ و ۷ علق؛ راستی که انسان سرکش و مغرور می‌شود. چون که خود را در غنا و دارایی ببیند) رئیس‌جمهوری منتخب از این امر در سطح شخصی و حزبی و جناحی می‌بایست مراقبت روزانه داشته باشد؛ نمونه‌های زیاد در طول تاریخ و حتی در حیات ۴۵ ساله نظام جمهور اسلامی داشته‌ایم و بی‌توجهی به این عنصر صدمات شخصی اجتماعی و ملی سنگینی در پی داشته و خواهد داشت. درحال‌حاضر کشور بیش از اندازه به همبستگی، وحدت و همدلی نیاز دارد و پیش‌نیاز آن پرهیز از خودکامگی شخصی، جناحی و حزبی است.

• از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است، حمایت کنم.

- توجه به آزادی و حرمت اشخاص و حقوق شهروندی نه صرفاً در موضوعات محدود و خاص بلکه در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، علمی، آموزشی، فرهنگی، سیاسی و بهداشتی و درمانی و جلوگیری از ظلم و تجاوز به حقوق افراد خاصه قشر محروم و ضعیف جامعه است.

• در حراست از مرزها و استقلال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم

- نکته ارزشمند و جالب در این فقره حراست از استقلال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است، یعنی ساحت‌های مختلف استقلال باید مورد توجه قرار گیرد؛ موضوع حراست صرفاً مرزهای فیزیکی نیست مرزهای استقلال سیاسی و عدم وابستگی در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی باید مورد توجه قرار گیرد و با ساده‌اندیشی و ساده‌انگاری موضوع استقلال را تحلیل و ارزیابی نکنیم اگر دولت‌ها و روسای‌جمهور پیشین به این موضوع مهم که در سوگند ریاست‌جمهوری به‌دقت گنجانده شده؛ توجه کافی و لازم و وافی داشتند ما الان شاهد خطرات و آسیب‌های جدی در حوزه استقلال اقتصادی و فرهنگی نبودیم و لیبرالیسم اقتصادی و فرهنگی با این طول و تفصیل در ساحت اقتصادی و فرهنگی ما جولان نمی‌داد.

- امید آن است که رئیس‌جمهوری منتخب، همراهان، مدیران و همکاران عالی‌رتبه ایشان به این نکات توجه کرده و سوگندنامه رئیس‌جمهوری و میثاق‌نامه ملی را در تمام مدت این چهار سال مورد توجه و تاکید قرار دهند. در مورد گذشتگان قضاوت کرده و خواهند کرد و در مورد این دوره نیز قضاوت خواهد شد.

به عمل کار برآید به سخندانی نیست.