مردم آلمان باید با سیاست‌های بحران آفرین آمریکا مبارزه کنند

استقرار چنین موشک‌هایی طبق معاهده ۱۹۸۸ بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق ممنوع بود، اما این پیمان پنج سال پیش لغو شد.

اعلام این تصمیم از سوی آمریکا و آلمان خشم روسیه را برانگیخت و سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه گفت که کشورش "به این تهدید جدید با پاسخ نظامی" واکنش نشان خواهد داد.

این برای اولین بار از زمان جنگ سرد است که موشک های دوربرد آمریکایی به صورت دوره ای در آلمان مستقر می شوند.

این تصمیم که تأثیری اساسی بر وضعیت نظامی اروپا خواهد داشت و بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط موسسه جامعه‌شناسی فورسا نشان می‌دهد: 47 درصد از پاسخ‌دهندگان در آلمان می‌ترسند که تصمیم برای استقرار موشک‌های کروز جدید آمریکایی در این کشور "یک درگیری نظامی بین روسیه و کشورهای ناتو ایجاد کند" و تنها 17 درصد معتقدند که در نتیجه استقرار موشک های آمریکایی امنیت آلمان تقویت خواهد شد.

در دهه 1980، آخرین باری که ایالات متحده ایده مشابهی را مطرح کرد، موج قابل توجهی از اعتراضات را در اروپا برانگیخت که به موجب آن تجمع بیش از یک میلیون نفری از اعتراض کنندگان بر پا شد.

روح الله مدبر، تحلیلگر مسائل روسیه در این زمینه به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفت:

از سوم اکتبر ۱۹۹۰ که توافق مصطلح به اتحاد مجدد آلمان امضا شد برخی از تحلیلگران مستقل نظام بین‌الملل معتقدند که آلمان در اشغال آمریکا قرار گرفت و حتی از واژه آلمان اشغالی استفاده می‌کنند و معتقدند آمریکایی‌ ها بر کل آلمان سیطره پیدا کردند تا سیاست‌ های خود را بر اروپا دیکته و آن رویکرد ضد روسی را نیز تقویت کنند.

این تحلیلگر مسائل روسیه در ادامه سیاست‌ های ضد روسی را دیکته شده توسط آمریکا به دولت آلمان دانست و بیان کرد:

این تحلیل از آنجایی مطرح می‌شود که اگر از سال ۱۹۹۰ تا امروز بررسی کنیم متوجه می‌شویم اقداماتی که توسط آمریکا در آلمان به ترتیب صورت گرفته محوریت اصلی رویکرد ضد روسی را دنبال می‌کند.

این سیاست ها بامفاد اساسی که در توافق اتحاد آلمان مطرح شد مبنی بر آنکه “نباید آلمان به یک مرکز لجستیکی نظامی که تهدید کننده سایر کشورها خصوصاً شوروی باشد تبدیل شود” مغایرت دارد.

وی افزود:

مشاهده می‌کنیم که آمریکایی‌ها دقیقاً از تاریخ ۹ می ۱۹۹۵ آلمان را عضو ناتو کردند .

این روزی است که ارتش اتحاد جماهیر شوروی در برابر ارتش فاشیستی آلمان نازی به پیروزی می‌رسد و این ارتش را شکست می‌دهد و برلین را فتح می‌کند؛ این روز برای تمام ملت ‌های جهان که در مبارزه با فاشیسم نقش داشتند بسیار حائز اهمیت است که آمریکا در این تاریخ آلمان را عضو ناتویی می‌کند که سیاست اصلی آن تهدید بر ضد روسیه است.

پس از آن آمریکا در آلمان پایگاه هوایی رانشتاین را به عنوان مرکز فرماندهی و لجستیک برای ناتو ایجاد می‌کند به همین ترتیب سیاست‌ های ضد روسی در دولت‌ های آلمان در پیش گرفته می‌شود اما در دوره مرکل به جهت آنکه ایشان از آلمان شرقی بود و رویکرد نسبتاً مثبت‌تری نسبت به شوروی داشت این رویکرد مقداری تعدیل شد و تلاش شد تا آلمان در مسیر مقابله با روسیه قرار نگیرد.

روح الله مدبر در ادامه به منافع به وجود آمده به واسطه دوستی آلمان با روسیه اشاره کرد:

اتفاقاً منافعی که آلمان در دوره مرکل از دوستی با روسیه به دست آورد چشمگیر بود، نمونه آن خط نورد استریم بود که آمریکا آن را نمی‌خواهد و به دنبال تنش اروپایی‌ها با روسیه است، آمریکا به دنبال آن است که فضا را ملتهب کند و به هیچ عنوان به دنبال منافع ملت آلمان نیست.

وی در ادامه آلمان را کشوری اشغال شده توسط آمریکا توصیف کرد و اظهار داشت:

اکنون مسئله استقرار موشک‌ های مافوق صوت و طرح محرمانه‌ای که اکنون مطرح شده و قرار است بر اساس آن ۸۰۰ هزار سرباز ناتو در آلمان مستقر شوند؛ نشان دهنده آن است که آلمان اشغالی است و در اختیار آمریکا قرار گرفته و تبدیل به یک پایگاه برای اقدامات ضد روسی شده.

امروز ملت آلمان باید در برابر این سیاست‌ های تهدیدزای آمریکا و اقدامات تابعیتی نعل به نعل دولت در تسخیر فعلی آلمان مقاومت کنند و با آن مقابله کنند و سیاستمدارانی را بر سر کار بیاورند که منافع ملت آلمان را در پیش بگیرند، آلمانی‌ها در طول سالیان گذشته دیده‌اند که دوستی و همگرایی با روسیه باعث شده بود که گاز ارزان قیمت و با ثبات دریافت کنند که هزینه‌های انرژی آنها را به شدت کاهش می‌دهد.

این سوال باید در اذهان عمومی مطرح شود که چرا آمریکا در ۲۶ سپتامبر سال ۲۰۲۲ خط لوله گازی نورد استریم را با همکاری نروژ، لهستان و نیرو های نئونازی اوکراین منهدم کرد؟

منافع خط لوله گازی نورد استریم به نفع ملت آلمان و مردم اروپا بود.

امروز آمریکایی‌ ها در حال نظامی کردن آلمان اشغالی هستند تا به منافع خود و تحریک بر ضد روسیه برسند و قطعاً اگر هر بحرانی به وجود بیاید آمریکایی ‌ها خود را کنار می‌کشند؛ بنابراین تنها راه ملت آلمان آن است که قویاً در راستای منافع خود مقابله کنند و اجازه ندهند دولتمردان آنها این سیاست‌های بحرانی، ضد منافع و ضد امنیت ملی شان را پیش بگیرند.