فیبروم در بارداری چه تفاوتی با سایر فیبروم ها دارد؟

در اوایل بارداری، تشخیص بیماری با بیماری‌های قبلی که ممکن است در ۹ ماه آینده باعث نگرانی شود، غیرمعمول نیست. در حالی که دیابت و فشار خون بالا نگرانی‌های رایجی است که در دوران بارداری تشخیص می‌دهیم، ۱ تا ۱۰ درصد از مادران باردار در طول سونوگرافی قبل از تولد فیبروم رحمی یا ضایعات رشدیافته بافت غیرطبیعی اما غیرسرطانی در داخل رحم دارند. برای برخی فیبروم در بارداری یک یافته جدید است، اما بسیاری از زنان از قبل می‌دانند که آنها را دارند. اگر شما نیز به این بیماری مبتلا هستید در این پست از دکترتو به آن خواهیم پرداخت. اما چنانچه در این باره نگران هستید بهتر است با یک متخصص زنان یا مامایی درباره علائم خود مشورت کنید. شما می‌توانید علاوه بر تعیین وقت حضوری از خدمات آنلاین دکترتو برای پرسش سوالات خود از پزشکان استفاده کنید.

فیبروم رحم در بارداری چیست؟

فیبروم رحم چیست؟ فیبروم‌ها تومورهایی هستند که از بافت ماهیچه‌ای در رحم رشد می‌کنند. سرطانی نیستند. آنها می‌توانند به کوچکی یک نخود یا بزرگتر از گریپ فروت باشند. آنها می‌توانند خارج از دیواره رحم، داخل حفره رحم یا داخل دیواره رحم رشد کنند. بسیاری از زنان دارای فیبروم‌های متعدد با اندازه‌های مختلف هستند.

تخمین زده می‌شود که ۴۰ تا ۶۰ درصد زنان در سن ۳۵ سالگی فیبروم دارند. ۸۰ درصد از زنان در سن ۵۰ سالگی به فیبروم مبتلا می‌شوند. اما تشخیص فیبروم رحم در دوران بارداری همیشه آسان نیست. به این دلیل که تشخیص فیبروم‌ها از ضخیم شدن ماهیچه‌های رحم در دوران بارداری برای پزشکان سخت است. به همین دلیل، پزشکان تعداد موارد شناخته شده را کمتر از تعداد واقعی می‌دانند.

اکثر زنانی که فیبروم در آنها تشخیص داده شده است، حاملگی طبیعی خود را ادامه می‌دهند، اما گاهی اوقات می‌توانند مشکلاتی را ایجاد کنند.

علائم فیبروم رحم در بارداری

اکثر زنان در طول بارداری خود هیچ اثری از فیبروم‌ها را تجربه نمی‌کنند. با این حال، یک بررسی در سال ۲۰۱۰ نشان داد که ۱۰ تا ۳۰ درصد از زنان مبتلا به فیبروم در دوران بارداری دچار عوارض می‌شوند.

فیبروم رحم در بارداری چگونه است؟

همانطور که اشاره کردیم بارداری باعث افزایش تولید استروژن و پروژسترون در بدن می‌شود. این اتفاق ممکن است سرعت رشد فیبروم‌ها را افزایش دهد. این مشکل یکی از علائم هشدار در بارداری است. درد زیر شکم در بارداری می‌تواند نشان‌دهنده‌ی فیبروم در حال شد باشد.

درد فیبروم در بارداری

محققان خاطرنشان می‌کنند که شایع‌ترین عارضه فیبروم در دوران بارداری درد است. اغلب در زنان مبتلا به فیبروم‌های بزرگتر از ۵ سانتی‌متر که در دو سه ماهه آخر بارداری خود هستند دیده می‌شود.

فیبروم خارج از رحم در بارداری

فیبروم‌ها گاهی اوقات می‌توانند مانع از چسبیدن تخمک بارور شده به لایه داخلی رحم شوند یا از رسیدن اسپرم به تخمک جلوگیری کنند، اما این اتفاق نادر است. اگر فیبروم زیر مخاطی دارید (فیبرومی که از دیواره ماهیچه‌ای به داخل حفره رحم شما رشد می‌کند)، ممکن است لوله فالوپ را مسدود کرده و باردار شدن را برای شما سخت‌تر کند.

علائم فیبروم در سه ماهه اول بارداری

اکثر فیبروم ها در دوران بارداری رشد نمی‌کنند، اما اگر این اتفاق بیفتد به احتمال زیاد در طول ۳ ماه اول شما (سه ماهه اول) خواهد بود. به این دلیل که فیبروم‌ها برای رشد به هورمونی به نام استروژن نیاز دارند. بدن شما در زمان بارداری مقدار بیشتری از آن را تولید می‌کند.

مشکلات اولیه‌ای که ممکن است رخ دهد عبارتند از:

• خونریزی و درد. در مطالعه‌ای که روی بیش از ۴۵۰۰ زن انجام شد، محققان دریافتند که ۱۱ درصد از زنان مبتلا به فیبروم، خونریزی داشتند و ۵۹ درصد فقط درد را تجربه کردند. اما ۳۰ درصد از زنان در سه ماهه اول بارداری هم خونریزی و هم درد داشتند.
• سقط جنین. احتمال سقط جنین در زنان مبتلا به فیبروم در اوایل بارداری بسیار بیشتر از زنان بدون فیبروم است (۱۴٪ در مقابل ۷.۶٪). اگر فیبروم‌های متعدد یا خیلی بزرگ دارید، ریسک ابتلا به چنین وضعیتی در شما بیشتر می‌شود.

علائم فیبروم در بارداری رو تجربه میکنی؟

همین حالا از متخصص کمک بگیر.

علائم فیبروم در سه ماهه دوم و سوم بارداری

همانطور که رحم شما بزرگ می‌شود تا جایی برای کودک شما ایجاد کند، می‌تواند به فیبروم‌های شما فشار بیاورد. این وضعیت می‌تواند در دوران بارداری شما مشکلات زیادی ایجاد کند:

• درد. این شایع‌ترین علامت فیبروم است، به خصوص اگر بزرگ باشد. گاهی اوقات، فیبروم‌ها پیچ می‌خورند که می‌تواند باعث گرفتگی و ناراحتی شود. در موارد دیگر، فیبروم از میزان خون خود بیشتر می شود، قرمز شده و می‌میرد. این فرآیند که “تحلیل قرمز” نامیده می‌شود، می‌تواند باعث دردهای شدید معده شود. در برخی موارد می‌تواند منجر به سقط جنین شود. داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) می‌توانند درد شما را کاهش دهند. اما از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن در اوایل و اواخر بارداری خودداری کنید زیرا ممکن است باعث سقط جنین، کاهش میزان مایع آمنیوتیک یا ایجاد مشکلات قلبی در جنین شما شود.
• جدا شدن جفت. مطالعات در حال انجام به نظر نشان می‌دهد که زنان باردار مبتلا به فیبروم احتمال بسیار بیشتری برای جدا شدن جفت در بارداری نسبت به زنان بدون فیبروم دارند. این بدان معناست که جفت شما قبل از زایمان از دیواره رحم جدا می‌شود. این وضعیت بسیار جدی است زیرا جنین شما اکسیژن کافی دریافت نکرده و ممکن است خونریزی شدید داشته باشید. همچنین ممکن است وارد شوک شوید.
• زایمان زودرس. اگر مبتلا به فیبروم هستید، احتمال زایمان زودرس بیشتر از زنان بدون فیبروم است. به این معنی که نوزاد شما قبل از هفته ۳۷ بارداری متولد می‌شود.

علائم فیبروم رحمی در حین زایمان

بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که داشتن فیبروم در حاملگی احتمال سزارین را افزایش می‌دهد. این می‌‌تواند به این دلیل باشد که فیبروم‌ها می‌توانند از انقباض رحم جلوگیری کنند همچنین می‌توانند کانال زایمان را مسدود کرده و روند زایمان را کند کنند. زنانی که فیبروم دارند شش برابر بیشتر از زنان دیگر نیاز به سزارین دارند.

زایمان بریچ مشکل بالقوه دیگری است. در زایمان طبیعی، نوزاد ابتدا با سر از مجرای زایمان خارج می شود. در زایمان بریچ، ابتدا باسن یا پای نوزاد بیرون می آید.

علائم فیبروم رحم پس از زایمان

فیبروم‌ها اغلب پس از بارداری کوچک می‌شوند. در یک مطالعه، محققان دریافتند که ۳ تا ۶ ماه پس از زایمان ۷۰ درصد از زنانی که زایمان زنده داشتند، شاهد کاهش بیش از ۵۰ درصدی فیبروم‌های خود بودند.

علت فیبروم رحم در بارداری

دو هورمون به نام‌های استروژن و پروژسترون باعث می‌شوند که بافت‌های خطوط داخل رحم در هر سیکل قاعدگی ضخیم شوند تا برای بارداری آماده شوند. به نظر می‌رسد این هورمون‌ها به رشد فیبروم‌ها نیز کمک می‌کنند. فیبروم‌ها حاوی سلول‌های بیشتری هستند که استروژن و پروژسترون به آنها متصل می‌شوند تا سلول‌های عضلانی معمولی رحم.

قرص‌ های ضد بارداری باعث ایجاد فیبروم رحمی می شوند؟

داروهای ضدبارداری هورمونی همگی حاوی مقدار کمی هورمون‌های استروژن و پروژسترون هستند که بر پیشگیری از بارداری تمرکز دارند. انواع خاصی از داروهای کنترل بارداری می‌توانند باعث بزرگتر شدن فیبروم رحم شوند، اما مصرف این داروها در دوز پایین ممکن است باعث این رشد نشود. در واقع نکات زیر می‌توانند در زمان مصرف این داروها روی فیبروم تاثیر بگذارند:

• مصرف داروهای ضدبارداری می‌توانند جریان قاعدگی را کاهش دهند.
• یکی از عوارض جانبی اولیه فیبروم‌ها می‌تواند گرفتگی عضلات باشد. قرص‌های ضدبارداری می‌توانند به کاهش میزان پروستاگلادین‌ها، که مواد شیمیایی هستند که رحم را منقبض می‌کنند، کمک‌کنند. انقباضات کمتر در سراسر رحم باعث کاهش گرفتگی کلی می‌شود.
• داروهای ضدبارداری می‌توانند باعث بزرگتر شدن فیبروم‌ها شوند. فیبروم‌های بزرگتر می‌توانند دوره قاعدگی را شدیدتر کنند. با‌ این‌حال داروهای ضدبارداری سنگینی پریودی را کاهش می‌دهند. بنابراین مصرف داروهای ضدبارداری با دوز بالا در زمان ابتلا به فیبروم توصیه نمی‌شود.
• مصرف کنترل بارداری در دوز کم نه تنها باعث پیشگیری از ابتلا به فیبروم رحم می‌شود، بلکه می‌تواند در بهبود علائم میوم کمک‌کننده باشد.

تاثیر بارداری روی فیبروم رحم

اکثر فیبروم ها در طول بارداری تغییری در اندازه ندارند، اما برخی از آنها تغییر می‌کنند. در واقع، بر اساس یک بررسی در سال ۲۰۱۰، یک سوم فیبروم های رحمی ممکن است در سه ماهه اول رشد کنند. رشد فیبروم احتمالاً تحت تأثیر استروژن است و سطح استروژن در دوران بارداری افزایش می‌یابد. این ممکن است منجر به رشد شود.

با این حال، برای زنان دیگر، فیبروم ممکن است در طول بارداری کوچک شود. در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۰، محققان دریافتند که ۷۹ درصد از فیبروم‌هایی که قبل از بارداری وجود داشته‌اند، پس از زایمان کاهش یافته است.

تشخیص فیبروم رحم در بارداری

برای تشخیص این بیماری در دوران بارداری از روش‌های زیر استفاده می‌شود.

روش تشخیصی	توضیحات	مزایا	معایب
معاینه لگن	پزشک با معاینه لگن می‌تواند فیبروم‌های بزرگ را در رحم احساس کند.	غیرتهاجمی، سریع و آسان	ممکن است فیبروم‌های کوچک را تشخیص ندهد.
سونوگرافی	از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از رحم و تخمدان‌ها استفاده می‌کند.	غیرتهاجمی، می‌تواند فیبروم‌های کوچک را تشخیص دهد، می‌تواند محل، اندازه و تعداد فیبروم‌ها را نشان دهد.	ممکن است تصویری واضح از فیبروم‌های عمیق را ارائه ندهد.
سونوگرافی واژینال	از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از رحم و تخمدان‌ها از طریق واژن استفاده می‌کند.	می‌تواند جزئیات بیشتری از فیبروم‌ها را نشان دهد، می‌تواند برای هدایت بیوپسی استفاده شود.	تهاجمی‌تر از سونوگرافی شکمی است.
MRI	از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از رحم و تخمدان‌ها استفاده می‌کند.	می‌تواند جزئیات دقیق‌تر از فیبروم‌ها را نشان دهد، می‌تواند برای تشخیص فیبروم‌های عمیق یا پیچیده استفاده شود.	گران‌تر و زمان‌برتر از سایر روش‌های تصویربرداری است.
هیستروسکوپی	یک لوله نازک با دوربین در آن از طریق واژن و دهانه رحم وارد رحم می‌شود تا داخل رحم را بررسی کند.	می‌تواند فیبروم‌ها را به طور مستقیم ببیند و نمونه‌برداری کند.	تهاجمی، نیاز به بیهوشی دارد.
لاپاروسکوپی	چند برش کوچک در شکم ایجاد می‌شود و یک لوله نازک با دوربین در آن برای بررسی رحم و تخمدان‌ها وارد شکم می‌شود.	می‌تواند فیبروم‌ها را به طور مستقیم ببیند و نمونه‌برداری کند، می‌تواند برای برداشتن فیبروم‌ها استفاده شود.	تهاجمی، نیاز به بیهوشی دارد، خطر عوارض جانبی بیشتر است.

انواع روش‌های تشخیصی فیبروم رحم در بارداری

سونوگرافی فیبروم رحم در بارداری

سونوگرافی به عنوان آزمایش تصویربرداری استاندارد طلایی برای تأیید وجود فیبروم در نظر گرفته می‌شود. زیرا به پزشک اجازه می‌دهد فیبروم را از سایر شرایط مانند آدنومیوز، پولیپ، تومورهای تخمدان و رحم باردار تشخیص دهد. با این حال، ممکن است همه فیبروم‌ها در سونوگرافی قابل مشاهده نباشند.

روش های درمان فیبروم رحم

درمان قطعی فیبروم چیست؟ در دوران بارداری، درمان فیبروم رحم به دلیل خطر برای جنین محدود است. استراحت در رختخواب، هیدراتاسیون و مسکن‌های خفیف درد ممکن است برای کمک به مادران باردار برای مدیریت علائم فیبروم تجویز شود.

در موارد بسیار نادر، میومکتومی را می‌توان در زنان در نیمه دوم بارداری انجام داد. این روش فیبروم‌ها را از خارج رحم یا از داخل دیواره رحم خارج می‌کند در حالی که رحم دست‌نخورده باقی می‌ماند. فیبروم هایی که در حفره رحم رشد می‌کنند به دلیل خطرات احتمالی برای جنین به‌طور کلی در جای خود باقی می‌مانند. قبل از انتخاب روش درمانی در مورد شدت علائم و اینکه آیا ممکن است بخواهید دوباره باردار شوید با پزشک خود صحبت کنید.

در بارداری فیبروم رحم داری و نگران جنین هستی؟ از متخصص مشاوره بگیر.

۱. قرص ضد بارداری برای فیبروم

اگر قاعدگی‌های سنگین و دردناکی را به دلیل فیبروم تجربه می‌کنید، ممکن است پزشک مصرف قرص‌های ضدبارداری را توصیه کند تا ببیند آیا این قرص‌ها خونریزی شما را کاهش می‌دهند یا خیر. با این حال، یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که مشخص نیست این قرص چقدر در تسکین علائم فیبروم موثر است.

۲. میومکتومی

یک روش جراحی که در آن فیبروم‌ها برداشته شده و رحم بازسازی می‌شود. اگر می‌خواهید در آینده باردار شوید، میومکتومی را انتخاب کنید. برای تقریباً چهار تا شش هفته بهبودی قبل از بازگشت به فعالیت‌های عادی برنامه‌ریزی کنید. میومکتومی در حال حاضر استاندارد مراقبت برای درمان جراحی فیبروم در زنانی است که تمایل به بارداری در آینده دارند. سزارین اغلب در بارداری که بعد از میومکتومی اتفاق می‌‌افتد توصیه می‌شود.

۳. آمبولیزاسیون فیبروم رحم

این روش توسط رادیولوژیست‌های مداخله‌ای انجام می‌شود و با دادن گرسنگی به فیبروم‌های خونی به مرور زمان باعث کوچک شدن آنها بین ۴۰ تا ۶۰ درصد می‌شود. بعد از این درمان امکان بارداری وجود دارد. با این حال، ممکن است خطر چسبیدن غیرطبیعی جفت به رحم افزایش یابد که به طور بالقوه باعث ایجاد مشکلاتی در دوران بارداری می‌شود. بیماران همچنین ممکن است در معرض افزایش خطر نیاز به سزارین باشند.

۴. ابلیشن

این روش درمانی رحم را حفظ می‌کند و نسبت به میومکتومی به زمان بهبودی کمتری نیاز دارد. با استفاده از روش‌های جراحی کم تهاجمی، پزشک هر فیبروم را گرم می‌کند و باعث کوچک شدن آن تا ۵۰ درصد می‌شود. بارداری سالم پس از این درمان گزارش شده است. با این حال، این یک تکنیک نسبتا جدید است و تحقیقات بیشتری برای تائید آن مورد نیاز است.

۵. هیسترکتومی

اگر تمایلی به بارداری در آینده ندارید و فیبروم‌های شما بر زندگی روزمره شما تأثیر می‌گذارد، برداشتن رحم یک درمان موثر است. قبل از بازگشت به اکثر فعالیت‌های عادی، برای شش هفته بهبودی برنامه‌ریزی کنید.

۶. درمان فیبروم رحم بعد از بارداری

برای بیماران غیر باردار، روش‌های درمان فیبروم به‌طور کلی بی‌خطر و موثر هستند. توصیه می‌کنیم که بیماران حداقل شش ماه پس از زایمان منتظر بمانند تا روش برداشتن فیبروم را در نظر بگیرند.

ما به دو دلیل این توصیه را می‌کنیم. اول، رحم در طول دوره پس از زایمان کوچک می‌شود. هنگامی که بدن بهبود یافت، می‌توانید ارزیابی کنید که فیبروم‌ها چقدر بر زندگی روزمره شما تأثیر می‌گذارند.

دوم، جراحی برداشتن فیبروم به مدتی از کار افتادگی برای بهبودی نیاز دارد. مادران جدید در حال حاضر پس از زایمان بهبود می‌یابند و سعی می‌کنند یک روال در خانه برقرار کنند. انجام یک روش غیراورژانسی در کنار آن می‌تواند منجر به استرس غیرضروری شود.

انواع فیبروم رحم در بارداری

انواع خاصی از فیبروم های رحمی عبارتند از:

1. فیبروم های داخل دیواره (اینترامورال): این فیبروم‌ها در دیواره عضلانی رحم شما فرو می روند.
2. فیبروم های زیر مخاطی (ساب موکوزال): این فیبروم‌ها در زیر پوشش داخلی رحم شما رشد می‌کنند.
3. فیبروم ساب سروزال: این نوع فیبروم در زیر پوشش سطح خارجی رحم شما رشد می‌کند.

۱. فیبروم ساب سروزال و بارداری

فیبروم ها در سطح رحم رشد می‌کنند. آنها کمترین احتمال را دارند که بر توانایی شما برای باردار شدن تأثیر بگذارند زیرا خارج از رحم یا حفره آندومتر هستند.

۲. فیبروم اینترامورال در بارداری

این فیبروم ها در دیواره رحم رشد می‌کنند. آنها می‌توانند باردار شدن را دشوارتر کنند، اما فقط در صورتی که بزرگ شوند و شروع به فشار به داخل حفره آندومتر یا انحراف کنند.

۳. بارداری با فیبروم ساب موکوزال

این فیبروم‌ها در حفره آندومتر رشد می‌کنند، جایی که جنین در حال رشد است. مطالعات نشان می‌دهد که این فیبروم‌ها می‌توانند باردار شدن را دشوارتر کنند و ممکن است یک عامل خطر برای سقط جنین باشند.

عوارض فیبروم در بارداری

فیبروم ممکن است خطر سایر عوارض را در دوران بارداری و زایمان افزایش دهد. این عوارض شامل:

• محدودیت رشد جنین. فیبروم‌های بزرگ ممکن است به دلیل کاهش فضای داخل رحمی، از رشد کامل جنین جلوگیری کنند.
• جدا شدن جفت. این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که جفت از دیواره رحم جدا می‌شود زیرا توسط فیبروم مسدود شده است. این امر باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی حیاتی می‌شود.
• زایمان زودرس. درد ناشی از فیبروم ممکن است منجر به انقباضات رحمی شده و علت زایمان زودرس باشد.
• زایمان سزارین. سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند که زنان مبتلا به فیبروم شش برابر بیشتر از زنانی که مبتلا به این ضایعات نیستند، به زایمان سزارین نیاز دارند.
• موقعیت بریچ. به دلیل شکل غیرطبیعی حفره، ممکن است کودک نتواند برای زایمان واژینال هماهنگ شود.
• سقط جنین. تحقیقات نشان می‌دهد که احتمال سقط جنین در زنان مبتلا به فیبروم دو برابر می‌شود.

متن انگلیسی:
The likelihood of complications occurring depends on factors such as the position of the fibroids and their size
ترجمه متن:
احتمال بروز عوارض به عواملی مانند موقعیت فیبروم‌ها و اندازه آنها بستگی دارد.

nhs.uk

آیا فیبروم رحم باعث نازایی می شود؟

نازایی (نازایی چیست؟) به شرایطی گفته می‌شود که یک زوج بعد از روابط جنسی منظم، بدون استفاده از روش‌های جلوگیری، قادر به باروری نباشند. علل مختلفی می‌توانند پشت این مشکل باشند، که فیبروم رحم نیز یکی از آنها است.

تقریبا ۵ تا ۱۰٪ از زنان نابارور میوم دارند. اندازه و محل قرارگیری فیبرو‌م‌ها تعیین می‌کنند که آیا این توده‌ها بر باروری موثر هستند یا خیر. داشتن فیبروم به معنای عدم باروری نیست، بسیاری از مادران با وجود فیبروم یک بارداری طبیعی را تجربه می‌کنند. به طور کلی فیبروم‌ها به شکل‌های زیر بر نازایی تاثیر می‌گذارند:

• فیبروم‌ها می‌توانند شکل دهانه رحم را تغییر دهند. این اتفاق باعث می‌شود تعداد ورودی اسپرم‌ها به رحم کاهش یابد.
• تغییر در شکل رحم می‌تواند در حرکت اسپرم یا جنین اختلال ایجاد کند.
• لوله‌های فالوپ (لوله‌هایی که تخمک‌ها از طریق آنها وارد رحم می‌شوند) می‌توانند توسط فیبروم مسدود شوند.
• فیبروم‌ها می‌توانند بر اندازه پوشش حفره رحم تأثیر بگذارند.

خونریزی فیبروم در بارداری

در اقلیت مواردی که فیبروم ها در دوران بارداری رشد می‌کنند، معمولاً به ۱۲ هفته اول (سه ماهه اول) محدود می‌شوند. مشکلات اصلی که فیبروم ها در سه ماهه اول ایجاد می‌کنند، خونریزی و یا درد و همچنین افزایش خطر سقط جنین است.

فیبروم رحم باعث سقط جنین می شود؟

تقریبا ۱۵ تا ۲۰٪ سقط جنین‌ها به صورت اتفاقی صورت می‌گیرند. سقط جنین به از‌ بین‌ رفتن جنین قبل از تولد گفته‌می‌شود. این اتفاق معمولا قبل از هفته ۱۳ بارداری می‌افتد.

فیبروم‌ها می‌توانند جریان خون ورودی به رحم را تحت‌تاثیر قرار دهند. این اتفاق می‌تواند توانایی جنین برای چسبیدن (لانه‌گزینی) به دیواره رحم یا رشد را کاهش دهد. که در نتیجه ممکن است به سقط جنین منجر شود.

آیا فیبروم رحم باعث زایمان زودرس می شود؟

زایمان زودرس به زایمانی گفته‌می‌شود که بیش از ۳ هفته قبل از تاریخ تخمینی تولد نوزاد اتفاق‌بیفتد. به عبارت دیگر، زایمان زودرس، زایمانی است که قبل از شروع هفته ۳۷ بارداری اتفاق‌می‌افتد. نوزادان نارس، به ویژه آنهایی که خیلی زود به دنیا می‌آیند، اغلب مشکلات پزشکی پیچیده‌ای دارند.

احتمال زایمان زودرس در زنان باردار مبتلا به فیبروم به طور قابل‌توجهی بیشتر از زنان بدون فیبروم است. هر چه تعداد و اندازه فیبروم‌ها بیشتر شود، این احتمال نیز افزایش می‌یابد.

پیشگیری از فیبروم بارداری

شما نمی‌توانید از ایجاد فیبروم رحم جلوگیری کنید. با این حال، فیبروم ممکن است به طور طبیعی در طول بارداری یا پس از زایمان کوچک شود.

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

در بیشتر موارد، فیبروم در بارداری مضر نیستند. زنان در صورت تلاش برای باردار شدن و نگرانی از داشتن فیبروم باید به پزشک مراجعه کنند. زنان با فیبروم‌های تشخیص داده شده و بارداری، باید پزشک خود را از این وضعیت مطلع کنند. سپس پزشک می‌تواند هرگونه عواقب را در طول رشد جنین زیر نظر داشته باشد و علائم ناراحت‌کننده را درمان کند.

صرف نظر از بارداری، در صورت بروز خونریزی غیرطبیعی شدید، مهم است که به پزشک متخصص زنان یا دکتر مامایی مراجعه کنید، زیرا ممکن است منجر به کم خونی فقر آهن یا سایر عوارض شود. چنان‌چه علائم نگران‌کننده دیگری دارید می‌توانید با پزشک زنان آنلاین یا مشاور مامایی آنلاین دکترتو در ارتباط باشید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!