ظاهراً اولین دوبلوری که جای آلن دلون صحبت کرده حسنعلی کوثر بوده که زمان دوبله فیلم‌ها در ایتالیا جای بازیگر جوان و خوش سیمای فرانسوی صحبت کرده است. جلال مقامی، سعید شرافت، منوچهر زمانی، منصور غزنوی، کاووس دوستدار، میر علی حسینی، سعید مقدم منش، ژرژ پطروسی و محمود قنبری دیگر دوبلور‌هایی بوده اند که جای آلن دلون صحبت کرده اند؛ ستاره‌ای که با صدای خسرو خسروشاهی، به یاد آورده می‌شود.

درایران چهره آلن دلون با صدای خسرو خسروشاهی در اذهان تداعی می‌شود و اصلا اصطلاح «دوبله آلن دلونی» خودش یک ژانر است. ولی دوبلور‌های دیگری هم در ادوار مختلف جای آلن دلون صحبت کرده اند. از منصور غزنوی و سعید شرافت تا محمود قنبری و ژرژ پطروسی هر کدام یک بار جای ستاره فرانسوی صحبت کرده اند، ولی همه آلن دلون را با صدای دوبلور تقریباً ثابتش به یاد می‌آورند؛ دوبلوری که صدای شیکش، کاملا متناسب با چهره جذاب آلن دلون بود. به گفته خسروشاهی او اولین بار در اوایل دهه چهل، درفیلم «رولز رویس زرد» (آنتونی اسکویت، ۱۹۶۵) در استودیو دماوند به جای آلن دلون صحبت کرده است. روزگاری که دوبلور‌های مختلف جای ستاره جوان فرانسوی حرف می‌زدند و کمی طول کشید تا خسروشاهی دوبلور ثابت دلون شود. مثلا در همان سال‌ها و در اولین دوبله سینمایی فیلم معروف «سامورایی» (ژان پیر ملویل، ۱۹۶۷) سعید شرافت نقش جف کاستلو را با بازی آلن دلون دوبله کرده است.

در فیلم «موجی از اسکناس» (هانری ورنوی، ۱۹۶۳) منصور غزنوی صداپیشه قدیمی و برادر مینو غزنوی دوبلور، جای آلن دلون صحبت کرد.

از نیمه دوم دهه چهل شمسی، صدای خسرو خسروشاهی چنان با آلن دلون همخوان شد که تا سال‌های پس از انقلاب هیچ دوبلور دیگری جای دلون صحبت نکرد. اتفاقی رایج در دوبله فارسی که معمولا جای ستاره‌ها دوبلوری ثابت صحبت می‌کرد. جای پل نیومن، چنگیز جلیلوند، جای چالز برانسون، ایرج ناظریان، جای جان وین، ایرج دوستدار و... از دهه چهل که آلن دلون در ایران محبوب شد، بخشی از این شهرت و محبوبیت با صدای خسروشاهی به دست آمد. پس از پیروزی انقلاب، مسیر اکران فیلم خارجی در ایران تغییرات گسترده‌ای کرد و پس از چند سال بلاتکلیفی که بیشتر با اکران فیلم‌های قدیمی موجود در انبار پخش کننده‌ها و سینماداران گذشت، بنیاد فارابی متولی اکران فیلم خارجی شد. اواخر دهه شصت وقتی قرار شد فیلم «اسلحه بزرگ» (دوچو تساری، ۱۹۷۳) در ایران اکران شود، ظاهراً و این طور که محمود قنبری مدیر دوبلاژ فیلم روایت کرده، برای اینکه مسئولان سینمایی با نمایش فیلمی با بازی آلن دلون مخالفت نکند، قرار شد، دوبلور ثابت این بازیگر عوض شود. ایرج ناظریان انتخاب اول محمود قنبری برای صحبت به جای آلن دلون بود.

اما ناظریان یک شب قبل از شروع کار اعلام می‌کند حاضر نیست، جای خسروشاهی را بگیرد. محمود قنبری در روز‌های بعد همین پاسخ را از جلال مقامی، حسین معمارزاده و چند دوبلور دیگر دریافت می‌کند. در نهایت و از آنجا که هیچ دوبلوری حاضر نمی‌شود جای خسروشاهی را بگیرد، محمود قنبری به ناچار خودش نقش آلن دلون را دوبله می‌کند. در همان سال‌ها یک بار هم ژرژ پطروسی در فیلم آرماگدون (آلن ژوسوا، ۱۹۷۷) جای آلن دلون صحبت کرد و از دهه هفتاد، دیگر هیچ فیلمی از آلن دلون در ایران دوبله نشد مگر اینکه صدای آشنایش برای ایرانی ها، خسرو خسروشاهی جایش صحبت کرده باشد.