دلیل اصلی ادامه جنگ در خاورمیانه خود آمریکا است
"آنتونی بلینکن" وزیر امور خارجه آمریکا وارد تل آویو شد وبا "اسحاق هرتزوگ" رئیس جمهوری اسرائیل دیدار کرده و قرار است با "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل نیز دیدار کند.
همزمان وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد بلینکن روز سه شنبه برای گفتوگو درباره آتش بس در غزه به مصر سفر می کند.
مقامات ایالات متحده دائما با ادعای مذاکره برای آتش بس با مقامات اسرائیل مذاکره میکنند اما خروجی این دیدارها و مذاکرات تنها افزایش قتل عام مردم فلسطین و افزایش حمایت تسلیحاتی اسرائیل است.
وبسیاری باز هم سوال می کنند چرا صلحی برقرار نمیشود؟
آمریکا خود را به عنوان میانجی مطرح می کند در حالی که آمریکا میانجی نیست بلکه خود طرف اصلی درگیری ها به حساب می آید و اگر آمریکا نبود شاید جنگ ماه ها قبل با مصوبه الزام آور شورای امنیت متوقف شده بود.
بله، شورای امنیت می بایست از ماه ها قبل مصوبه ای مبنی بر الزام اسرائیل به توقف عملیات بر علیه غیر نظامیان فلسطینی کند و در همان مصوبه اسرائیل را تهدید کند که اگر به مصوبه شورای امنیت تمکین نکند ذیل ماده 7 منشور سازمان ملل قرار بگیرد و تحریم های بین المللی بر علیه اش اعمال گردد.
اما دیدیم ایالات متحده همه تلاش ها برای تصمیم گیری شورای امنیت را با وتوهای پیاپی خود ناکام گذاشت.
حتی علیرغم اینکه بیش از 165 کشور جهان در مجمع عمومی سازمان ملل سه مرتبه تقاضای تصمیم گیری شورای امنیت و توقف جنگ در غزه را کردند اما ایالات متحده در مقابل خواست کل جامعه جهانی ایستاد و اجازه نداد شورای امنیت در این باره مصوبه ای تصویب کند.
آمریکا نه فقط جلوی تصمیم گیری شورای امنیت را گرفت بلکه خود تامین کننده کلیه تسلیحاتی بود که اسرائیل برای کشتار مردم فلسطین نیاز داشت و همه بمب ها و موشک هایی که در نسل کشی و قتل عام مردم فلسطین استفاده شده تولید آمریکا و انگلیس و آلمان بوده.
هواپیماها و... نیز که معلوم است تولید کدام کشوها می باشد.
علی رغم اینکه دادگاه بین المللی جنایی نخست وزیر و وزیر دفاع اسرائیل را به عنوان جنایتکار جنگی معرفی کرده وخواهان تحقیق با آنها بوده اما ایالات متحده حتی دادگاه بین المللی را تهدید کرده و حتی قضاه دادگاه را نیز تهدید مالی (تحریم) و جانی (توسط نمایندگان کنگره) کرد.
چگونه توقع است که بلینکن به عنوان میانجی پذیرفته شود در حالی که روز 8 اکتبر وی در فرودگاه تل آویو حضور یافت و اظهار داشت :" به عنوان یک یهودی صهیونیست و نه وزیر امور خارجه آمریکا در اسرائیل حضور دارد"؟
حتی رئیس جمهوری آمریکا، بایدن، بارها اظهار داشته که خود را یک صهیونیست می داند و هیچ حمایتی نبوده که از اسرائیل برای جنایات اش بر علیه مردم غزه انجام نداده باشد.
جالب تر اینکه نتانیاهو به واشنگتن رفت و به عنوان تشکر از بایدن یک تودهنی محکم به دهن او زد.
امروزه هم می بینیم که نتانیاهو به گونه ای با رئیس جمهوری و مقامات آمریکایی رفتار می کند که انگار با نوکران خود رفتار می کند.
البته وقتی که دولا راست شدن نمایندگان کنگره آمریکا که حقوق بگیر لابی های صهیونیست در آمریکا هستند را می بینیم نباید توقع داشته باشیم که رئیس جمهوری این کشور در مقابل نتانیاهو سر خم نکند.
تاریخ آمریکا را که ورق بزنیم دوره ای سیاه تر از این دوره در تاریخ این کشور مشاهده نمی کنیم، دوره ای که رئیس جمهوری آمریکا در مقابل دو یهودی صهیونیست یعنی نتانیاهو و زلنسکی اینقدر ذلیل شده باشد و نه فقط پول مالیات دهندگاه آمریکایی بلکه آبروی مردم آمریکا را نیز هزینه اینها کند.
اگر به نحوه صحبت کردن زلنسکی با آمریکایی ها گوش دهید می بینید زلنسکی هم از نتانیاهو یاد گرفته از بالا به پایین با مقامات آمریکایی صحبت کند.
امروزه علنا نتانیاهو تلاش دارد جنگ را ادامه دهد تا ترامپ به قدرت برسد چون تصور دارد که بر ترامپ سلطه بیشتری دارد.
آیا واقعا مردم آمریکا لیاقت چنین رهبری ای را دارند؟
ترامپ هم که اخیرا به التماس لابی های صهیونیستی افتاده که به داد او برسد مبادا از یک خانم سیاهپوست دورگه شکست بخورد.
در آخرین صحبتهایش هم درباره اسرائیل بزرگ صحبت کرد.
جالب است، قابل توجه کشورهای عرب که تصور می کنند با پیمان های صلح می توانند از شر اسرائیل خلاص شوند.
نقشه ای که یک سال پیش اسموترش در سخنرانی اش نمایش داده بود را نگاه کنید، اسرائیلی ها به دنبال نیل تا فرات هستند و منظور اینجا بخش ها یا کلی از سرزمین های عربستان سعودی و مصر و سوریه و لبنان و عراق و کویت و سودان واثیوپی وایران و ترکیه.
جای تعجب دارد رهبران کشورهای عربی تا کی می خواهند خود را به خواب بزنند واین اهداف صهیونیست ها را نادیده بگیرند؟
امروز شاید آنها قدرت آن را داشته باشند با اعمال فشارهای اقتصادی بر اصل کاری ها ، یعنی آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان اسرائیل را وادار کنند جنگ را متوقف کند اما فردا روزی می رسد که همین ها خودشان التماس خواهند کرد که سرزمین های خودشان را به آنها پس بدهند.
فقط یک نکته مهم است و آن این می باشد که آمریکا هیچ وقت دوست اینها نخواهد بود و هر بلایی امروزه سر منطقه می آید از زیر سر آمریکا و اسرائیل است.