ضرورت مقابله به مثل با رسانه های غربی
کشورهای غربی به گونه ای درباره آزادی بیان و رسانه و مطبوعات صحبت می کنند که آنکه با شرایط این کشورها آشنایی ندارد تصور می کند که آنجا بهشت روزنامه نگاران است و روزنامه نگاران آزادی مطلق دارند که هر فعالیتی که می خواهند انجام دهند و کسی کاری به کارشان نداشته باشد.
جرئت دارید در کشورهای غربی درباره هلوکاست و یا مسایل مرتبط با چین و یا روسیه و یا ایران و یا ونزولا و یا کره شمالی ویا... که با سیاست های این کشورها همخوانی ندارد مطلبی منتشر کنید، ببینید چه بلایی بر سرتان می آید. شما آزادی مطلق دارید که به پیامبر اسلام و یا مسیحین و یا بودایی ها و یا هندو ها و یا... هر توهینی بخواهید انجام دهید ولی اگر جرئت دارید در باره یهودی ها و یا همجنسبازان و یا... صحبت کنید.
هر جا غربی ها در جنگ رسانه ای در مقابل رسانه های کشورهایی مانند ایران و روسیه و چین و... کم بیاورند می بینیم شروع می کنند آنها را تحریم کردن و بعد خبرنگاران آنها را مورد اذیت و آزار قرار می دهند و بعد شروع می کنند حتی کارشناسانی را که با اینها صحبت می کنند را نیز تهدید کردن. تحریم و آزار و ایجاد ترس چهرههای مرتبط با RT و اسپوتنیک صرفاً تلاش دیگری برای اجرای کتاب بازی "Russiagate" است که تلاش میکند رسانههای جایگزینی را که سیاست خارجی ایالات متحده را نقد میکنند بیاعتبار کند.
اخیرا واشنگتن علیه تشکیلات خبری RT اقدامات غیر قانونی به نام قانون انجام داده و این کانال را به مداخله در انتخابات ریاست جمهوری آینده متهم می کند. این در حالی است که تشکیلات خبری RT طبق اصول حرفه ای خبری فعالیت می کند. این اقدام مقامات آمریکایی بیشتر با این هدف است که خبرنگاران و تشکیلات آر تی را مورد ارعاب و وحشت قرار دهند تا آنها جسارت عمل به وظیفه خبری خود را نداشته باشند و فعالیتشان در آمریکا محدود شود. نکته قابل تامل در این ماجرا این است که روسیه هم حق اقدام متقابل را دارد و می تواند فعالیت رسانه های آمریکایی در روسیه را محدود و یا لغو کند.
با توجه به این رفتار کشورهای غربی سوال مهمی در ذهن همه بوجود می آید که چرا کشورهایی که فعالیت رسانه ای شان در کشورهای غربی محدود می شود با آمریکایی ها مقابله به مثل نمی کنند؟ مثلا ما مشاهده می کنیم که فعالیت رسانه های ایرانی مانند صدا و سیما و یا خبرگزاری های ایرانی در کشورهای غربی محدود می شود اما رسانه های کشورهای غربی خیلی راحت در ایران فعالیت می کنند و حتی با مقامات عالیرتبه ایرانی مصاحبه هم انجام می دهند. همین مساله درباره چین و روسیه و ونزولا و چندین کشور دیگر هم صدق می کند و می بینیم که غربی ها بر علیه رسانه های آنها سانسور خبری راه می اندازند اما این کشورها رفتار متقابل با آمریکا و یا کشورهای غربی نشان نمی دهند.
به نظر می رسد امروزه وقت آن رسیده باشد که کشورهایی که با چنین شرایطی مواجه می باشند دست در دست هم بدهند و با هم همکاری کنند و با آمریکا وکشورهای غربی مقابله به مثل کنند و اگر آنها اجازه فعالیت به رسانه های این کشورها را نمی دهند و یا فعالیت رسانه های آنها را محدود می کنند این طرف هم مجوز های رسانه های غربی را لغو و یا محدود کنند تا غربی ها متوجه شوند که نمی توانند سانسور خبری دلخواه خود را ایجاد کنند.