NGC 247 یک کهکشان مارپیچی است که حدود ۷۰,۰۰۰ سال نوری عرض دارد و از کهکشان راه شیری ما کوچکتر است. اما می‌توان گفت که این کهکشان با فاصله‌ای معادل ۱۱ میلیون سال نوری از ما، نسبتاً به ما نزدیک است.

از دیدگاه ما، NGC 247 به صورت تقریباً لبه‌ای دیده می‌شود و در میدان دید تلسکوپ به وضوح در صورت فلکی جنوبی «کیتوس» (Cetus) قابل مشاهده است. یکی از ویژگی‌های جالب این کهکشان، فضای خالی بزرگ در یک طرف دیسک آن است که به آن لقب «کهکشان چشم‌سوزنی» را داده است.

در این تصویر واضح، تعدادی کهکشان پس‌زمینه نیز دیده می‌شوند. یکی از نکات جالب، زنجیره‌ای از چهار کهکشان است که درست زیر و سمت چپ NGC 247 قرار دارد و به نام «زنجیره بربیدج» (Burbidge's Chain) شناخته می‌شود. این کهکشان‌ها حدود ۳۰۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند و نشان‌دهنده وجود کهکشان‌های متعدد در کیهان هستند.

گفتنی است NGC 247 بخشی از گروه کهکشانی «مجسمه‌ساز» (Sculptor Group) است، که شامل کهکشان مارپیچی درخشان NGC 253 نیز می‌شود. این گروه از کهکشان‌ها به دلیل نزدیکی‌شان به زمین و ویژگی‌های خاص‌شان، مورد توجه اخترشناسان قرار دارند.

مطالعه کهکشان‌ها مانند NGC 247 به ما کمک می‌کند تا بهتر بفهمیم چگونه کهکشان‌ها شکل می‌گیرند و تکامل می‌یابند.

همچنین، بررسی این کهکشان‌ها می‌تواند اطلاعات مهمی درباره تاریخچه کیهان و ساختار آن ارائه دهد. با پیشرفت تکنولوژی تلسکوپی، ما قادر خواهیم بود جزئیات بیشتری از این اجرام آسمانی را کشف کنیم و به درک عمیق‌تری از جهان اطراف خود برسیم.