ویروس هپاتیت سی با وارد شدن به بدن تمرکز خود را بر روی کبد آغاز کرده و می‌تواند به سلول‌های کبد آسیب برساند. تلاش بدن برای ترمیم این آسیب و خلاص شدن از شر ویروس می‌تواند منجر به بروز التهاب شود. در طول مدت زمان، این التهاب منجر به بروز سیروز شدید و یا حتی سرطان کبد خواهد شد. این را دکتر دونالد جنسن؛ استاد پزشکی و مدیر مرکز بیماری‌های کبدی دانشگاه پزشکی شیکاگو می‌گوید.

مهمترین گام برای حفظ کبد در شرایط سالم، درمان هپاتیت سی مزمن با روش‌های دارویی ترکیبی است که به طور چشمگیری باعث توقف آسیب به کبد می‌شود. علاوه بر این ۶ مرحله نیز برای کمک به سلامت کبد در مبتلایان به هپاتیت سی معرفی شده است:

اجتناب از الکل: به گفته دکتر جنسن؛ الکل برای کبد یک سم است و نوشیدن آن بیماری کبد را وخیم‌تر می‌کند. بهترین توصیه برای مبتلایان به هپاتیت سی پرهیز کامل از هر گونه نوشیدنی الکلی است.

به حداقل رساندن مصرف استامینوفن: مدیر مرکز بیماری‌های کبدی دانشگاه پزشکی شیکاگو توصیه می‌کند استفاده از دارو‌های ضد درد حاوی استامینوفن به کمتر از ۲ هزار میلی گرم در روز باید کاهش یابد. استامینوفن خود خطر آسیب کبدی را افزایش می‌دهد.

بحث در مورد استفاده از دارو‌ها و مکمل‌ها با پزشک: برخی از دارو‌ها توسط کبد متابولیزه شده و ممکن است آسیب به آن را وخیم‌تر کند. حتی برخی مکمل‌های به اصطلاح طبیعی نیز در بازار با عملکرد کبد تداخل ایجاد می‌کنند و منجر به عوارض جانبی شدید می‌شوند. در مورد استفاده از دارو‌ها و مکمل‌های در دسترس، از پزشک خود مشورت بخواهید.

حفظ وزن مناسب از طریق رژیم غذایی و ورزش: اضافه وزن می‌تواند سبب ساخت چربی در کبد شده و مقاومت به انسولین و آسیب کبدی را ایجاد کند. حفظ وزن سالم از طریق ورزش و رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزیجات و غلات سبوس دار در مبتلایان به هپاتیت سی مهم است.

تزریق واکسن: مبتلایان به هپاتیت سی در برابر هپاتیت آ و ب باید واکسینه شوند.

قرار ملاقات با پزشک برای معاینات منظم: هر سه تا شش ماه یک بار، بسته به شدت بیماری و نوع درمان، باید تحت معاینات پزشک قرار بگیرید و آنهم برای ارزیابی مراحل مراقبت از بیماری.