مرگِ با عزت

سریال «داریوش» به کارگردانی هادی حجازی فر که این روزها به یکی از سریال های پرطرفدار شبکه نمایش خانگی تبدیل شده، جمعه گذشته قسمت دوازدهم را در این پلتفرم برای علاقمندان منتشر کرد. قسمتی که علاوه بر طی کردن روال عادی سریال و گره گشایی از روایت ها، در این قسمت یک اتفاق غیرمنتظره را برای مخاطبانش به همراه داشت، اتفاقی که کمتر انتظار می رفت و همین مساله باعث شد که اکثر بینندگان از رخداد آن دچار تعجب شوند. کشته شدن کاراکتر عباس جمشیدی فر به دست بهرام از نقطه عطف‌های خاص این سریال آن هم در این قسمت بود. مرگ عباس جمشیدی فر که در این سریال به خوبی توانایی هایش را به رخ کشیده بود باعث ناراحتی طرفداران پرو پاقرص این سریال شد و عده ای نسبت به ادامه روند سریال و روایت صحیح فیلمنامه بدون حضور کاراکتر عباس جمشیدی فر ابراز نگرانی کرده‌اند و احتمال می دهند که بدون حضور کاراکتر قاسم، سریال آن جذابیت همیشگی را نداشته باشد. عباس جمشیدی‌فر که سابقه طولانی در بازیگری دارد و سریال های متعددی را نیز در تلویزیون روی آنتن برده از بازیگرهایی است که این روزها بیش از پیش به چشم می آید. جمشیدی فر با بازی در نقش های جدی و کمدی نشان داده که به شدت می تواند در عرصه بازیگری منعطف باشد و کاراکتری که به آن محول می شود را با بازی خاص خود چنان پخته کند که حتی در نقش‌های چندم نیز، وجود یا عدم وجود آن به چشم مخاطب بیاید. جمشیدی فر مانند نقش های قبلی که به او محول شده به خوبی توانسته احساسات و تنش‌های درونی شخصیت خود را در سریال داریوش به تصویر بکشد. جمشیدی‌فر با استفاده از تکنیک‌های بازیگری خود، از جمله تغییرات لحنی و حرکات بدنی، عمق شخصیت را برای بینندگان قابل لمس کرده است. یکی از ویژگی‌های بارز بازی عباس جمشیدی‌فر، توانایی او در انتقال احساسات پیچیده است. او با استفاده از نگاه‌ها و حرکات جزئی، می‌تواند احساساتی چون ناامیدی، ترس، امید و عشق را به خوبی منتقل کند. در صحنه‌هایی که شخصیت او در حال جدال با چالش‌های زندگی است، بازی او نه تنها باورپذیر بلکه تاثیرگذار است. او حتی به نوعی در ایجاد ترس در کاراکتر خود تبحر دارد که بیننده به راحتی می تواند در اکثر سکانس ها با او همزاد پنداری کند و آن موقعیت را زندگی کند و سپس درباره عکس العمل جمشیدی فر در آن سکانس به راحتی نظر بدهد. باید خاطر نشان کرد که بازی جمشیدی‌فر در «داریوش» نه تنها به تنهایی موفق است، بلکه تعامل او با دیگر شخصیت‌ها نیز قابل توجه است. او با بازیگران دیگری مانند هادی حجازی فر به خوبی ارتباط برقرار کرده و این تعاملات باعث غنای بیشتر داستان شده است. صحنه‌های مشترک آن‌ها نشان‌دهنده عمق روابط انسانی و چالش‌هایی است که هر شخصیت با آن مواجه است. همان گونه که در فضای مجازی و واکنش های مردم مشخص است، جمشیدی فر در سریال داریوش به خوبی توانسته از پس کار بربیاید و عده زیادی را از عملکرد خود شگفت زده کند. او با ایجاد همذات‌پنداری در بینندگان، آن‌ها را به فکر فرو می‌برد و احساسات عمیق انسانی را در آن‌ها برمی‌انگیزد. بسیاری از تماشاگران پس از مشاهده این سریال، درباره شخصیت او و چالش‌هایی که با آن‌ها مواجه بود، بحث و گفتگو کردند. یکی از نکات قوت بازی جمشیدی‌فر در «داریوش»، توسعه تدریجی شخصیت او است. بینندگان شاهد تغییرات تدریجی در رفتار و نگرش شخصیت هستند که ناشی از تجربیات مختلف او در طول داستان است. این تغییرات به خوبی توسط جمشیدی‌فر نمایش داده شده و باعث می‌شود تا مخاطب احساس کند که واقعاً با یک انسان واقعی سر و کار دارد. با وجود نقاط قوت فراوان، برخی منتقدان بر این باورند که جمشیدی‌فر می‌توانست در برخی صحنه‌ها عواطف خود را بیشتر به نمایش بگذارد. اما به طور کلی، بازی او در «داریوش» بسیار مورد تحسین قرار گرفته است. این سریال فرصتی عالی برای نمایش توانایی‌های بازیگری او فراهم کرده و به نوعی سکوی پرتابی برای آینده حرفه‌ای‌اش محسوب می‌شود. در پایان باید اشاره کرد، بازی عباس جمشیدی‌فر در سریال «داریوش» نه تنها نمایشی از یک بازیگر توانمند است، بلکه نشان‌دهنده‌ی عمق و پیچیدگی شخصیت‌های انسانی نیز هست. او با مهارت خود توانسته است تا احساسات واقعی را به تصویر بکشد و مخاطبان را تحت تأثیر قرار دهد. این سریال بدون شک به عنوان یکی از نقاط عطف کارنامه‌ی هنری او محسوب خواهد شد و انتظار می‌رود که در آینده نیز شاهد آثار بیشتری از این بازیگر با استعداد باشیم. موفقیت عباس جمشیدی فر در کارهای اخیر او نشان‌دهنده‌ی پتانسیل بالای او برای آینده‌ی سینما و تلویزیون ایران است و امید می‌رود که در پروژه‌های آتی نیز شاهد بازی‌های ماندگار او باشیم. علی کلانتری