سایه های بلند: نمایشنامه

از متن کتاب:
مکان:
یک خانه ی قدیمی در وسط باستونهای گچ بری شده، آئینه کاری، کاشی کاری، درهای کنده کاری شده، شیشه های رنگین بوئی هزارساله می دهد. با یک ایوان و دو پله ی آجری که حیاط را بایوان می رساند. در یک سو آپارتمان مهندس مانند قوطی کبریت، بلند، از آهن، برهنه، با پلکانی آهنی، بی روح، که کوچه را به اطاق مهندس وصل می کند و مشرف بخانه قدیمی است، بالای آپارتمان آنتن تلویزیون مثل شاخ غول.
در سوی دیگر، آپارتمان حاجی مانند قوطی کبریت، بلند، از آهن برهنه با پلکانی آهنی، بی روح، که کوچه را با طاق حاجی وصل می کند و مشرف به خانه ی قدیمی است. بالای آپارتمان آنتن تلویزیون مثل شاخ غول. اطاقهای آپارتمان روبروی هم و کوچه بین آنها.
زمان، شب:
صدای شب، چراغ آپارتمان مهندس روشن است، مهندس از آپارتمانش نخی را که به کوبه در حیاط مشدی بسته، می کشد. کوبه در حیاط به صدا درمی آید، تق... تق؛ چراغ خانه مشدی روشن می شود لحظه ای بعد مشدی با چراغی گردسوز از درون اطاق به ایوان می آید، اندامی تکیده موهای جو گندمی، ریشی کم پشت و کمر خمیده می لنگد، خود را به حیاط و بعد بکوچه می رساند، چراغ آپارتمان مهندس خاموش می شود...