گورستان تاریخی جوی هُرهُر ‌ کجاست

گورستان "جوی هرهر"، یکی از آثار تاریخی برجسته ایران، به‌عنوان نمادی از فرهنگ و تاریخ غنی کشور و مدفن شخصیت‌های بزرگی همچون آیت الله فرساد و همسر استاد اشرف آهنگر، همچنان ارزشمند باقی مانده است.

به گزارش «دنیای سفر»، به نقل از خبرگزاری تسنیم، گورستان تاریخی "جوی هرهر"، یکی از آثار تاریخی مهم و ارزشمند ایران، به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی و تاریخی کشور شناخته می‌شود.

این مجموعه که قدمت آن به چندین قرن پیش باز می گردد، گواهی بر تاریخ پربار منطقه و همچنین بیانگر هویت فرهنگی و مذهبی مردم این دیار است.

جوی هرهر به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، همواره مورد توجه محققان و پژوهشگران تاریخ و باستان‌شناسی بوده است؛ این گورستان تاریخی در طول سال‌ها به مکانی برای دفن افراد برجسته و شخصیت‌های معروف منطقه از جمله آیت الله فرساد از علمای بزرگ شیعه و استاد حضرت امام خمینی(ره) و همچنین همسر استاد اشرف آهنگر به عنوان تنها بانویی که در مفاتیح الجنان نام وی ذکر گردیده تبدیل شده و به همین دلیل از ارزش بالایی برخوردار است.

سنگ‌ قبرهای موجود در این مکان، که با نقوش و کتیبه‌های زیبا و منحصر به فرد تزئین شده‌اند، بازگوکننده سبک‌های مختلف هنری و معماری در دوره‌های گوناگون تاریخی هستند.

با این حال، گورستان جوی هرهر نه تنها یک مکان برای دفن اجساد بوده، بلکه به عنوان محلی مقدس برای برگزاری مراسم مذهبی و یادبود نیز استفاده می‌شده است.

این مجموعه تاریخی، به ویژه در ایام مذهبی و مناسبت‌های خاص، میزبان جمعیتی از مردم محلی و گردشگران است که برای ادای احترام به درگذشتگان و یادبود نیاکان خود به اینجا می‌آیند.

متأسفانه، این اثر تاریخی با چالش‌های فراوانی از جمله فرسایش طبیعی و تخریب‌های انسانی مواجه بوده است؛ اما تلاش‌هایی برای حفظ و مرمت این گورستان تاریخی توسط شهرداری یزد صورت گرفته است

در نهایت، گورستان "جوی هرهر" نه تنها به عنوان یک گنجینه تاریخی و فرهنگی شناخته می‌شود، بلکه یادآور ارزش‌های معنوی و انسانی است که باید در طول زمان پاسداری شود. این مکان همچنان می‌تواند به عنوان یکی از مقاصد گردشگری تاریخی و فرهنگی، نقش مهمی در معرفی تاریخ و فرهنگ ایران ایفا کند.

به گزارش صبح ساباط، گورستان تاریخی جوی هُرهُر یزد به عنوان یکی از قدیمی ترین گورستان های مشترک ادیان در شهر یزد در حاشیه خیابان حضرت مهدی قرار دارد که اکنون با دیواری، قسمت دفن مسلمانان و یهودیان از هم جدا شده و البته سال های زیادی است که اجازه دفن اموات در این مزار وجود ندارد. نام جوی هُرهُر در محاورات عادی مردم به «جُرهُر» تغییر پیدا کرده و اغلب مردم این مزار را به «جُرهُر» می‌شناسند. در این مزار سنگ قبرهایی از دوره صفویه تا عصر حاضر به صورت لوحه‌ای و صندوقی وجود دارد و بقایای ۵ آرامگاه خصوصی نیز باقی مانده اما بقیه بخش‌های وابسته به مزار مانند غسالخانه از بین رفته‌ است.