راه سفر بین ایران و ترکمنستان آسان شود

راهکارهای توسعه گردشگری ایران و ترکمنستان از سوی نمایندگان شرکت های گردشگری دو کشور بررسی شد و رایزن فرهنگی ایران در عشق آباد نیز بر تسهیل در روند سفر بین دو کشور تاکید کرد.

به گزارش «دنیای سفر»، به نقل از «ترکمن نیوز» همایش مشترک بررسی راهکارهای توسعه گردشگری ایران و ترکمنستان با حضور خانم «گلشاد باکی یوا»، قائم مقام معاون وزیر فرهنگ ترکمنستان در حوزه گردشگری، نوید رسولی، رایزن فرهنگی ایران در ترکمنستان و نمایندگان شرکت های گردشگری دو کشور ایران و ترکمنستان در سالن همایش های آکادمی هنری شهر عشق آباد برگزار شد.

«گلشاد باکی یوا»، قائم مقام معاون وزیر فرهنگ ترکمنستان به توسعه روابط دو کشور اشاره کرد و گفت: روابط دو کشور ایران و ترکمنستان همواره با حمایت مقامات عالی دو کشور در حال توسعه و گسترش بوده است.

رایزن فرهنگی ایران در ترکمنستان نیز گفت: اولین همایش بررسی راهکارهای توسعه گردشگری ایران و ترکمنستان در حالی برگزار می شود که هدف از این همایش، بررسی راهکارهایی است که می تواند به روند توسعه صنعت گردشگری بین دو کشور ایران و ترکمنستان کمک بسزایی کند. به عبارت دیگر، تنها با تحقیق و پژوهش است که می توان به بازگویی و بازنگری رخدادها و رویدادها و نیز راهکارهایی دست یافت که بتواند به عامل مهم توسعه در زمینه های مختلف کمک کند و این مهم از طریق برگزاری همایش ها و سمینارها در حوزه فرهنگ و هنر میسر می شود.

رسولی به صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت سودآور و پاک اشاره کرد و یادآور شد: گردشگری در جهان مدرن امروزی یکی از صنایع پرسود در میان صنایع بزرگ دنیا محسوب می شود و رقابتی تنگاتنگ با صنایع مهم دارد و چه بسا به دلیل آلایندگی سایر صنایع پرسود صنعتی، صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت پاک دارای مزایای بیشتری نیز هست و در هر کجا که صنعت گردشگری رونق گرفته منافع اقتصادی کلانی برای آن کشور یا آن منطقه به دنبال داشته است. توسعه گردشگری می تواند، عامل رشد و شکوفایی صنایع دیگر از جمله صنایع دستی، صنایع نساجی، صنعت جواهرسازی، صنایع تولید مبلمان و دکوراسیون منزل و ... شود و عاملی کارا و مؤثر در کاهش فقر، اشتغال زایی و برقراری عدالت اجتماعی باشد.

او در ادامه با اشاره به برخی مؤلفه ها در صنعت گردشگری، گفت: در پژوهش هایی که صورت گرفته است در صنعت گردشگری، رضایت از سفر با متغیرهای تحصیلات، مبدأ سفر، انگیزه تجربه جدید، اصالت جاذبه ها، رضایت از اقامتگاه و مؤلفه های آن، رضایت از غذا و رستوران و مؤلفه های آن، رضایت از خرید و صنایع دستی و مؤلفه های آن، رضایت از مردم، رضایت از امنیت و رضایت از راهنمای سفر، ارتباط معناداری وجود دارد.

رسولی اظهار کرد: بسیاری از این مؤلفه ها برای گردشگران در دو کشور ایران و ترکمنستان وجود دارد که مردم دو کشور را با توجه به وجود مشترکات تاریخی، دینی و فرهنگی بسیار علاقه مند به سفر به کشورهای یکدیگر می کند. به نظر می رسد آن چه می تواند موجب تسهیل در این روند شود، توجه دولتمردان به وضع قوانین آسان تر برای توسعه این صنعت است.

رایزن فرهنگی ایران در ترکمنستان بیان کرد: امیدواریم با برگزاری چنین همایش هایی بتوانیم گامی مؤثر در ایجاد تسهیلات بیشتر و توسعه گردشگری دو کشور ایران و ترکمنستان برداریم.

در ادامه نمایندگان برخی شرکت های گردشگری ایرانی حاضر در همایش به بیان نقطه نظرات خود پرداختند.

این نشست درحالی برگزار شد که ایران و ترکمنستان اواخر هفته گذشته دومین نمایشگاه گردشگری دو کشور را برگزار کردند.

دو کشور از سال گذشته درحالی تعاملات گردشگری را جدی تر به مذاکره گذاشته اند که صدور ویزا و تردد از مرز ترکمنستان از جمله موانع اصلی گردشگری بین دو کشور به شمار می آید. سفر به ترکمنستان و دریافت ویزای این کشور بدون دعوتنامه و هماهنگی با آژانس های مسافرتی ترکمنستان، تقریبا غیرممکن است، ویزای ترکمنستان با این شرایط گاهی تا ۲۰۰ دلار برای یک نفر خرج برمی دارد و به گفته آژانس دارها، طول مدت صدور آن به همراه دعوتنامه بین ۲۵ روز تا یک ماه زمان می برد.

مرز ایران - ترکمنستان

مرز ایران - ترکمنستان به طول ۱۴۱۴ کیلومتر (۷۱۳ مایل) است و از دریای خزر به سمت افغانستان اجرا می شود. پایتخت ترکمنستان، عشق آباد در ۱۵ مایلی شمال این مرز است و مشهد (از شهرهای بزرگ ایران) در ۴۷ کیلومتری جنوب آن قرار دارد.

مرز از ساحل خزر در جنوب شهر حسن قلی ترکمنستان آغاز می شود. پس از آن به سمت رودخانه اترک می رود که در طول مسیر ۱۲۴ کیلومتری به نقطه ای نزدیک جنوب روستای چت ترکمنستان واقع شده. مرز بعد از رسیدن به رودخانه سومبار در طول دامنه کوه کپه داغ در ۱۵۱ کیلومتری به سمت شمال شرق و شرق ادامه می یابد و مسیر آن ۴۱ کیلومتر است. سپس در سرتاسر منطقه کوهی به طول ۴۵۵ کیلومتر به مجاورت روستای چهچهه (کلات) ایران ادامه می یابد. از این قسمت مسیری تقریباً ۷۷ کیلومتری به رودخانه هری رود و از جنوب پس از ۱۲۰ کیلومتر به سرحد افغانستان می رسد.

مرز باجگیران

استان خراسان رضوی از ۲۸ شهرستان، ۷۰ بخش و ۱۶۴ دهستان تشکیل شده است. یکی از شهرستان های این استان با نام قوچان شناخته می شود. این شهرستان در بر گیرنده ۲ بخش با نام های باجگیران و بخش مرکزی شهرستان قوچان، ۵ دهستان با نام های دولتخانه، دوغائی، سودلانه، شیرین دره و قوچان عتیق و ۲ شهر با نام های باجگیران و قوچان است.

شهر باجگیران در ۷۸ کیلومتری شمال شهر قوچان قرار گرفته و نقطه صفر مرزی ایران و ترکمنستان است. اداره گمرکات ایران در زمانی که در دوره قاجار به بلژیکی ها واگذار شده بود، باج گیرهایی را برای گرفتن سهم دولت از کالاهایی که از مرز عشق آباد خارج می شد استخدام کرد. این باج گیران نخست در روستای «بردر» در هشت کیلومتری غرب باجگیران جای گرفتند و بعدها به محل فعلی شهر باجگیران منتقل شدند. منطقه شکارممنوع باجگیران نیز در فاصله ۲ کیلومتری شهرستان باجگیران و در نزدیکی مرز ایران و ترکمنستان قرار گرفته است. این منطقه زیستگاه جانورانی چون بز، قوچ، میش، گرگ، کفتار، روباه و خرگوش است.

مرز درگز

یکی از شهرهای استان خراسان رضوی در شمال شرقی ایران است. نام پیشین این شهر «ابیورد» و «محمدآباد» بود. به استشهاد مستندات تاریخی، درگز قبل از ورود اسلام به ایران مرکز حکومت اشکانیان بوده و پیش از آن هخامنشیان نیز بر آن سیطره داشته اند. این ناحیه در مرز ایران و ترکمنستان واقع شده است. این شهرستان از سوی شمال و خاور به جمهوری ترکمنستان، از باختر به شهرستان قوچان، از جنوب به شهرستان های چناران، قوچان و مشهد محدود است. آب و هوای آن در نقاط کوهستانی سرد و در نواحی پست، گرم و پوشیده از چمن زار است. هوای درگز گرم و نیمه مرطوب است. بیش ترین درجه حرارت در تابستان ها ۳۸ درجه بالای صفر و کم ترین آن در زمستان ها، ۲ درجه زیر صفر است. میانگین باران سالیانه درگز، ۳۵۰ میلی متر گزارش شده است.

تاریخ مکتوب ترکمنستان با پیروزی و فتوحات هخامنشیان (سبز رنگ) در این سرزمین که جزئی از تاریخ ایران است، آغاز می گردد.

تاریخچه مرز ایران - ترکمنستان

این مرز از مرز قدیم ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به ارث رسیده است که عمدتاً در ۱۹ فوریه پس از تسخیر آسیای میانه توسط روسیه و انطباق آن از خانات خوقند و امارت بخارا در سال ۱۸۶۵–۶۸ به شکل گسترده ای شکل گرفت. در سال ۱۸۶۹ ایران و روسیه موافقت کردند که رود اترک مرز میان آن ها باشد. این مرز تأیید شد و سپس در سال ۱۸۸۱ پس از پیشرفت بیشتر روسیه به سرزمین های ترکمن و سپس به مرز با افغانستان در سال ۱۸۹۳ و از شرق به سمت مجاورت عشق آباد گسترش یافت. محدودیت های مختلف دیگر این مرز در سال های بعد رخ داد.

محل های ایرانی نزدیک مرز ترکمنستان

- گمیشان
- اینچه برون
- حصارچه
- رباط (زاوین)
- شوی (درگز)
- لطف آباد (درگز)
- نوخندان (درگز)
- درگز
- باجگیران (قوچان)
- خاکستر (کلات)
- قره تکان (خوشاب)
- چهچهه (کلات)
- سرخس
- شیرتپه
- جنت آباد (تربت جام)

محل های ترکمنی نزدیک مرز ایران

- حسن قلی
- قزل اترک
- خواجه قلعه
- قهقهه (شهر)
- میهنه
- آقچه تپه
- سرخس، ترکمنستان