مزایای رفاهی نباید شامل مالیات شود

به گزارش تجارت نیوز،

مساله مالیات تا زمانی که از صاحبان کسب و کارها دریافت می شد همیشه مشمول دور زدن های قانونی و غیر قانونی بود اما حالا دولت سیزدهم برای اینکه بتواند جای خالی مالیات های کلان صاحبان کسب و کارها و ثروت را پر کند سنگینی بار مالیات را هم به دوش مردم انداخت از گرفتن مالیات بر ارزش افزوده کالاها تا کسر مالیات از حداقل حقوق و مزایای کارمندان و کارگران و ....

بر اساس اعلام کارکنان مترو دولت با اصرار بر موضع غیر قانونی خود و بر خلاف رویه حاکم بر آراء هیأت، مزایای رفاهی حقوق‌بگیران را در بودجه مشمول مالیات حقوق دانسته است.

آنها در انتقاد به‌ بندی در لایحه‌ی بودجه ۱۴۰۴ و اعمال مالیات بر مزایای رفاهی کارکنان گفتند: سازمان امور مالیاتی با برداشت ناصحیح از قوانین بودجه سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ مزایای رفاهی حقوق‌بگیران را مشمول مالیات بر درآمد کرده‌اند که این امر منجر به اخذ مالیات بیشتر از موظفی حقوق‌بگیران شده بود.

این کارکنان اذعان داشتند: در همین راستا هیأت عمومی دیوان عدالت اداری برای چندمین بار طی سنوات گذشته در سال ۱۴۰۳ طی دادنامه‌ای با استنتاج از سایر آراء آن هیأت و قوانین و مقررات عمومی مربوطه به انضمام قوانین بودجه، پرداختی‌های مختلف تحت عنوان حق شاغل که برای امور رفاهی و انگیزشی از جمله حق اولاد، حق عائله‌مندی، ایاب ذهاب، یارانه غذا، هزینه مسکن، مهد کودک و… به شاغل پرداخت می‌گردد را از شمول مالیات بر درآمد حقوق خارج کرد.

به گفته‌ی آن‌ها، رییس دیوان عدالت اداری در نامه‌ای مستنبط از آراء متعدد هیأت عمومی دیوان عدالت اداری خطاب به رییس سازمان امور مالیاتی عنوان داشت که سازمان امور مالیاتی بدون توجه به آراء هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مزایای رفاهی را در سال ۱۴۰۳ مشمول مالیات حقوق دانسته که این امر باعث نارضایتی عمومی شده است.

این نیروها ادامه دادند: علیرغم تمام این تفاسیر متأسفانه دولت با اصرار بر موضع غیر قانونی خود و بر خلاف رویه حاکم بر آراء هیأت مجددا مزایای رفاهی را مشمول مالیات حقوق دانسته است. در بند ز تبصره ۱ مجددا مزایای رفاهی را مشمول مالیات حقوق دانسته است که در صورت تصویب نهایی آن می‌تواند در سال آینده به محلی برای تحمیل مالیات مضاعف و ظلم ناروا در حق جامعه کارگری باشد.

آن‌ها گفتند: ما در نامه‌ای از نمایندگان مجلس خواستیم تا مزایای مربوط به شاغل، حق السعی، حق شاغل و رفاهی انگیزشی از بند ز تبصره ۱ لایحه بودجه حذف نمایند. همچنین در راستای ماده ۸۳ قانون مالیاتهای مستقیم وجوهی از قبیل حق ناهار، ایاب ذهاب، بن کارگری، حق عائله‌مندی، حق اولاد و… به عنوان مصادیق مزایای رفاهی تحت عنوان معافیت‌های مالیاتی به بند مذکور اضافه گردد، تا به بهبود معیشت حقوق بگیران کمک کند.